Kolorowe, włochate, o przedziwnych kształtach. W tropikach popularne jak nasze jabłka czy śliwki, dla nas całkiem odległe, zagadkowe, kuszące.
Choć i my możemy cieszyć się smakiem niektórych owoców tropikalnych, które są importowane do naszego kraju, to jednak jest to tylko namiastka egzotycznych dobrodziejstw. Większość z nich możemy podziwiać i smakować jedynie podczas podróży w dalekie kraje.
Przedstawiamy wam nietypowe owoce rosnące w tropikach, o dziwnym wyglądzie i niespotykanym smaku.
Tamarillo
Pochodzi z Ameryki Południowej, niezwykłą popularnością cieszy się w Brazylii, Kenii oraz w Nowej Zelandii. W latach sześćdziesiątych owoc ten nazwany został przez nowozelandzkich handlowców tamarillo, prawdopodobnie dlatego, by moc odróżnić go od pomidora.
Jest to owoc wielkości jajka z czerwonobrązową skórką i miąższem o smaku przypominającym pomidora, nieco gorzkawego. Choć smak ma mało wyrazisty, to z kolei zapach przepiękny. Zwykle używany jest jako jeden ze składników sałatek owocowych i sosów. Na surowo jada się go bez skórki (najlepiej , tak jak w przypadku pomidorów, sparzyc ja wrzątkiem, wówczas łatwo odchodzi), najlepiej smakuje z cukrem lub miodem.
Durian
To owoc pochodzący z tropikalnych obszarów południowo-wschodniej Azji. Z wyglądu przypomina kolczaste kasztany. Ma owalny kształt, około 40 cm długości i 4 kilogramy wagi i bardzo nieprzyjemny zapach, odczuwalny już z bardzo daleka..
Ten kto spróbował duriana, mimo odpychającego smaku, twierdzi, że jest smaczny. W Malezji przyrządza się z niego pastę, lody, a także rodzaj szejka o smaku duriana na bazie mleczka kokosowego. Durian jet jednym z azjatyckich przysmaków, delektowanie się nim porównywane jest do francuskich degustacji win lub sera pleśniowego.
Ze względu na charakterystyczny zapach owocu pod żadnym pozorem nie można zabierać na pokład samolotu. Nie można go przewozić nawet w taksówkach, środkach komunikacji publicznej. W hotelach, gdzie zatrzymują się cudzoziemcy, spotyka się często tabliczki z przekreślonym durianem i napisem "no durian".
Rambutan
To jeden z najsmaczniejszych owoców egzotycznych, pochodzi z Tajlandii, Indonezji i Filipin. Z zewnątrz czerwony, pokryty miękkimi kolcami i twardą skorupką. Włoski świeżych owoców mogą mieć kolor purpurowy, żółty lub pomarańczowy z żółtozielonymi czubkami. Wewnątrz owocu znajduje się zwarta galaretka, o aromatycznym zapachu i słodkim smaku. Rambutan przypomina trochę liczi, zarówno w wyglądzie jak i smaku.
Rambutany najczęściej jada się na surowo. Po przełamaniu owocu miąższ wyjada się łyżeczką. Można także po usunięciu skórki dodawać go do sałatek i deserów. Owoc jest mało popularny w Polsce, dlatego też bardzo trudno go zakupić.
Yangmei
To chińskie drzewo truskawkowe. Rośnie głównie w Chinach choć służy głównie do celów ozdobnych w parkach i ogrodach, to jednak jego owoce są jadalne, bardzo soczyste i słodkie w smaku. Połowę wnętrza owocu zajmuje pestka.
Przed spożyciem owoce koniecznie trzeba najpierw sparzyć, dezynfekując je. Natychmiast potem są gotowe do spożycia.
Fot. mybotanicalspace.blogspot.com, beckyances.net
Salak
Pochodzi z Indonezji, rośnie na krótkich palmach dochodzących do 6 m wysokości. Ma twardą brązową skorupkę pokrytą łuskami (stąd właśnie określenie "wężowy owoc") i słodko-kwaskowaty, orzeźwiający środek. Konsystencją przypomina trochę jabłko, a smakiem orzechy. W środku miąższu znajduje się duża pestka. Aby dotrzeć do jadalnego wnętrza, należy rozłamać skorupkę, zaczynając od szpiczastego czubka owocu.
Salak stanowi tradycyjne pożywienie mieszkańców wysp Pacyfiku, a także zabierany jest przez muzułmanów pielgrzymujących do Mekki.
Smoczy owoc
Pitaja, potocznie nazywana smoczym owocem, ze względu na swój nietypowy wygląd, pochodzi z Ameryki, ale głównie jest uprawiana w południowo-wschodniej Azji i jest kaktusem. Ma czerwoną miękką skórkę i biały miąższ z małymi ciemnymi nasionkami. W smaku przypomina kiwi.
W chińskim restauracjach podawany jest jako deser. Z owocu tego produkowane są soki a także wino.
Ogórek kiwano
Zwany również ogórkiem afrykańskim, ze względu na swoje pochodzenie. Występuje również w Kalifornii, Chile, Australii i Nowej Zelandii. Skórka kiwano ma barwę początkowo zieloną, a następnie jaskrawo-pomarańczową z jasnymi plamami. Wnętrze owocu wypełnia zielonożółty miąższ, zawierający ok. 500 nasion. Jego zapach przypomina banana, a smak kiwi, melona i ogórka. Właśnie od słów kiwi i banan pochodzi nazwa tego owocu.
Kiwano można dodawać do sałatek owocowych, deserów, ryb i owoców morza.
Cytron
Cytron lub cedrat (tak również bywa nazywany) pochodzi z Indii. Był znany już w Starożytności w Chinach i Europie. Rośnie na małych drzewach lub krzewach. Posiada grubą skórkę i kwaśny miąższ. Miąższ tego owocu nie jest jadalny, skórka natomiast służy do kandyzowania a następnie do wyrobu słodyczy. Jest doskonałym dodatkiem do ciast, mas struclowych, nadaje im korzenny smak, zapach i długą świeżość.
Nashi
Zwana też gruszką japońską. Owoc ten występuje w Azji. Ma smak kwaskowatej gruszki i kształt jabłka. Miąższ ma chrupiący i nieco ziarnisty, dlatego też bywa nazywana "gruszką piaskową". Owoce wykorzystywane są do produkcji marmolad i sałatek. Doskonale nadają się do deserów, suszenia, a nawet do wyrobu domowych win.
Wydawałoby się, że Nashi to dzieło azjatyckich genetyków, ale nic bardziej mylnego, bowiem ta jabłko-gruszka to najstarszy uprawiany gatunek gruszy.
