W większości przypadków choroba Alzheimera zaczyna się w starszym wieku, po 65. roku życia i w pierwszym okresie, nie dając wyraźnych objawów, jest trudna do zauważenia przez otoczenie. W miarę postępu choroby jej objawy nasilają się, aż do całkowitej niezdolności pacjenta do samodzielnego życia. Przyczyny jej powstawania są do dziś nie znane i nie ma niestety skutecznego sposobu na powstrzymanie rozwoju czy zapobiegania jej.
Może zaczynać się ona objawami trudnymi do zauważenia i nasilającymi się bardzo powoli. Osoba chora zaczyna zapominać podstawowych rzeczy, często związanych z wykonywanym zawodem lub też czynnościami dnia codziennego.
Do zaburzeń pamięci dochodzą stopniowo zaburzenia związane z orientacją w przestrzeni i czasie (Chory wielokrotnie dopytuje się o godzinę, dzień tygodnia). Gubi się w miejscach do tej pory dobrze mu znanych. Można również zauważyć częste zmiany nastroju, zniechęcenie wobec ulubionych czynności i apatię. Na tym etapie chory ma pełną świadomość popełnianych błędów i zaburzeń pamięci. Usiłuje to jednak ukryć i minimalizować objawy.
Zaburzenia pamięci nasilają się z czasem. Zmienia się również zachowanie chorego. Dochodzą zaburzenia mowy i koordynacji ruchów,co powoduje coraz większe trudności w wykonywaniu codziennych czynności.
Leczenie
Obecnie nie istnieje żadne lekarstwo na Alzheimera. Istnieją jednak leki, które mogą pomóc w łagodzeniu kognitywnych lub behawioralnych symptomów choroby. Lekarze cały czas pracują nad środkami umożliwiającymi poprawę jakości życia osób dotkniętych ową chorobą.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!