Witam,
potrzebuję pomocy, mieszkam w małej miejscowości , nie ma u nas psychologa, nie mam do kogo się zwrócić... Mój chłopak po półtora roku mnie zostawił. Powiedział, że bardzo mnie kocha, że myślał, że spędzimy ze sobą całe życie, ale już nie ma sił, że wykończyłam go psychicznie i musi sobie wszystko poukładać... że może kiedyś... dał mi jakąś nadzieję...
Ale ja sobie tego nie wyobrażam, boję się, że on już mi nie uwierzy, bo zmiany już obiecywałam... i nie udało mi się... od dzieciństwa mam zaniżone poczucie własnej wartości, jako dziecko byłam wyśmiewana, bo byłam gruba, żyłam w cieniu starszego brata " artysty"... I nie potrafię sobie poradzić ze swoją zazdrością.
Mój chłopak nawet jak przebywał z kolegami, albo z kimś się śmiał czułam się gorsza, że z innymi mu lepiej... wszystko było dobrze dopóki ja byłam z nim i słyszałam... a jak sam np byłby z kolegami to ja już paranoja, o czym mówi ,może jakieś dziewczyny itd... nie potrafiłam sobie poradzić, teraz chce z tym walczyć, żeby zobaczył, że mogę się zmienić, że dam sobie radę... żeby wrócił... bardzo proszę o pomoc i odpowiedź.
Zobacz też: Jak ponownie zaufać?
Ma pani rację. Częstym powodem zazdrości jest właśnie zaniżone poczucie własnej wartości, którego źródła sama pani była w stanie zidentyfikować. Ważne jest pamiętać, że zmiana jest możliwa i nie poddawać się tylko skupić się na sobie i pracy nad sobą.
Poniżej przedstawię kilka rzeczy, które sama może pani robić, żeby samoocena mogła wzrosnąć:
Wprowadzić zmiany w codzienne zachowanie:
- asertywnie komunikować się z innymi (jest dużo książek na ten temat, jak również materiałów dostępnych w Internecie)
- akceptować komplementy - uśmiech i "dziękuję", nie tłumaczyć się
- zachowywać się jak osoba, jaką chciałaby pani być - jeśli wystarczająco długo "gramy", cześć z tej persony staje się nami, bardzo ciekawe ćwiczenie
- opiekować się sobą - jeść zdrowo, ruszać się
- stać, poruszać się, siedzieć z pewnością siebie, nawet jeśli na początek wydaje się to trochę nienaturalne
- zmienić coś w wyglądzie - kolor włosów, makijaż??
- rozwijać nowe hobby, poszerzać zainteresowania
- uczyć się nowych umiejętności, bez względu na to jak "małe" się wydają
- nagradzać siebie za sukcesy i osiągnięcia, za rzeczy małe również, jeśli wymagały wysiłku
- dziękować innym - doceniać innych, inni docenią mnie
- robić coś dla innych - lepiej się czujemy, kiedy jesteśmy w stanie komuś pomóc
Zobacz też: Jak sobie radzić z chorobliwą zazdrością?
Zmiany w myśleniu poprzez zadawanie sobie pytań:
- czy to (cokolwiek - wydarzenie, czyjaś opinia, moja własna reakcje) jest naprawdę ważne? Czy to będzie ważne za pół roku?
- co w takiej sytuacji powiedziałabym swojej przyjaciółce? jak bym skomentowała?
- czy ciągle spoglądam wstecz? czy zamartwiam się przyszłością? co mogę zrobić w obecnej chwili, by poczuć się lepiej?
- czy mam wobec siebie zbyt wysokie oczekiwania? zbyt wysoko ustawiam poprzeczkę? co byłoby bardziej realistyczne?
- czy wyciągam pochopne wnioski na temat tego co ta osoba miała na myśli? a może nie miała wcale tego na myśli?co innego mogła myśleć?
- czy koncentruję się na najgorszym scenariuszu? czy widzę wszystko w czarnych kolorach? a jak jeszcze inaczej, może bardziej realistycznie można by spojrzeć na tę sytuację??
- nic nie jest nigdy tylko czarne albo tylko białe - jakie są odcienie szarości tej sytuacji?
- jakie będą konsekwencje tego co zazwyczaj robię w podobnych sytuacjach? czy mogę coś zmienić? np. myślenie o tej sytuacji ??
To tylko kilka rzeczy nad którymi można pracować. Nic nie zastąpi żywego kontaktu. Ale proszę spróbować kilka z tych listy zmian i uwierzyć , że zmiana jest możliwa i nie zawsze musimy pozostać takimi, jakimi jesteśmy do tej pory.
