Pedofilia jest zaburzeniem psychicznym, należącym do grupy parafilii, czyli dewiacji seksualnych. Polega na występowaniu zachowań seksualnych lub fantazji związanych z dziećmi przed okresem pokwitania - poniżej 13 roku życia. Pedofilia jest jedną z najczęstszych dewiacji, tuż obok takich parafilii jak: ekshibicjonizm, fetyszyzm, ocieractwo, masochizm i sadyzm seksualny. W 95% towarzyszą jej akty heteroseksualne, a w 5% homoseksualne. Niestety często ofiarami są członkowie rodziny, własne dzieci, gdzie sprawcą jest np. ojciec lub wujek w stosunku do dziewczynki.
Za pedofila może być uznana osoba, która ma co najmniej 16 lat lub jest co najmniej 5 lat starsza od poszkodowanego dziecka. Statystycznie pedofilami wielokrotnie częściej są mężczyźni, stanowiąc blisko 90%. Warto zaznaczyć, że statystki w przypadku pedofilii są niepewne. Zapewne zjawisko to jest bardziej rozpowszechnione, niż mówią o tym liczby.
Molestowanie i wykorzystanie seksualne dziecka
Molestowanie seksualne dziecka to włączenie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody lub do której nie dojrzało rozwojowo. Z wykorzystaniem seksualnym dziecka mamy do czynienia w sytuacji, gdy taka aktywność występuje między dzieckiem, a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem i celem takiej aktywności jest zaspokojenie innej osoby. Może przyjmować różną postać, od namawiania lub zmuszania dziecka do czynności seksualnych do wykorzystywania dzieci do produkcji materiałów pornograficznych.
Geneza pedofilii
Powstawanie pedofilii nie jest do końca wyjaśnione. Istnieje wiele opracowań, które wspólnie charakteryzują tę dewiację, jako zaburzenie psychiczne silnie związane z zaburzeniem osobowości. Czynnik biologiczny w tej sytuacji odgrywa poboczną rolę, dlatego też leczenie powinno przede wszystkim dotyczyć właśnie sfery psychicznej. W najbardziej znanym opracowaniu na temat genezy pedofilii wymienia się cztery grupy czynników mogących odpowiadać za zachowania pedofilskie:
- emocjonalna kongruencja - dorosły ma poczucie dopasowania, ponieważ rozwój jego potrzeb i zachowań jest na podobnym poziomie co u dziecka
- reagowanie podnieceniem na dziecko - dotyczą powstawania pobudzenia seksualnego w kontakcie z dzieckiem
- zablokowanie wobec dorosłych - reakcje seksualne pedofila na dorosły obiekt są zahamowane
- odblokowanie - zanik hamulców społecznych, czy kontroli własnych zachowań wobec dzieci
Polecamy: Gwałt i jego konsekwencje
Leczenie i zapobieganie pedofilii
Do metod leczenia pedofilii należą:
- kastracja chemiczna,
- psychoterapia,
- farmakoterapia oraz
- programy prewencyjne.
W Polsce próbuje się w ostatnim czasie wprowadzić możliwość przymusowej kastracji chemicznej osób, którym udowodniono kontakty pedofilskie. Z punktu widzenia medycznego jest to postępowanie błędne, gdyż jest to działanie jedynie objawowe, nieskierowane na główną przyczynę, jaką jest zaburzenie osobowości. Pedofil jest osobą wymagającą pomocy, ale również odizolowania od potencjalnych ofiar.
Pedofil powinien być uznawany za osobę chorą pomimo, że w swojej chorobie dokonuje rzeczy bulwersujących i potępianych przez całe społeczeństwo. Dlatego też:
należy zwrócić uwagę na odpowiednią prewencję, mającą na celu wczesne wykrywanie potencjalnych sprawców oraz uczulenie społeczeństwa na problem „złego dotyku”.
Polecamy też: Czy dziewica może zajść w ciążę?
