Jak mówi porzekadło, jeden obraz wart jest tysiąca słów. Ilustracje na kartach Tarota przemawiają bezpośrednio do najgłębszych poziomów naszej istoty. Dziś mamy dziesiątki wzorów talii – niektóre o starym rodowodzie, inne całkowicie nowe, zaprojektowane przez osoby, które zapragnęły przybliżyć ten wspaniały system rozwoju samego siebie do czasów obecnych, wykorzystując współczesne wizerunki i tematy: indiańskie, kobiece, ekologiczne i wiele, wiele innych.
Wystarczy odwiedzić księgarnię lub sklep z przyborami ezoterycznymi, żeby zobaczyć najrozmaitsze wzory. Wybierając talię, zwłaszcza jako osoba początkująca, trzeba zdać się na intuicję i sprawdzić, jak ją czujemy. Możemy też zdecydować się na więcej niż jedną talię, ale najlepiej zaczynać tylko z jedną, wtedy łatwiej się uczyć. Później, kiedy już zapoznamy się dokładniej ze wszystkimi kartami i ich znaczeniem, możemy wypróbować swoje umiejętności na innej talii.
Zakon Złotego Świtu
W XIX w. i na początku XX w. zainteresowanie dyscyplinami okultystycznymi, w tym astrologią, Tarotem, magią rytualną, Kabałą, gnostycyzmem i geomancją osiągnęło nowy poziom. Nigdy też w ciągu minionego okresu nie wygasło i w końcu doprowadziło do namnożenia się najrozmaitszych wzorów kart tarota, jakie widzimy dzisiaj.
Pod koniec XIX w. powstała grupa, zwana Zakonem Złotego Świtu, która poświęciła się odnowieniu "magicznych" studiów i praktyk. Założono ją około 1887 roku, a jej członkami byli między innymi: Samuel MacGregor Mathers, Aleister Crowley, Arthur Edward Waite i Paul Foster Case.
W owych czasach należeli oni do grupy osób bardzo wpływowych i ogłosili wiele dzieł. W 1910 roku Waite zlecił malarce i dramatopisarce Pameli Coleman Smith zilustrowanie talii Tarota. Karty te, opublikowane jako Obrazkowy Klucz do Tarota, szybko stały się sławne. Znajdujące się na nich symbole nawiązują do licznych okultystycznych filozofii, mają ugruntowaną popularność i zwykle początkujący wybierają tę właśnie talię. Talia Ridera-Waite'a-Smith’a to dobry wybór, kiedy się zaczyna pracę z Tarotem. Przede wszystkim dlatego, że jest sprawdzona, a poza tym wielu autorów książek podających przykładowe rozkłady odnosi się właśnie do niej i za jej pomocą ilustruje swoje interpretacje.
