Cytaty naukowe

Cytaty naukowe
Pisząc pracę naukową prędzej czy później będziemy zmuszeni odwołać się bezpośrednio do czyichś słów. Jak prawidłowo zrobić przypis?
/ 08.07.2009 15:18
Cytaty naukowe

Prace naukowe wytyczają zazwyczaj wyraźne zasady posługiwania się cytatem i czynienia przypisów.

Cytat w naukach humanistycznych

W humanistycznych pracach naukowych stosuje się tradycyjną formę cytatu, połączoną z przypisem dolnym. Najczęściej cytuje się bezpośrednio, ponieważ brzmienie oryginalnej wersji wypowiedzi może mieć dla pracy kluczowe znaczenie. Słowa, które chcemy przytoczyć, bierzemy w cudzysłów lub zapisujemy kursywą. Przypisem należy oznaczyć także parafrazę cytatu – czyli treść czyjegoś wywodu bez zachowania kompozycji, szyku zdań etc. Koniec frazy lub akapitu, odnoszących się do tekstu źródłowego, oznaczamy indeksem górnym w postaci cyferki lub innego znaku. Odwołują się one do przypisu bibliograficznego, znajdującego się najczęściej na dole strony (lecz czasem na końcu pracy). W przypisie powinny się znaleźć informacje na temat autora, nazwy dzieła, z którego pochodzi dana treść intelektualna, nazwa wydawnictwa, miasto i rok wydania, a także numer strony.

Przykładowy przypis dolny:

Maciąg Juliusz, „XIX-wieczny realizm. Teoria i praktyka.”, wyd. Passiflora, Kraków 1994, s. 45.

Cytat w naukach ścisłych

W pracach naukowych dotyczących przedmiotów ścisłych, cytaty częściej odnoszą się do konkretnych faktów, hipotez czy danych, niż do źródła w oryginalnym brzmieniu. Parafrazę lub wzór można opatrzyć tzw. przypisem harwardzkim, czyli przez umieszczenie tuż za przytoczonym fragmentem nawiasu z nazwiskiem i datą, które są „kodem” publikacji danego autora przypadającej na konkretny rok, np. „(Maliński 2002)”. Natomiast w bibliografii znajdującej się na końcu pracy umieszcza się pełną informację o danej pozycji, umieszczoną wraz z innymi w porządku alfabetycznym.

Przypis można skrócić, stawiając bezpośrednio za cytatem lub parafrazą nawias kwadratowy z liczbą odpowiadającą informacji bibliograficznej, np. „[2]”. Na końcu danego rozdziału lub pod koniec pracy umieszcza się przypis, który nie ma ograniczeń co do długości. Warto pamiętać, że maksymalna długość samego cytatu nie powinna wynosić więcej niż pół strony maszynopisu.

Redakcja poleca

REKLAMA