Należy czujnie obserwować w jaki sposób spożywa pokarmy nasze dziecko oraz jak wygląda jego apetyt.
Pica (łaknienie spaczone)
Pica to zaburzenie, które polega na jedzeniu, żuciu i lizaniu substancji oraz produktów, które są pozbawione znaczenia odżywczego oraz składników dostarczających energii. Nietypowe substancje, na które mają apetyt osoby z tym zaburzeniem to: kreda, zaprawa murarska, tynk, farba, kolorowe napoje gazowane, krochmal, klej, rdza, lód czy ziemia.
Zaburzenie to pojawia się znacznie częściej u dzieci (ok. 10-30% dzieci w wieku od 1 o 3 lat) niż u osób dorosłych. Łaknienie spaczone występuje najczęściej w okresie od 12 do 24 miesiąca życia. U dzieci opóźnionych w rozwoju może pojawić się nieco później, wówczas wzrasta prawdopodobieństwo, że będzie utrzymywać się także w okresie dorastania, a nawet w wieku dojrzałym. Jednym z powodów wystąpienia tych zaburzeń u dziecka może być niezaspokojenie jego podstawowych potrzeb przez rodzinę. Chodzi tu o potrzeby emocjonalne i fizjologiczne.
Polecamy: Apel Twojego Dziecka - jak mądrze kochać?
Zaburzenie to czasami występuje u kobiet w ciąży jako rezultat tzw. „smaków ciążowych” albo niedoborów witamin, zazwyczaj jednak znika po urodzeniu dziecka.
Pica wymaga konsultacji medycznej! Po pierwsze dlatego, że spożywanie produktów, które nie są przyswajalne przez nasz organizm, może spowodować poważne konsekwencje zdrowotne, takie jak: zaparcia, infekcje pokarmowe, zatrucia ołowiem, rtęcią i inne. Po drugie wizyta u lekarza pomoże zdiagnozować niedobory witamin i minerałów, które mogą być zresztą główną przyczyną wystąpienia tych zaburzeń.
Ruminacja (przeżuwanie)
Ruminacja to zaburzenie polegające na tym, że niemowlęta przeżuwają i gryzą pokarm, połykają go, a następnie cofają zawartość z żołądka do ust, ponownie przeżuwają i połykają.
To zaburzenie przeżuwania występuje u niemowląt ok. 3 miesiąca życia, a ustępuje nieco później. Może też trwać dłużej. Można powiedzieć, że nieustanne przeżuwanie pokarmu wprowadza niemowlę w pewien błogostan – staje się spokojne i radosne. Gdy niemowlę nie przeżuwa jest niespokojne i złości się.
Zaburzenie to może prowadzić do znacznego spadku masy ciała, uniemożliwić utrzymanie lub osiągnięcie wagi i wzrostu odpowiedniego dla wieku dziecka. Zaburzenie to jest diagnozowane, w chwili gdy objawy utrzymują się przynajmniej miesiąc. Co prawda jest ono rzadkie, ale potencjalnie niebezpieczne, ponieważ może dojść do uszkodzenia przełyku przez kwaśny sok żołądkowy. W około 25% przypadków dochodzi do śmierci.
Jak widać należy być czujnym i bacznie obserwować zachowania żywieniowe oraz sposób jedzenia dzieci już od wieku niemowlęcego. W razie wystąpienia objawów charakterystycznych dla poszczególnych zaburzeń na pewno warto zgłosić się do specjalisty.
Zobacz także: Prawidłowy wzrost i waga dziecka w pierwszym roku życia
