Decyzja, którą w najbliższym czasie podejmie córka z Pani pomocą będzie miała ogromny wpływ na jej życie, określi jej miejsce w społeczeństwie, ambicje i zachowania. Źle wybrany zawód może być powodem przyszłych frustracji i niepowodzeń, dlatego to ważne, by nie podejmować tej decyzji pochopnie.
Doradzając dziecku przyszły zawód proszę zastanowić się wcześniej nad kilkoma kwestiami. Po pierwsze wziąć pod uwagę stan zdrowia dziecka i jego fizyczny rozwój. Ustalenie, czy ogólny stan zdrowia dziecka pozwoli sprostać wymaganiom zawodu jest elementarną sprawą.
Po drugie trzeba zrobić wgląd w zdolności dziecka. Przez te kilka lat nauki szkolnej córka na pewno zdradziła predyspozycje do niektórych przedmiotów. Proszę zastanowić się także, czy córka ma uzdolnienia do nauki teoretycznej, czy raczej do praktyki. Koniecznie proszę porozmawiać o zdolnościach dziecka z nauczycielami.
Idealną wręcz sytuacją byłoby gdyby predyspozycje dziecka pokrywały się z jego zainteresowaniami, sprawa byłaby wtedy ułatwiona. Zainteresowania są bowiem bardzo silnym czynnikiem motywacji i powodują, że praca wybrana pod ich kątem daje nam satysfakcję. Istnieje też duża szansa na to, że w takim zawodzie odniesiemy duży sukces.
Proszę pamiętać również, żeby przy wyborze zawodu wziąć pod uwagę charakter i temperament dziecka. Może się bowiem okazać, że pomimo uzdolnień dziecka i jego zainteresowań pewne cechy charakteru nie pozwalają mu podjąć dany zawód. Przykładem może być np. nadmierna wrażliwość na krew, która wyklucza podjęcie takich zawodów jak: pielęgniarka, lekarz, ratownik, stomatolog czy weterynarz.
Warto wziąć też pod uwagę czynnik ekonomiczny i perspektywę późniejszego zatrudnienia, ale nie powinien być on najważniejszy. Po pierwsze rynek pracy bardzo dynamicznie się zmienia i to nie oznacza, że zawód, który jest dziś na topie za kilka lat będzie równie pożądany. Po drugie nawet w zawodach, które w powszechnym przekonaniu wydają się być mało opłacalne, specjaliści mogą dużo zarabiać.
Kto ma decydować o wyborze zawodu
Najlepszym wyjściem w tej sytuacji, jest wspólny wybór rodziców i dziecka. Nie powinniśmy sami narzucać dziecku swojej woli, ani podejść do tematu w sposób „sam sobie wybieraj, żebyś nie miał do mnie później pretensji”. Siedemnastolatek czy nawet osiemnastolatek nie musi być wcale dojrzały do podjęcia tak ważnej decyzji.
Wspólną decyzję natomiast powinny poprzedzać długie rozmowy, poszukiwania odpowiedzi w różnych źródłach. W ostateczności gdy nie potrafimy dojść do kompromisu lub znaleźć żadnego wyjścia, można skorzystać z pomocy Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, która zbada dziecko pod kątem predyspozycji i zdolności i zaproponuje listę zawodów.
