Zdrowo żyć – jak nauczyć dziecko

Dzieci są doskonałymi obserwatorami. Nieustannie skanują zachowanie dorosłych, nawet jeśli wydaje się nam, że jest inaczej. Więcej, naśladują to, co zaobserwują. Jesz w pośpiechu, sprawdzając jednocześnie e-maile?  Spędzasz wolny czas, leżąc na kanapie przed telewizorem? Objadasz się chipsami? Palisz papierosy? Twoje dziecko to widzi i z dużym prawdopodobieństwem będzie robić dokładnie to samo, co ty. Na nic mądre pogadanki, że hamburgery są niezdrowe, a zbyt długie granie na tablecie szkodliwe, jeśli dziecko ma inny wzór w domu. Nasz przekaz musi być spójny. To, co robimy i mówimy, nie może się wykluczać. Jak nauczyć dziecko zdrowo żyć?

Pamiętajmy, aktywni rodzice wychowują aktywne dzieci. Problem, który od pewnego czasu występuje we wszystkich krajach rozwiniętych, to hipoaktywność, czyli zbyt niski w stosunku do potrzeb poziom aktywności fizycznej dzieci i młodzieży. Powód? Badania wskazują m.in. na brak pozytywnych wzorców ze strony rodziców. Zbyt mało ruchu w dzieciństwie, nierozbudzenie potrzeby regularnych ćwiczeń sprawiają, że dzieci wchodzą w dorosłe życie "ułomni ruchowo" i najchętniej spędzają czas w fotelu. Brak podstawowych umiejętność sportowych (np. pływania) ogranicza im w przyszłości możliwość korzystania z atrakcyjnych form wypoczynku (im jesteśmy starsi, tym trudniej zdobywamy nowe umiejętności). Warto również pamiętać, że sport kształtuje charakter – wytrwałość, sumienność, pewność siebie, wpływa na umiejętność radzenia sobie z trudnościami i stresem, uczy współpracy w grupie i komunikacji.

Coraz więcej doniesień naukowych świadczy o tym, że prawidłowe żywienie w pierwszych latach życia (dieta zróżnicowana, pełna warzyw i owoców, bogata w składniki odżywcze, zawierająca ograniczone ilości cukru i soli) w znaczący sposób wpływa na zmniejszenie ryzyka występowania w życiu dorosłym chorób cywilizacyjnych, takich jak: otyłość, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca. Tu niebagatelna rola rodziców. Od nas bowiem zależy, co i jak je nasze dziecko. Zadbajmy nie tylko o zdrową dietę, ale także o to, aby codziennie np. przy kolacji (a w weekend podczas obiadu) spotykała  się cała rodzina. Wykorzystajmy ten czas na smakowanie jedzenia, ale również na rozmowy o tym, co nas ostatnio spotkało, wymianę  poglądów.  Wspólny posiłek jednoczy rodzinę. Pokazuje, jak jesteśmy dla siebie ważni.

 

Tekst napisany na podstawie artykułu opublikowanego w dwutygodniku "Przyjaciółka".