Zabawy orientacyjno-porządkowe dla dzieci - 11 przykładów

Zabawy organizacyjno-porządkowe dla dzieci fot. Adobe Stock
Zabawy orientacyjno-porządkowe to dla dzieci forma zabawy, wyładowania energii i wzmacniania więzi. Często pojawiają się na zajęciach w szkole i przedszkolu. Część gier i zabaw ruchowych sprawdzi się w domu i ogrodzie.
Edyta Liebert / 10.03.2021 12:20
Zabawy organizacyjno-porządkowe dla dzieci fot. Adobe Stock

Zabawy orientacyjno-porządkowe dla dzieci polegają na zwinności, spostrzegawczości i wzmacnianiu układu mięśniowo-szkieletowego. Fantastycznie rozwijają, pobudzają. Zasady zabaw tego typu powinny być przejrzyste, a poziom trudności dostosowany do wieku dzieci.

Spis treści:

  1. „Wysoko, nisko”
  2. „Nieposłuszne dzieciaki”
  3. „Dzień i noc”
  4. „Ptaszki na drutach”
  5. „Maszerują dzieci”
  6. „Zabawne kociaki”
  7. „Sprzątanie świata”
  8. „Piłka parzy”
  9. „Na brzeg, do wody”
  10. „Gdzie jest kotek?”
  11. „Zabawa w murarza”

„Wysoko, nisko”

Dzieci biegają dowolnie po sali i na słowo: „Wysoko!” mają wznieść ramiona w górę. Kiedy pada komenda:„Nisko!”, dzieci mają za zadanie poruszać się na czworakach. W ramach możliwości można zamienić czworaki na kucanie lub pełzanie, a zamiast wznoszenia ramion - wykonywanie pajacyków.

„Nieposłuszne dzieciaki”

Każde dziecko dostaje szarfę (w domu może to być chusta ze związanymi końcami) i rozkłada ją przed sobą. Na hasło: „Dzieci spacerują”, uczestnicy poruszają się dowolnie po sali pomiędzy rozstawionymi szarfami lub w domu między apaszkami udając, że spacerują między kałużami i nie mogą zmoczyć nóg.

Na hasło: „Nieposłuszne dzieciaki”, uczestnicy zabawy wskakują w kałuże i tupią - najlepiej, niech wskoczą do każdej kałuży.

„Dzień i noc”

Niezbędne pomoce: krążki - żółty (oznacza dzień) i niebieski (noc). Pedagog lub rodzic pokazuje dzieciom na zmianę kółka, podnosząc je do góry - po uniesieniu krążka żółtego mają biegać, podskakiwać, a kiedy jest podniesiony niebieski krążek, dzieci szybko kładą się na dywanie i przyjmują dowolną pozycję w leżeniu - udają, że śpią.

„Ptaszki na drutach”

Dzieci udają fruwające ptaszki, a na słowa: „Ptaszki na drutach”, natychmiast muszą ustawić się w szeregu, np. wzdłuż brzegu dywanu, linii na podłodze.

Zabawy ruchowefot. Adobe Stock

„Maszerują dzieci”

Niezbędna pomoc: grzechotka lub tamburyn. Dzieci maszerują po obwodzie koła przy dźwiękach muzyki. W momencie, gdy instrument milknie, dzieci rozbiegają się po sali, zatrzymują i ustawiają przodem do dorosłego i naśladują jego ruchy, np. ćwiczenia gimnastyczne.

„Zabawne kociaki”

Dzieci łączą się w pary i blisko siebie poruszają się po sali. Dorosły mówi: „Kotki się bawią”, a dzieci zatrzymują się przodem do siebie, siadają po turecku i bawią się „w łapki”.

„Sprzątanie świata”

Stwórz kilka „dziupli”. Dzieci dzieli się na zespoły, i na znak, każdy uczestnik startuje i przynosi po 1 przedmiocie z puli rozrzuconych np. piłek lub maskotek do swojej dziupli. Wygrywa drużyna, która zbierze więcej rzeczy w swojej dziupli.

„Piłka parzy”

Nauczyciel ma piłkę, którą kieruje silnym rzutem w stronę zebranych w gromadę dzieci, ostrzega, że piłka parzy. Dzieci muszą uciekać i nie dać się sparzyć (piłka ma się toczyć się po ziemi).

„Na brzeg, do wody”

Dzieci stoją w rzędzie przodem do prowadzącego zabawę. Na hasło „do wody” dają krok do przodu, na hasło „na brzeg” wracają na swoje miejsca. Prowadzący celowo miesza hasła, a dziecko, które się pomyli, odpada .

„Gdzie jest kotek?”

Dzieci siedzą w kole i opuszczają główki, jedno z nich wyznaczone przez prowadzącego miauczy. Drugie jest odwrócone plecami do grupy i wsłuchuje się w głos zagubionego kotka - jego zadaniem jest je znaleźć i wskazać gdzie jest. Odnaleziony kotek idzie na miejsce szukającego, ten zaś siada wśród pozostałych w kole.

„Zabawa w murarza”

Wybiera się jedną osobę, która będzie tytułowym murarzem i rysuje się na boisku linię (5-10 m w zależności od ilości osób) i wyłącznie po niej może się poruszać. Pozostała część uczestników to cegiełki, które ustawia się w pewnej odległości przed linią i na dany przez prowadzącego znak, musi przebiec przez linię na drugą stronę.

W tym czasie murarz poruszając się po wyznaczonej linii musi złapać przebiegające cegiełki (wystarczy że dotknie przebiegającą osobę) i buduje z nich mur na linii zawężając pole, przez które można przebiegać. 

Zobacz też: 16 zabaw paluszkowych dla dzieci27 najlepszych zabaw dla dzieci10 pomysłów na zabawę w domu

Redakcja poleca

REKLAMA