1. Mów spokojnie
Sroga mina i podniesiony głos nie pomagają dziecku. Ono nie umie uspokoić się „natychmiast”. A gdy mówisz do niego podniesionym głosem, boi się jeszcze bardziej. Twoje zdenerwowanie i napięcie udziela się smykowi. Postaraj się zatem zachować zimną krew nawet wtedy, gdy smyk zbije drogi wazon lub zaleje sokiem ważne dokumenty.2. Przytul i pocałuj
Nie wymyślono jeszcze lekarstwa, które lepiej uśmierza ból niż pocałunek mamy. Ma on wyjątkowo magiczną moc. Dlatego przytulaj i całuj swojego malucha, nie myśl, że tego nie potrzebuje, skoro nie jest już bezradnym bobaskiem.3. Tłumacz emocje
Dziecko uczy się od ciebie słów, które oznaczają gniew, smutek, zazdrość. Kiedy na przykład płacze, bo kolega zepsuł mu wieżę z klocków, podejdź i powiedz: „Rozumiem, że gniewasz się na Jasia, bo zepsuł ci wieżę”. W ten sposób szkrab poznaje słowo gniew. Jeśli znowu kiedyś coś podobnego mu się przydarzy, będzie potrafił powiedzieć koledze: „Gniewam się na ciebie”, zamiast się rozpłakać. Tłumacz też dziecku, że nie ma nic złego w tym, że czasem czuje się przestraszone, złe czy smutne.4. Odwróć uwagę
To znany trik, który stosuje wiele mam. Kiedy maluszek przybiega z płaczem, odwróć go w drugą stronę i pokaż mu coś innego, równie interesującego. Dzięki temu maluch zapomina o powodzie płaczu.5. Wezwij pocieszyciela
Jeśli maluch ma ukochanego pluszaka, to traktujcie go wyjątkowo, jak lek na wszelkie zło. Możecie też razem wybrać się do sklepu i kupić małego pocieszyciela.6. Pozwól na samodzielność
Niektórzy rodzice stosują jeszcze inną metodę, gdy smyk się przewróci lub niechcący zburzy wieżę z klocków. Z uśmiechem mówią „Bęc!” lub biją głośno brawo. Nie zrywają się gwałtownie z krzesła, nie panikują. Czekają aż sam sobie poradzi. Taka kontrolowana nauka samodzielności pomaga dziecku uwierzyć we własne siły.
napisane na podstawie tekstu Joanny Karwat zamieszczonego w magazynie "Twoje dziecko"
