Otyłość jest rzadziej spotykana u dzieci niż u dorosłych. Nie ustalono do tej pory istnienia związku przyczynowego między zaburzeniami emocjonalnymi a większością otyłości u dzieci. Niemniej jednak spotyka się indywidualne przypadki, w których czynniki emocjonalne wydają się być istotne.
Deprymowane, odrzucane przez jednego z rodziców dziecko może nadmiernie objadać się, może to więc być kompensacja braku lub niedostatku miłości. Analogicznie, rodzic, który - być może nieświadomie - odczuwa winę z powodu swojej odrzucającej lub chłodnej emocjonalnie postawy, może przekarmiać dziecko w ramach kompensacji. Często też obżarstwo, jako kompensację emocjonalną, uprawiają dzieci w rodzinach, w których odszedł ojciec i w takich przypadkach są to z reguły chłopcy. W każdym razie częściej niż dziewczynki. Ponieważ to oni boleśniej odczuwają odejście i brak w domu ojca, nawet jeżeli po rozwodzie kontakty z ojcem są sporadycznie utrzymywane. Często uważają, że ojciec odszedł, ponieważ ich nie kocha i ten "brak miłości" mogą kompensować sobie obżarstwem.Dziecko może też stać się otyłe w wyniku niezwykle bliskiej identyfikacji z rodzicem lub inną bliską osobą (babcią, dziadkiem itp.). Może również być odwrotnie - dziecko nieświadomie zaczyna być przeciwstawne (zupełnie różne) do nielubianej osoby. Tak więc otyłość może mieć na celu odróżnienie się od szczupłego rodzica lub innej osoby opiekującej się dzieckiem. Jest to tzw. reakcja formacyjna. Identyfikacja lub reakcja formacyjna może wpływać na wiele innych spraw, np. na sposób ubierania się, długość włosów, zainteresowania oraz inne aspekty zachowań społecznych.
Problemy emocjonalne mogą również powstawać z otyłości, mającej endokrynne, metaboliczne lub inne somatyczne podłoże. Dziecko otyłe często jest wyśmiewane, co prowadzi do nadmiernej wrażliwości na swoim punkcie. Często spotyka się trudności z namówieniem dzieci do utrzymania ograniczonej diety, jeśli taka została zalecona. Zalecenie takiej diety może prowadzić do znacznych napięć, a nawet konfliktów między członkami rodziny, chociaż tego rodzaju poważne problemy okazują się zwykle wynikać z istniejących już przedtem trudności w układach rodzinnych. Zjadanie przedmiotów normalnie niejadalnych często jest składową zespołu obżarstwa.
W pewnych przypadkach może być trudne rozstrzygnięcie, czy otyłość jest przyczyną czy skutkiem problemu rodzinnego, lub też czy po prostu nie stała się ona tematem zastępczym, który zogniskowałby się wokół czegoś, gdyby dziecko nie było otyłe.
mwmedia
