Ruch jest drzwiami do uczenia się!
Kinezjologia edukacyjna zajmuje się ruchami, które zwiększają ilość połączeń nerwowych między prawą i lewą półkulą, dzięki czemu poprawia się jakość pracy mózgu. Jest to wielka szansa dla dzieci dyslektycznych i dysortograficznych, nadpobudliwych, opóźnionych w rozwoju, mających problemy z uczeniem się.
Gimnastyce Mózgu wystarczy poświęcić kilkanaście minut dziennie, by w krótkim czasie osiągnąć widoczne rezultaty. Same tylko ruchy naprzemienne powodują, że przepływ informacji z jednej półkuli mózgowej do drugiej następuje nawet 28 razy szybciej!
Polecamy: Organizacja pracy dziecka dyslektycznego
Gimnastykę Mózgu powinni stosować wszyscy!
Ma pozytywny wpływ na każdego, dając harmonijną współpracę między lewą i prawą półkulą mózgową. Szczególnie znacząca jest dla tych, u których współdziałanie obu półkul mózgowych jest niepełne, a więc u dyslektyków! Dzięki Gimnastyce Mózgu dzieci mają satysfakcję z przezwyciężania własnych trudności. Nauka staje się dla nich przyjemnością. Rozwijają się bardziej harmonijnie, bez zbędnych stresów. Dorosłym z kolei pozwala skuteczniej realizować plany życiowe, umiejętnie pokonywać trudności dnia codziennego.
Mózg współpracuje z ciałem. Ośrodki znajdujące się w lewej półkuli mózgu kierują prawą stroną naszego ciała, a ośrodki z prawej półkuli kierują lewą stroną. Gdy poruszamy lewą nogą, impuls nerwowy dociera do prawej półkuli. Z kolei, gdy poruszamy prawą ręką, dochodzi on do półkuli lewej. Jeśli natomiast na przemian poruszamy lewą nogą oraz prawą ręką - dochodzi do szybkiego przełączania prawej i lewej półkuli. Tworzą się nowe połączenia nerwowe, a już istniejące się umacniają. Następuje lepsza integracja pracy obu półkul mózgu.
Mózg Alberta Einsteina różnił się od mózgu przeciętnego człowieka kolorem - był jaśniejszy w środkowej części. Wynikało to z większej liczby połączeń nerwowych między prawą i lewą półkulą.
Jedną z przyczyn zbyt małej ilości połączeń nerwowych u dzieci jest brak ruchów naprzemiennych w dzieciństwie. Częściej występuje to u dzieci, które rodziły się w wyniku cesarskiego cięcia oraz tych, które mało raczkowały. W obu sytuacjach optymalna ilość połączeń nerwowych w mózgu nie ma szansy się rozwinąć. W późniejszym wieku prowadzi to do dysleksji!
Codzienne wykonywane ruchy naprzemienne (min. przez 4 tygodnie) to:
- lepsza koncentracja,
- poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- zdrowsze oddychanie,
- poprawa umiejętności wysławiania się, czytania i rozumienia, liczenia, zapamiętywania cyfr, słuchania, formowania myśli, pisania,
- przezwyciężanie trudności związanych z dysleksją, dysgrafią i dysortografią,
- poprawa w literowaniu, ortografii, twórczym pisaniu,
- zwiększenie zdolności manualnych,
- zharmonizowanie współpracy obu półkul mózgowych,
- większe odprężenie i relaksacja, łagodzeniu stresów.
Celem kinezjologii edukacyjnej jest:
- wspomaganie uczenia się dzieci z trudnościami w nauce,
- usuwanie blokad w mózgu i ciele, które są przyczyną trudności w nauce czytania i pisania (dysleksji rozwojowej),
- aktywizowanie naturalnych mechanizmów pracy mózgu poprzez ruch,
- wykształcenie dobroczynnej motywacji i pozytywnego myślenia,
- wzmacnianie w dążeniu do zdobywania wiedzy i rozwijania umiejętności,
- usprawnianie zdolności widzenia, słyszenia, zapamiętywania, czytania i pisania, koncentracji, umiejętności jasnego wyrażania myśli w mowie i piśmie.
Efekty uzyskiwane dzięki stosowaniu prostych ćwiczeń Paula Dennisona są zadziwiające, toteż metoda ta rozprzestrzeniła się na całym świecie. W Polsce również wzbudziła wciąż żywe zainteresowanie pedagogów, psychologów i rodziców.
Z mojej praktyki pedagogicznej…
Same dzieci, szczególnie te starsze, podchodziły do tej metody z lekką dozą niedowierzania, ale później same się przyznawały, że na egzaminie machały nogami pod stołem leniwe ósemki. Co prawda, może i nie miało to wielkiej siły terapeutycznej ze względu na brak codziennych ćwiczeń, ale poprawiało im samopoczucie podczas stresującej sytuacji, co już samo w sobie ma swoistą moc terapeutyczną. Ważne, by wszystkie ćwiczenia Gimnastyki Mózgu były wykonywane spokojnie, ze zwróceniem uwagi na prawidłowe oddychanie. W pracy z dziećmi warto je urozmaicać wprowadzając przybory (piłki, szarfy, baloniki). Młodsze dzieci chętnie wykonują je przy muzyce, same wymyślają kolejne układy z twórczych ruchów naprzemiennych.
Ćwiczenia okazują się być skuteczne, gdy są radosną zabawą, a nie obowiązkiem!
Zestawy ćwiczeń z Gimnastyki Mózgu zamieszczam na stronie serwisu. Polecam!
Zobacz także: Zestaw ćwiczeń koncentrujących uwagę
