Nieodpowiednie buty = zniekształcenia stóp
Buty mogą niekorzystnie wpływać na rozwój stóp, jeżeli są:
• za krótkie – jeśli długość buta jest równa długości stopy, to przy każdym kroku palce uderzają w czubek buta, paluch kieruje się ku pozostałym palcom, ustawia się koślawo, a drugi i trzeci palec przybierają młoteczkowaty kształt;
• za długie – buty nie mogą być zbyt długie, bo dziecko będzie się w nich potykać,
a połączenia elementów cholewki mogą wypadać w niewłaściwych miejscach (np. w miejscach wrażliwych) i uwierać albo obcierać stopy;
• za ciasne – ciasne buty ściskają stopy dziecka, hamują dopływ krwi, powodują, że na stopach pojawiają się zgrubienia i zrogowacenia, czyli tak zwane modzele skórne, które trzeba usuwać;
• z wąskim czubkiem – wąski czubek ściskający palce może prowadzić do powstania koślawego palucha, szpotawego 5. palca, palców młoteczkowatych. Na uniesionych
ku górze powierzchniach palców łatwo pojawią się bolesne odciski;
• z niskim czubkiem – w czasie chodu dziecko zgina palce stopy, okolice stawów unoszą się ku górze. Jeśli czubek buta jest płaski, palce ocierają o wierzch buta i powstają bardzo bolesne otarcia i odciski;
• ze zgrubieniami w różnych miejscach buta – jakiekolwiek zgrubienia, nierówności we wnętrzu buta mogą powodować otarcia i zranienia skóry stopy, zwłaszcza we wrażliwych miejscach stopy;
• o wysokości cholewki niedostosowanej do wysokości kostki bocznej i przyśrodkowej – jeśli w półbutach górny brzeg cholewki znajduje się na wysokości kostki przyśrodkowej, a w trzewikach na wysokości kostki bocznej, to cholewka będzie ją ocierać;
• ze sztywnymi spodami – sztywne spody wymuszają nienaturalny chód dziecka, ograniczają znacznie ruch stawów, przez co stopa nie może się poprawnie rozwijać;
• ze śliskimi podeszwami – dzieci prowadzą aktywny, ruchliwy tryb życia. Poruszają się często po bardzo gładkich powierzchniach. Buty na śliskich spodach będą przyczyną upadków i urazów;
• zbyt ciężkie – za ciężkie buty utrudniają i zaburzają naturalny sposób poruszania
się dziecka. W ciężkich butach maluch szybciej się męczy;
• wykonane ze sztywnych, niehigienicznych materiałów – sztywny materiał „walczy” ze stopą, ściska ją, zaburza krążenie, ociera, a nawet deformuje;
• z niestabilną piętą – miękka pięta buta poddaje się łatwo naciskom stóp dziecka, deformuje się, co sprawia, że nóżki ustawiają się koślawo lub szpotawo;
• ze zdeformowanymi cholewkami – zdarza się, że już w czasie produkcji cholewki butów zostaną krzywo zamontowane. Będą one wymuszać koślawe lub szpotawe ustawienie stóp dziecka;
• z podwyższonymi obcasami – zbyt wczesne noszenie butów na wyższym obcasie może spowodować zmiany w ustawieniu nóg, miednicy i kręgosłupa. To może prowadzić do poważnych wad całej postawy, których leczenie jest trudne i długotrwałe.
Zobacz też: Jak dobierać buty do wieku dziecka?
Gdy dziecko ma buty po innym dziecku…
Dzieci nie powinny nosić obuwia po starszym rodzeństwie lub innych dzieciach. Każde dziecko – jak każdy z nas – chodzi inaczej. Na skutek oddziaływania stópek but się zniekształca, gdyż dopasowuje się do stopy. Gdy dziecko chodzi w cudzych butach, na jego stopy ma znaczny wpływ ukształtowanie całego obuwia. Taka sytuacja może w przyszłości skutkować nieprawidłowym rozwojem nóg, a czasami całej postawy.
Oszczędzanie na obuwiu może skończyć się problemami zdrowotnymi!
Zobacz, z czego są zrobione buty
Bardzo ważny jest materiał, z którego wykonano obuwie. Noszenie butów z tworzyw sztucznych, nieoddychających materiałów mających niskie właściwości higieniczne, m.in. nieprzepuszczających powietrza i nieodprowadzających potu, prowadzi do przegrzania stóp, odparzeń, czy nadmiernego rozwoju bakterii i grzybów. Grzybica stóp jest uciążliwą i trudną w leczeniu chorobą.
Zbyt sztywne materiały mogą powodować urazy mechaniczne, np. bolesne otarcia.
Zobacz też: Jak wybrać pierwsze buty dla dziecka?
