Wielu rodziców uczy spać oddzielnie już niemowlęta, ale z drugiej strony nie brak 5-latków, które wciąż śpią z rodzicami. Zdaniem psychologów, lepiej nie zwlekać z nauką spania w osobnym łóżku: im dziecko starsze, tym trudniej przekonać go do łóżkowej przeprowadzki.
Jak nauczyć dziecko spać w łóżku - kilka porad
Przygotowanie gruntu
Porozmawiaj z dzieckiem, jak wyobraża sobie łóżko idealne, wymarzone miejsce do snu i swój pokój. Może wspomnij swoją dziecięcą radość na myśl o posiadaniu wygodnej leżanki, która była symbolem niezależności, i którą byłaś zachwycona? Zacznijcie razem snuć plany odnośnie do idealnego łóżka, koloru, kształtu. Wybadaj teren i przejdź krok dalej.
Pochwal dziecko za samodzielność
Argumentuj, że jesteś dumna, jakim jest samodzielnym dzieckiem i że chodzenie do przedszkola to jeden z dowodów na to, że kilkulatek potrafi nauczyć się tylu wspaniałych rzeczy - w tym tego, jak spać we własnym łóżku bez mamy. Pochwal dziecko już zawczasu: to przedsmak tego, co je czeka, gdy odważy się na ten krok.
Spędź z dzieckiem czas przed snem
Poświęć dziecku czas tuż przed snem na 100%. Stwórzcie swoje rytuały, możecie modyfikować poprzednie, ale z przymrużeniem oka na pewne zasady. Wcześniej zależało ci na zabawach wyciszających i usypiających (przygaszone światło, czytanie książek po cichu). Pozwól dziecku poczuć, że nauka spania w łóżku nie jest obowiązkiem, a konsekwencją świetnej zabawy - możecie wykorzystać je to wspólnej zabawy, turlać się i łaskotać. Im więcej śmiechu, tym pozytywniej zakończycie dzień. Każdy w swoim łóżku.
„Czas spać” - informuj, nie rozkazuj
Po dawce zabaw i wygłupów zapytaj dziecko która godzina - to chyba już pora snu? Czas odłożyć harce na bok i położyć spać zabawki, pożegnać lalki i samochody. Ważnym etapem jest zaangażowanie dziecka i przydzielenie mu np. zadania pilnowania czasu. „O już 20.00, powinniśmy iść się kąpać, mamo".
Możesz też powiedzieć: „Czas do łóżka. Pora już odpocząć, jutro witamy nowy dzień” - postaraj się dziecku podawać dziecku komunikaty w przejrzysty, niewymuszający sposób, które brzmią lepiej „Idź spać, „Trzeba już pójść spać”. Dzieci, podobnie jak dorośli, mają alergię na rozkazy.
Zadbaj o otoczenie
Jeśli dziecko się buntuje przed pójściem spać, pewnie ma argumenty w postaci tego,co widzi, czyli np. tatę przed ekranem laptopa czy starsze rodzeństwo z telefonem w ręku. Nie dawaj mu tej broni do ręki i zadbaj, by pory snu nie zakłócała niesubordynacja domowników.
Zaproś do łóżka
Pokaż, że jest tu miejsce też dla ciebie
Dziecko może nie chcieć spać w swoim łóżku też z powodu... empatii. Wyczuwa, że nie ma tu miejsca dla mamy lub taty i chciałby po pierwsze: mieć cię blisko, po drugie: abyś miała wygodnie. Zaaranżuj kącik np. z dużą pufą, fotelem czy dodatkową poduszką, na której będziesz mogła usiąść, położyć się i poczytać z dzieckiem bajki lub po prostu je przytulić.
Siku? Głód? Pragnienie - te rzeczy przed snem
Dziecko może odmówić pójścia spać do swojego łóżka, argumentując to potrzebami fizjologicznymi. O ile możesz mu podać wodę bez wychodzenia z łóżka, o tyle o pozostałe pragnienia zadbaj wcześniej. Kolacja o stałej porze, siku, kąpiel i sen.
Usypianie
Niektóre dzieci usypiają przy lekturze bajek, inne muszą być wtulone w rodzica czy bujane na rękach. Kluczowe jednak jest zostawanie przy dziecku do momentu, aż uśnie. Potem może wstać i przyjść do waszego łóżka. Co wtedy? Nauka spania w łóżku wymaga konsekwencji - zawsze odnoś malca do jego pokoju. Jeśli dziecko obudziło się z płaczem z powodu złego snu - zaproś je do siebie, przytul, ukój jego lęk. Gdy zaśnie, zanieś je do łóżeczka.
Czego nie robić, gdy chcesz nauczyć dziecko spać w łóżku
- Nie naciskaj i nie wypytuj. Nie przesłuchuj dziecka i nie nękaj go pytaniami, a stwórz bezpieczną przestrzeń do rozmowy o emocjach związanych ze snem w osobnym łóżku. Dziecko może bać się ciemności, może być zazdrosne np. o rodzeństwo lub potrzebować twojej bliskości. Kilkulatek jest na etapie koszmarów nocnych i ma bardzo pobudzoną wyobraźnię.
- Nie przekupuj dziecka zabawkami. Podstawowym błędem jest założenie, że prezenty na zachętę zdziałają cuda. Owszem, otwarcie drzwi wyremontowanego pokoju może być świetnym wabikiem, ale jeśli nadasz komunikat „a teraz idziesz spać do SWOJEGO łóżeczka”, maluch może znienawidzić to miejsce i kojarzyć je z miejscem izolacji, odepchnięciem przez rodziców.
- Nigdy nie mów, że jest za duży na sen z rodzicami, ani że ma ustąpić miejsca młodszemu bratu czy młodszej siostrze, bo na materacu rodziców nie ma miejsca dla większej liczby osób. To krzywdzące i niesprawiedliwe.
- Nie wprowadzaj innych zmian w życiu dziecka. Na czas nauki dziecka spania we własnym łóżku zaniechaj np. adaptacji w nowym przedszkolu czy odpieluchowania.
Więcej w temacie rodzicielstwa: Jak nauczyć dziecko sikać na nocnikCzy twoje dziecko ma zaburzenia integracji sensorycznej?Nie daj się zaskoczyć... skokom rozwojowym dziecka
