Hieronim - święty, który patronuje studentom i nauczycielom

Fot. Fotolia
 

To święte imię – jak wynika z jego etymologii – dziś już nieco zapomniane, może warto sobie przypomnieć. Tym bardziej że było dwóch świętych Hieronimów, którzy wzięli pod swoją pieczę masę obowiązków.

Urodził się w 347 roku na pograniczu Dalmacji i Pannonii. W Rzymie studiował łacinę, grekę, retorykę i prawo. Początkowo prowadził swobodne, beztroskie życie, lecz w miarę upływu lat i zdobywania różnych doświadczeń stawał się człowiekiem pobożnym. Chrzest przyjął już jako człowiek dojrzały. W 377 roku przyjął święcenia kapłańskie. Przez jakiś czas był sekretarzem papieża Damazego I. Po jego śmierci udał się na Wschód. Odwiedził Cypr, Jerozolimę i Aleksandrię. W końcu osiadł w Betlejem, gdzie w samotności poświęcał się studiom nad Pismem św. i tłumaczeniu go na łacinę. Dzieło to zajęło mu 24 lata. Ostatnie lata życia spędził w grocie sąsiadującej z Grotą Narodzenia Pana Jezusa. Zmarł w 420 roku.

Święty Hieronim jest patronem sierot i opuszczonej młodzieży,  biblistów, księgarzy, teologów, uczonych, studentów, nauczycieli, tłumaczy, eremitów, ascetów, uniwersytetów i organizacji naukowych.

Dzień św. Hieronima – 30 września
 

Urodził się w Wenecji w 1486 roku w rodzinie arystokratycznej. W młodym wieku zdecydował się na karierę wojskowa. Został dowódcą wojsk Republiki Weneckiej i kasztelanem strategicznego zamku obronnego. W 1511 roku, podczas obrony fortecy, dostał się do niewoli, skąd po miesiącu został wyzwolony – jak głosi legenda dzięki cudownemu wstawiennictwu Najświętszej Dziewicy Maryi.

Przeżył w związku z tym przemianę duchową. Odszedł z wojska i całkowicie poświęcił się bogobojnemu życiu: modlił się, czytał Pismo Święte, oddawał się umartwieniom i pokucie. Swoje posiadłości i majątek oddał ludziom ubogim. Opieka nad chorymi i potrzebującymi pochłonęła go bez reszty. Wkrótce zgromadził wokół siebie ludzi, których szczególnie obchodził los ludzi ubogich, a zwłaszcza osieroconych lub opuszczonych dzieci. Założyli wspólnie Stowarzyszenie Sług Ubogich, które w 1568 roku zostało zatwierdzone przez Kościół. Hieronim Emiliani zmarł dużo wcześniej, w 1537 roku. Przyczyną jego śmierci była dżuma, którą zaraził się niosąc pomoc chorym podczas zarazy.

Imię Hieronim pochodzi od greckich słów hierós – święty, poświęcony bóstwu i ónyma – imię, co daje „święte imię”.

Święty Hieronim Emiliani jest patronem sierot i opuszczonej młodzieży na całym świecie.

Dzień św. Hieronima Emilianiego – 8 lutego.