Fot. Fotolia
Nasz wielki poeta, Cyprian Kamil Norwid to być może jedyny, znany nam właściciel tego pięknego imienia. Przynajmniej jeden z przedstawionych tu świętych o tym imieniu jest postacią bardzo romantyczną.
Cyprian z Antiochii
Urodził się Antiochii (terytorium dzisiejszej Syrii) w rodzinie pogańskiej. Legendy mówią, że Cyprian był pogańskim czarownikiem. Pewnego dnia poznał młodą i piękną chrześcijankę, Justynę. Z miłości do niej wyrzekł się swojej dotychczasowej wiary i przeszedł na chrześcijaństwo. Przyjął chrzest. Razem z Justyną prowadzili bogobojne, pełne umartwienia i pokuty życie. Były czarownik tak gorąco żałował za swoje dawne grzechy, wykazywał tak głębokie oddanie i poświęcenie Chrystusowi, że zasłużył sobie na to, aby zostać biskupem Antiochii. Oboje – Cyprian i Justyna – ponieśli męczeńską śmierć około roku 304.
Dzień św.Cypriana z Antiochii – 26 września.
Cyprian z Kartaginy
Krótka historia Cypriana z Kartaginy
Urodził się ok. 210 roku w Kartaginie, w bogatej rodzinie pogańskiej. Zdobył gruntowne wykształcenie i został nauczycielem retoryki. Prowadził swobodne, pozbawione trosk życie. Któregoś dnia pojawił się u niego wysłannik boży, kapłan Cecylian, który zapoznał go z Ewangelią i naukami Chrystusa. W Cyprianie nastąpiła głęboka przemiana. Odrzucił wiarę ojców, zerwał z dotychczasowym życiem, wyrzekł się kariery, majątek rozdał ubogim, przyjął chrzest i udał się do pustelni, gdzie studiował święte księgi i modlił się. Kiedy po dwóch latach powrócił do Kartaginy, został wybrany na biskupa. Było jednak pięciu kapłanów, którym nie podobał sie ten wybór. Cyprian miał w nich do końca życia zaciekłych wrogów. Jako biskup Cyprian podejmował wiele wyzwań. Zabrał się do naprawy obyczajów, ronił jedności Kościoła, przeciwstawiał się tendencjom schizmatycznym. Jego posługa biskupia przypadła na bardzo ciężkie dla chrześcijaństwa czasy – akurat rozpoczęły się prześladowania chrześcijan, rozpętane przez cesarza Decjusza. Aby przetrwać bezpiecznie te lata, Cyprian przebywał w ukryciu. Do Kartaginy powrócił po śmierci Decjusza.
Polecamy: Wyszukiwarka imion - Cyprian
Lata terroru nie pozostały bez śladu: wielu chrześcijan pod wpływem tortur lub profilaktycznie, ze strachu, wyrzekło się wiary. Teraz chcieli powrócić na łono Kościoła. Wśród hierarchii nie było zgody co do tego, jak należy ich traktować. Rygoryści uważali, że dla odszczepieńców nie ma powrotu, inni – również Cyprian – uważali, że należy dać im szansę powrotu, ale pod warunkami, że więcej tego błędu nie powtórzą. Zwyciężyła ta druga opcja, zresztą Cyprian uzyskał w tej sprawie poparcie od papieża Korneliusza. Była jednak silna opozycja na czele z antypapieżem Nowacjanem, która uważała, że takie rozwiązanie tego problemu będzie zachętą dla wiernych, aby przy byle okazji wyrzekali się swej wiary.
Jakby problemów było mało, niedługo północną Afrykę nawiedziła zaraza. Poganie, aby przebłagać swych bożków, składali im ofiary, urządzali błagalne procesje. Do chrześcijan, którzy nie brali udziału w tych obrzędach, obwiniali o to, że to właśnie ich postawa jest przyczyną nieszczęść, zsyłanych przez bóstwa. Cyprian odpierał te zarzuty, między innymi w traktacie O nieśmiertelności.
Polecamy: Jak wybrać imię dla dziecka?
Z wieloma jeszcze problemami musiał sobie radzić biskup Cyprian. Ostatni konflikt, jaki rozgorzał wokół zagadnienia, czy tych, którzy powrócili do chrześcijaństwa należy chrzcić ponownie, przerwały prześladowania, które wzniecił następca Decjusza, cesarz Walerian. Rozkazał on, żeby Cyprian złożył ofiarę pogańskim bożkom. Ponieważ odmówił, został skazany na banicję do miasteczka Curubis (dzisiejsza Korba w Tunezji). Cieszył się tam względną wolnością, nadal więc kierował swoją diecezją przez wysłanników i korespondencyjnie. W 258 roku cesarz kazał sprowadzić go do Kartaginy i powtórzył swoje żądanie. Cyprian stanowczo odmówił, został więc skazany na śmierć. Cyprian miał odrzec: Bogu niech będą dzięki. Kiedy prowadzono go na miejsce kaźni, towarzyszył mu tłum chrześcijan, którzy wołali: Pójdziemy i my z nim na ścięcie! Przed śmiercią Cyprian zagłębił się w żarliwej modlitwie. Później spokojnie czekał na kat, a gdy ten przyszedł, kazał mu wypłacić 25 sztuk złota. Sam zawiązał sobie oczy. Został ścięty mieczem.
Czemu patronuje św. Cyprian?
Święty Cyprian jest zaliczany do grona tzw. wspomożycieli, do których zwracamy się w różnych potrzebach duszy i ciała. Jest patronem Padwy, Północnej Afryki i Algierii. Wzywany jest w czasie zarazy.
Pochodzenia imienia Cyprian
Imię Cyprian oznacza pochodzącego z Cypru.
Dzień św. Cypriana – 16 września.
Źródło: Słownik patronów chrześcijańskich, Janina Kryńska, Wyd. Printex
