Focaccia w prostych słowach to drożdżowy (ale istnieją też warianty bez drożdży), płaski placek na słono, w zależności od typu okraszony solą, rozmarynem, warzywami, oliwkami, serem itp. Ciasto przypomina to na pizzę.
Nazwa focaccia pochodzi od słowa focus (łac. ogień), a bardziej precyzyjnie focolare, które oznacza część pieca chlebowego położoną blisko ognia – focaccia bowiem na niej właśnie jest pieczona. Najlepsze focaccie wychodzą pieczone w prawdziwych piecach chlebowych, można jednak oczywiście przyrządzić je w zwyczajnym, kuchennym piekarniku.
Istnieje wiele gatunków tego ciasta, w zależności od regionu Włoch różnią się między sobą. I tak podstawowe typy focacci to:
Focaccia alla genovese
Chyba najbardziej znana i lubiana focaccia rodem z Genui. Choć wypiekana w całych Włoszech, najlepiej smakuje właśnie w tym mieście, a także w całej Ligurii. Mówi się, że do znakomitego smaku tej focacci przyczynił się odpowiedni liguryjski klimat, bowiem focaccia nie lubi wilgoci czy deszczu.
Focaccia alla genovese to płaskie (maksymalnie 2 centymetrowe) ciasto drożdżowe z oliwą z oliwek i posypane gruboziarnistą solą. Zajadać się nią można już od pory śniadaniowej (Genuińczycy maczają ją w caffelatte), albo użyć jako przekąskę przedobiednią do tradycyjnego włoskiego aperitivo wraz z białym winem.
Istnieje też wariant tej focacci z drobno posiekaną cebulą na wierzchu.
Przepis na tradycyjną Focaccię alla genovese:
SKŁADNIKI:
500 g mąki z drobnego przemiału (ta włoska z oznaczeniem 00),
25 g świeżych drożdży,
400 g wody lub mieszanka wody (300 g) i białego wina (100 g),
5 g soli drobnoziarnistej,
10 g soli gruboziarnistej,
100 g oliwy z oliwek.
WYKONANIE:
Rozpuścić drożdże w ciepłej wodzie z łyżeczką cukru. Dodać mąkę i sól drobnoziarnistą. Rozrobić ciasto niezbyt długo – powinno pozostać klejące i o rzadkiej konsystencji o wiele bardziej miękkie od tego na pizzę.
Ciasto wyłożyć na natłuszczoną oliwą z oliwek dużą blaszkę (taką jak na pizzę) i rozpłaszczyć je na całej jej powierzchni natłuszczonymi oliwą dłońmi. Pozostawić do wyrośnięcia na blasze w ciepłym miejscu przez około godzinę.
Po tym czasie jeszcze raz natłuścić dłonie oliwą i palcami ugniatać ciasto na blasze w taki sposób aby zrobić w nim dziurki. Posypać po wierzchu solą gruboziarnistą i włożyć do nagrzanego wcześniej do około 200° C piekarnika. Piec przez około 10 minut, po tym czasie skropić ciasto odrobiną wody zmieszanej z oliwą z oliwy i piec przez dalsze 10 minut, aż się ładnie przyrumieni.
Focaccia alla barese
Ta focaccia pochodzi z regionu Puglia z miastem Bari na czele, któremu także zawdzięcza swoją nazwę. W odróżnieniu od focacci z Genui, ta ma formę koła, ciasto jest trochę grubsze. Może być okraszona świeżymi, małymi pomidorkami i oliwkami, plasterkami ziemniaków o szerokości 5 milimetrów, tylko z solą i rozmarynem. Istnieją także warianty z użyciem innych warzyw takich jak bakłażany, papryka, cukinia itp.
Focaccia z serem z Recco (miasto w Ligurii)
Ta focaccia składa się z dwóch cienkich placków na bazie mąki i oliwy z oliwek pieczonych bez drożdży i wypełnionych w środku serem stracchino zmieszanym z serwatką.
Warto wypróbować przepis na tradycyjną włoską focaccię – może okazać się przyjemną alternatywą dla chleba, a także na pewno zasmakuje jako samodzielne danie.
