Zdarzyło ci się raz lub nawet wiele razy, że poszłaś na rozmowę kwalifikacyjną i wydawało ci się, że wypadłaś na niej świetnie, a tymczasem nie dostałaś tej pracy? Co wtedy sobie myślałaś? Okazuje się, że większość z nas uważa, że nie dostaje wymarzonej pracy, ponieważ na rynku wciąż panuje zasada obsadzania wolnych stanowisk w firmach po znajomości. Jakie jeszcze wymówki stosujemy, po to, by poradzić sobie z gorzkim smakiem przegranej w wyścigu o daną posadę?
Znajomości to podstawa
Wciąż pokutuje przekonanie, że jeśli nie uda nam się zdobyć pracy, o którą się staramy, to z pewnością znak, że wszystko było ustawione, a posadę otrzymał jakiś znajomy znajomego. Takie przekonanie wynika prawdopodobnie z naszej historii. W czasach komunistycznych faktycznie znajomości odgrywały dużą rolę w przyznawaniu stanowisk pracy. Obecnie jednak takie tłumaczenie jest raczej sposobem na uniknięcie krytycznego myślenia o sobie samym. Zamiast poszukać w sobie powodu, dla którego nie dostaliśmy danej pracy i wyeliminować go poprzez pracę nad sobą, zwalamy winę na znajomości.
Pokonali mnie inni kandydaci
Zdrowo jest sądzić, że prawdopodobnie inny kandydat okazał się lepszy, skoro otrzymał tę pracę zamiast nas. Gorzej jednak, jeśli takie myślenie zaczyna nas paraliżować i zniechęcać do dalszych poszukiwań. Jeśli nie nabierzemy pewności siebie i nie zaczniemy pracować nad słabymi punktami w naszym CV, może nas czekać długie bezrobocie...
Zżera mnie stres na rozmowach kwalifikacyjnych
Uważanie, że jest się doskonałym kandydatem, którego jedyną wadą jest brak spokoju na rozmowie kwalifikacyjnej również nie jest najlepszym sposobem na znalezienie pracy. To tylko wymówka, którą należy szybko wyeliminować i działać. Dorosły człowiek musi potrafić panować nad stresem i starać się być w pełni profesjonalnym, zwłaszcza w kontaktach biznesowych. Jeśli faktycznie stres nas paraliżuje, koniecznie coś z tym zróbmy, bo jeśli już uda nam się dostać jakąś pracę, z pewnością będzie się ona wiązała z mniejszym lub większym stresem. Nie można tego bagatelizować.
Żądam za dużej stawki finansowej
Kolejnym, dość typowym tłumaczeniem braku pracy jest opinia, że cenimy się zbyt drogo. Jeśli faktycznie tak jest i nasze wymagania finansowe są niewspółmiernie wysokie do warunków na rynku pracy, powinniśmy je zmodyfikować, by były bardziej realne. Jeśli jednak nie chcemy tego zrobić, może to oznacza, że tak naprawdę wcale nie chcemy iść do żadnej pracy. Takie tłumaczenie pozwala nam bardzo skutecznie ukryć i przedłużyć nasze lenistwo.
