Zdarza się, że pracodawca wypisując świadectwo pracy zamiast napisać, że stosunek do pracy wygasł pisze, że został on rozwiązany. Jest to najczęściej popełniany błąd przy zatrudnianiu na czas określony (umowa na okres próbny, na czas określony itp.). Czy warto korygować taką pomyłkę, czy jest ona poważna? Czy osoba z takim świadectwem będziesz miał problemy z ZUS-em, w urzędzie pracy itp.? Jakie jeszcze negatywne konsekwencje mogą z tego wyniknąć?
W przedstawionej sytuacji błędne wskazanie w świadectwie pracy podstawy prawnej rozwiązania umowy nie powinno raczej w znaczący sposób wpłynąć na sytuację byłego pracownika. W zakresie nabycia świadczeń emerytalno-rentowych z ZUS istotny jest okres zatrudnienia
, natomiast w kwestii uzyskania prawa do zasiłku dla bezrobotnych wygaśnięcie umowy o pracę oraz jej rozwiązanie z upływem okresu, na który została zawarta, wywołują takie same skutki prawne.Jeżeli masz umowę terminową – np. na okres próbny lub na czas określony, ustanie stosunku pracy może nastąpić na skutek jej rozwiązania - wskutek upływu okresu, na jaki ją zawarto. W takiej sytuacji umowa rozwiązuje się na skutek zgodnej woli obu stron dotyczącej okresu jej obowiązywania, wyrażonej w momencie jej zawarcia. Automatyczne rozwiązanie umowy terminowej następuje w dniu wskazanym w jej treści. Rozwiązanie umowy w wyznaczonym terminie nie wymaga składania dodatkowych oświadczeń woli o jej rozwiązaniu. Na mocy zgody obu stron można jednak przedłużyć czas trwania umowy poza termin pierwotnie przewidziany przy jej zawieraniu.
Innym sposobem ustania stosunku pracy może być rozwiązanie bądź wygaśnięcie umowy o pracę. Ustanie stosunku pracy w drodze wygaśnięcia umowy o pracę następuje z mocy samego prawa, na skutek zaistnienia określonych zdarzeń, z którymi przepisy wiążą taki skutek. Z tego względu strony umowy o pracę nie muszą składać żadnych oświadczeń woli, by spowodować jej ustanie. Do wygaśnięcia umowy dochodzi m.in. w sytuacji śmierci pracownika, w niektórych przypadkach śmierci pracodawcy będącego osobą fizyczną (gdy zakład nie przechodzi na innego pracodawcę w trybie art. 231 kp), z upływem 3 miesięcy nieobecności pracownika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania. Również w wypadku niezgłoszenia się pracownika do zakładu w celu podjęcia pracy w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia ze służby wojskowej.
Opisane wyżej, odmienne tryby ustania stosunku pracy często są utożsamiane ze sobą, gdyż żaden z nich nie wymaga składania oświadczeń woli o zakończeniu zatrudnienia. Nie zmienia to jednak faktu, iż są to dwa odrębne sposoby ustania umowy o pracę, które nie powinny być mylone, szczególnie w świadectwie pracy.
Błędnie wskazana podstawa prawna
ZUS i urzędy pracy jednakowo traktują wygaśnięcie stosunku pracy oraz jego rozwiązanie w następstwie upływu okresu, na jaki była zawarta umowa o pracę. W związku z tym błędne wskazanie w świadectwie pracy trybu rozwiązania umowy nie powinno wywołać niekorzystnych konsekwencji. Do nabycia uprawnień z ubezpieczenia społecznego, np. renty czy emerytury, decydujące znaczenie ma bowiem okres zatrudnienia (który może być okresem składkowym lub nieskładkowym). Sprawa inaczej ma się jeśli chodzi o przysługiwanie prawa do zasiłku dla bezrobotnych. W sytuacji gdy umowa uległa rozwiązaniu na mocy porozumienia stron lub na skutek jej wypowiedzenia przez pracownika trzeba liczyć się z krótszym okresem pobierania zasiłku, a jest on wypłacany dopiero po upływie 90 dni od zarejestrowania.
Przepisy Kodeksu pracy dotyczące odpraw emerytalno-rentowych również w jednakowej mierze przyznają prawo do takich odpraw wszystkim pracownikom, których stosunek pracy ustał w związku z przejściem na emeryturę lub rentę. Oznacza to równe traktowanie pracowników bez względu na to, czy umowa o pracę wygasła, czy też uległa rozwiązaniu z upływem czasu, na jaki była zawarta.
Sprostowanie świadectwa pracy
Jeżeli zauważysz w swoim świadectwie pracy nieprawidłowo podany tryb ustania stosunku pracy masz prawo do złożenia wniosku o jego sprostowanie. Ważne jest, aby to podanie złożyć nie później niż 7 dni od otrzymania świadectwa. Pracodawca ma obowiązek wystawić sprostowanie świadectwa pracy w ciągu 7 dni od dnia otrzymania wniosku, a w przypadku negatywnej decyzji jest zobowiązany w tym samym terminie przedstawić ją na piśmie. Jeżeli pracodawca nie ustosunkuje się do wyżej wymienionych terminów albo odmówi wydania sprostowania świadectwa pracy masz prawo wnieść sprawę do sądu pracy. Jednak i tutaj obowiązuje czas 7 dni. W razie poniesienia szkody wskutek wydania niewłaściwego świadectwa pracy masz także prawo żądać odszkodowania od pracodawcy. Po upływie wskazanych wyżej terminów można również domagać się sprostowania błędów w świadectwie pracy, jednak pracodawca nie ma obowiązku uwzględnić wniosku złożonego po terminie.
Podstawa prawna
art. 30 § 1 pkt 4, art. 63, art. 63¹ § 1, art. 63² § 1, § 3, art. 66 § 1, art. 92¹ § 1, art. 97 § 2,§ 2¹, art. 99ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94),
art. 122 ust. 1ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2004 r. nr 241, poz. 2416),
art. 71 ust. 1 pkt 2, art. 75 ust. 1 pkt 2, pkt 3, ust. 2 pkt 2, pkt 3ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2008 r, nr 69, poz. 415 ze zm.),
§ 1 ust. 1a pkt 1,§ 5 ust. 1rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz.U. z 1996 r. nr 60, poz. 282).
Autor: Ewa Dziem
Źródło: Portal kadrowy, www.portalkadrowy.pl
źródło: magnifico.com.pl
Źródło: Portal kadrowy, www.portalkadrowy.pl
źródło: magnifico.com.pl