Konto czy lokata?
Nie trzymaj gotówki na koncie, bo jest nisko oprocentowane, a na dodatek może cię ciągle korcić, aby uszczknąć nieco ze zgromadzonych oszczędności.
Lepiej zdecyduj się na:
Lokatę bankową.
Dostępna jest w każdym banku. Większość z nich ustala jednak pewną minimalną kwotę, poniżej której nie możesz założyć lokaty. Oprocentowanie zależy od wysokości i czasu lokaty. Na przykład w mBanku trzymiesięczna lokata jest oprocentowana 6,6 w skali roku, a w PKO BP – 4,44 proc.
Zakładając lokatę, lepiej wybrać krótkoterminową. Może się bowiem zdarzyć, że będziesz musiała ją zlikwidować, a przy długoterminowej tracisz całość lub część odsetek.
Warto wydać dyspozycje kapitalizacji odsetek, czyli dopisania ich do lokaty. Dzięki temu kolejne procenty będą naliczane od wyższej kwoty.
Wadą lokaty jest to, że nie możesz dopłacać na nią pieniędzy. Pamiętaj też, że z chwilą wygaśnięcia lokaty musisz zapłacić tzw. podatek Belki (19 proc. od zysku).
Warto wiedzieć.
Jeśli nie dasz innej dyspozycji, lokata po upływie terminu zostanie automatycznie przedłużona na kolejny okres.
Konto oszczędnościowe.
Ma tę zaletę, że – inaczej niż przy lokacie – wpłacasz na nie pieniądze, gdy tylko masz na to ochotę. Możesz także dać bankowi zlecenie, aby co miesiąc przekazywał z twojego ROR-u określoną kwotę.
Przy koncie oszczędnościowym masz prawo – w razie potrzeby – wypłacić z niego gotówkę (jeśli jednak chcesz oszczędzać dla dziecka, nie jest to wskazane). Ale uwaga – bezprowizyjna okazuje się tylko jedna wypłata. Oprocentowanie konta oszczędnościowego jest różne w zależności od banku (na przykład: w eurobanku – 5,05 proc. rocznie, BPH – 4,2 proc.) Wpływ na to ma też kwota na rachunku (w PKO BP kwotę do 20 tys. zł oprocentowano 3,75, a powyżej, ale mniej niż 50 tys. – 4 proc. w stosunku rocznym).
Warto wiedzieć.
Odsetki naliczane są codziennie. A zatem, nawet przy wypłacie z konta oszczędnościowego, nie tracisz ich, jak to się dzieje przy zerwaniu lokaty.
Porady finansowe - forum >>
Fundusz inwestycyjny
Gromadzone są w nim pieniądze wpłacane przez przedsiębiorstwa, gminy oraz indywidualne osoby (tzw. inwestorów). Ten kapitał jest następnie inwestowany przez wyspecjalizowanych doradców, tak aby przyniósł dodatkowy zysk (w tym celu lokuje się go na przykład w akcjach, obligacjach).
Możesz inwestować na trzy sposoby:
- Sama wybierasz fundusz i wpłacasz na niego pieniądze.
Zanim to zrobisz, sprawdź, jakie zyski przyniósł wybrany przez ciebie fundusz w minionych latach (rankingi zamieszcza codzienna prasa). Potem trzeba pójść do banku lub biura maklerskiego i podpisać umowę o otwarciu rejestru. Minimalna pierwsza wpłata to zwykle 100 zł, kolejne mogą wynosić 50 zł. Przy każdej wpłacie do funduszu otrzymasz tzw. jednostki uczestnictwa. Musisz jednak przy tym uiścić prowizję. Jej wysokość zależy od rodzaju wybranego funduszu i sumy wpłaconych pieniędzy. Zasada jest taka – im bezpieczniejszy fundusz i wyższa kwota, tym niższa opłata.
Warto wiedzieć.
Zdaniem specjalistów, jeśli chcesz oszczędzać wiele lat, powinnaś wybrać fundusz, który inwestuje głównie w akcje spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych.
- Gromadzisz pieniądze w ramach jednego z Programów Systematycznego Oszczędzania. Oferuje je wiele Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych. W ich ramach zobowiązujesz się do dokonywania regularnych wpłat o określonej wysokości (możesz ustawić sobie zlecenie stałe z twojego ROR). Zwykle towarzystwa wymagają, by pierwsza wpłata wynosiła 50–100 zł (tak jest w KBC TFI, BPH TFI), ale bywa też wyższa – nawet 300 zł (Legg Mason TFI). W zamian możesz nie płacić opłaty manipulacyjnej lub uzyskujesz znaczną zniżkę.
- Oszczędzasz ze specjalistyczną firmą, która oferuje programy inwestycyjne (np. Towarzystwo Ubezpieczeń Skandia ma program Multiportfel Misiek Plus, a Towarzystwo Ubezpieczeń Axa – Axa).
Z wybraną firmą podpisujesz umowę na określony czas (w Skandii – co najmniej na 15 lat). Minimalna składka wynosi – 200 zł, przy jednorazowej wpłacie – co najmniej 10 tys. zł.Pieniądze są lokowane w wybrane fundusze inwestycyjne. Podstawowa zaleta takiego oszczędzania to możliwość przenoszenia środków (tzw. konwersja) między różnymi funduszami należącymi do towarzystwa bez płacenia tzw. podatku Belki. Jednak do tego typu działań niezbędna staje się już pewna wiedza, dlatego lepiej zdecydować się na dokonywanie wpłat do jednego funduszu. Dużą zaletą tego sposobu jest to, że zgromadzone na polisie pieniądze nie wchodzą
w skład spadku i są przekazywane osobie uprawnionej (dziecku) bez zbędnych formalności.
Warto wiedzieć.
Wcześniejsze wycofanie pieniędzy łączy się zwykle z bardzo wysoką opłatą. Bywa, że wynosi ona ponad połowę wpłaconego kapitału!
Polisa posagowa
Zgromadzony na polisie kapitał ma ułatwić dziecku start w dorosłe życie (podjęcie studiów, zakup mieszkania, założenie firmy). Ubezpieczenie posagowe warto wykupić, gdy nasza pociecha jest jeszcze mała, tak by gromadzenie oszczędności trwało kilkanaście lat. Okres ubezpieczenia kończy się najwcześniej w 18. roku życia dziecka, a najpóźniej, gdy skończy ono 25 lat.
Ubezpieczenia posagowe są różne. Jedne oferują program oszczędnościowy, inne – ochronno-oszczędnościowy. Wybór należy do ciebie – czy wolisz zbierać dziecku kapitał, czy dodatkowo zabezpieczyć je na wypadek nieszczęścia.
Polisa ochronno-oszczędnościowa polega na tym, że część składki przeznacza się na ubezpieczenie rodziców i zapewnia w razie ich śmierci wypłatę świadczenia dla córki lub syna. Pozostała część tworzy kapitał wypłacany dziecku po określonym w umowie terminie. W wypadku takiej polisy, w razie śmierci osoby ubezpieczającej możliwe są trzy rozwiązania:
- przejęcie przez towarzystwo opłacania składek;
- wypłata dziecku renty (2–4 proc. sumy ubezpieczenia);
- jednorazowa wypłata sumy ubezpieczenia.
Spośród polis wyłącznie z programem oszczędnościowym masz do wyboru:
- z funduszem inwestycyjnym. Lokowane są w nim twoje składki, tak
by pomnożyły kapitał wypłacany dziecku. Nie ma tu jednak kwoty gwarantowanej;
- z funduszem kapitałowym – będzie ona wystawiona na dziecko z podaną wartością gwarantowanej kwoty, jaką twoja pociecha otrzyma po dojściu do określonego wieku.
Warto wiedzieć.
Możliwe jest wykupienie polisy z dodatkową opcją zabezpieczającą dziecko na wypadek śmierci osoby ubezpieczającej.
Alicja Hass / Przyjaciółka