Przed chwilą wyszedł ode mnie mój były mąż. Z miną zbitego psa, jakby mówił: „Dlaczego mnie wyrzucasz?”. Czułam, że gdybym tylko pozwoliła mu zostać, z wdzięcznością przespałby się na kanapie w salonie. Bo nie o seks mu chodziło, tylko o ten spokój, który miał zawsze w naszym mieszkaniu.
Dzieci były już na swoim, kot śpioch, a ja przeważnie wstawałam rano pierwsza, i wtedy męża budził zapach świeżo parzonej kawy. A teraz co go budzi, i to czasami co godzinę przez całą noc? Niemowlęcy wrzask.
Patrzyłam na to z boku, jak na serial w telewizji
Po trzydziestu latach małżeństwa nie za wiele zostało w naszym związku z dawnej namiętności, ale łączyła nas przyjaźń i porozumienie. Nie mogę jednak powiedzieć, że mnie nie zabolało, kiedy dowiedziałam się o jego romansie. To chyba zawsze boli, gdy ukochany mężczyzna oddaje serce innej kobiecie. W dodatku o połowę młodszej.
Musiałam wtedy poradzić sobie nie tylko z własnym rozczarowaniem i urażoną dumą, ale i reakcją dzieci, które przeżyły prawdziwy szok.
– Ojciec oszalał! Całkiem stracił rozum – słyszałam od synów i widziałam, że oprócz tego stracił także ich szacunek.
Nawet w pewnym momencie zrobiło mi się go żal. Wiem, to brzmi co najmniej dziwnie, ale właśnie tak było. Mnie samą zaskoczyło to, że nagle zaczęłam spoglądać na całą tę sytuację tak, jakby mnie nie dotyczyła, i w sumie nawet mnie wciągnęła – niczym dobry telewizyjny serial.
Oto mój mąż, lat pięćdziesiąt dwa, nadal przystojny, choć już z brzuszkiem, dotychczas gustujący w garniturach i klasycznych sztruksach zaczął wbijać się w modne, powycierane dżinsy, młodzieżowe podkoszulki i sportowe buty. No i ta opalenizna! Musiał codziennie biegać do solarium!
Tak więc mój mąż przeżywał drugą młodość, ja natomiast… chyba wczesną starość, bo jakoś nie chciało mi się o niego walczyć. Obaj synowie mieli mi to za złe, lecz nie było sensu im tłumaczyć, że moim zdaniem opór jest bez sensu.
Znany jest bowiem stary kawał o tym, że jak Pan Bóg stworzył mężczyznę, to dał mu i mózg, i penisa. I tylko tyle krwi, aby działał jeden z tych narządów. Mój mąż w tym okresie zdecydowanie „myślał penisem”.
No cóż, w kwestii seksu za nic nie mogłam konkurować ze zgrabną dwudziestolatką. Ja i moje kilkanaście kilo nadwagi odpadliśmy z tego erotycznego wyścigu w przedbiegach. A skoro nie mogłam walczyć, to postanowiłam się nie spalać, nie załamywać, i przystałam na rozwód.
Oj, chyba nie spodziewał się powtórki z rozrywki
Mąż był mi nieskończenie wdzięczny, a ja, przyznam, patrzyłam z pewną zazdrością na to, jak przeżywa okres godowy. W jego nieprzytomnym spojrzeniu, roziskrzonym wzroku i sylwetce spiętej jak do skoku dopatrywałam się tego Zbyszka sprzed lat, który popełnił dla mnie niejedno szaleństwo.
W życiu na przykład nie zapomnę, jak pojechał za mną w góry i wszedł o drugiej w nocy na Szrenicę do schroniska; wyciąg wtedy nie działał. Myślałam także z zazdrością, że my kobiety rzadko mamy szansę, aby znaleźć sobie młodszego partnera, który doda nam pewności siebie i zabierze w podróż do świata dzikiej rozkoszy.
Utarło się, że partnerka może być dużo młodsza, a paniom po pięćdziesiątce zostają melodramaty do obejrzenia w kinie. Robimy się zwyczajnie niewidzialne dla facetów. Wiem, co mówię, sprawdziłam to na sobie i przyjaciółkach…
Przez pierwsze miesiące nowego związku Zbyszek rozkwitał. Mówię to szczerze, widywałam go bowiem przecież przy różnych rodzinnych okazjach i naprawdę dawno nie wyglądał lepiej.
Jednak nadszedł czas, kiedy to się zmieniło. Mój były mąż nagle zaczął przypominać balon, z którego uszło całe powietrze. Zgarbił się, cera mu poszarzała, a zmarszczki jakby się pogłębiły. Przyczyna tej zmiany ma na imię Ewelina i przyszła na świat pół roku temu. To córeczka Zbyszka, którą urodziła mu nowa partnerka.
Kiedy była w ciąży, Zbyszek niby się cieszył, ale z jakąś rezerwą. W każdym razie pamiętam, że na wieść o moich ciążach reagował kiedyś inaczej. Był bardziej radosny, szczerze się cieszył.
Może teraz, w nowym związku, przeczuwał mające nadejść kłopoty? Może liczył na to, że przy Sandrze czeka go tylko dobra zabawa, odpoczynek po trzydziestu latach dorosłości?
Nie na darmo ludzie w naszym wieku są dziadkami. Możemy szaleć z wnukami cały dzień, lecz nocą nasz organizm wymaga regeneracji. Niech młodzi wstają po nocach, karmią, przewijają, podstawiają miskę, kiedy dziecku niedobrze, i zmieniają pościel, gdy przydarzy mu się „nocny wypadek”.
Za bardzo sobie cenię mój nowy święty spokój
Dziadkowie są za starzy, aby działać na pełnych obrotach 24 godziny na dobę. Mój były mąż przekonał się o tym na własnej skórze. Małej właśnie wyrzynają się ząbki, więc nieszczęsny tatuś zaczął coraz częściej wpadać na stare śmieci. Niby po przyjacielsku, na herbatkę i pogaduszki o synach. Ale wiem, że zwyczajnie szuka spokoju.
Zachciało mu się związku z młodszą partnerką, to teraz ma! Myślał, że życie od momentu rozwodu będzie dla niego nieprzerwanym, ekscytującym romansem. Tego szukał przecież poza naszym małżeństwem, a nie „powrotu do przeszłości”. Kupek, zupek, smoczków i pieluszek. Długich rozmów o przyszłości dziecka, dylematów, jaką wybrać szkołę, i czy na pewno sobie poradzi w życiu, idąc na prawnicze studia.
To wszystko miał przecież kiedyś w domu, raz już to przerobił. Dostrzegam w jego oczach rozczarowanie, i nie wiem, czy mi go żal, czy czuję satysfakcję, że tak się wpakował. Jedno jest pewne – ja mu nie pomogę.
Może do mnie wpadać z wizytą, lecz on najwyraźniej chciałby wrócić. Odciąć się od tamtej kobiety i „jej” dziecka. Znowu wejść w nasze małżeństwo jak w ciepłe kapcie. Nic z tego!
Nawarzył piwa – niech je teraz pije. Mnie niepotrzebna kolejna rewolucja. Nie chcę brać sobie na głowę faceta obciążonego alimentami i córką, która pewnie wpadałaby do naszego domu. Ja sobie teraz bardzo wysoko cenię mój spokój. I coraz rzadziej mam ochotę otwierać Zbyszkowi drzwi.
Czytaj także:
„Mój mąż był tyranem i alkoholikiem. Gdy przestałam dawać mu pieniądze, chciał mnie zabić. Groził mi nożem”
„Zdrada męża uratowała nasze małżeństwo. Uświadomiłam sobie, że byłam złą żoną, a to było jego wołanie o pomoc”
„Złamała mi serce, wyrzuciła jak zużytą rzecz. Po 3 latach odezwała się jakby nigdy nic i wyznała mi miłość”
