Plażowanie w wersji dla odważnych. Przez naturystów uznawane za formę wypoczynku
i relaksu. Duża dawka nieskrępowania i poczucia swobody. Kontrowersje wzbudza
fakt, iż nagość może być utożsamiona z seksem, pornografią, a nawet zboczeniem. Dla
naturystów widok gołego ciała na plaży nie stanowi pobudzenia seksualnego. Jest czymś
zupełnie normalnym i naturalnym.
Według Stowarzyszenia Naturystów Polskich definicja naturyzmu brzmi następująco: to sposób życia w harmonii z naturą, charakteryzujący się praktykowaniem wspólnej nagości w celu upowszechnienia modelu polegającego na szacunku wobec samego siebie, wobec innych ludzi i wobec całej przyrody.
Naturysty oczywiście nie można spotkać obnażonego na środku miasta. Nagość pokazują jedynie w warunkach, kiedy jest to wygodne, jak podczas wypoczynku na plaży czy wizyty w saunie. Ludzie ci pokazują się „jak Pan Bóg ich stworzył” w wydzielonych miejscach. Tylko na obszarach, gdzie nagość odebrana będzie pozytywnie.
To, że nagość pokazują tylko w kilku miejscach, nie oznacza, że nie są naturystami przez cały czas. To styl życia, nie tylko pokazywanie golizny. Ważne dla nich jest dbanie o estetykę środowiska, życie w harmonii z przyrodą. Ograniczają również używki. Ważne jest dbanie o
zdrowie zarówno psychiczne, jak i fizyczne oraz o estetykę ciała.
Pierwszym Polskim miastem, z którym związano zjawisko naturyzmu, jest Grudziądz. To tam, w 1987 powstało pierwsze stowarzyszenie. Po raz pierwszy w mediach wieści pojawiły się za sprawą miejscowości Chałupy. Głównie po pokazaniu teledysku do utworu: „Chałupy Wasubkultury, lcome to”, na którym pokazano polską plażę nudystów.
W roku 2008 powstała Federacja Naturystów Polskich (FNP). Głównym celem stowarzyszenia jest propagowanie naturyzmu jako zdrowego trybu życia. Osiągają to za pomocą organizowania specjalnych spotkań naturystów, publikowanie materiałów na temat naturyzmu.
Naturyzm na świecie pojawił się już w XIX wieku na terenach Niemiec. Subkulturę tą promowały takie grupy jak: „Wędrowne ptaki”, czy „Naturalny Ruch Leczniczy”.
Pierwszym krajem, w którym powstały komercyjne ośrodki dla naturystów jest Chorwacja. Początki tej subkultury datuje się tam na lata 30. XX wieku. Wtedy to władze wyspy Rab pozwoliły królowi angielskiemu - Edwardowi VIII i jego małżonce kąpać się nago w wyznaczonym miejscu. Rozkwit tej subkultury przypada na lata 60. ubiegłego wieku. Dziś Chorwacja oferuje turystom dużą ilość ośrodków naturystycznych oraz miejsc na plaży, oznaczonych literami „FKK” ( kultura wolności ciała). Mimo sporego zainteresowania naturyzmem wśród turystów, w Chorwacji nie znajdzie się dużej ilości członków tej grupy.
Naturyści mają swoje własne magazyny, strony internetowe oraz portale społecznościowe. We Francji występują takie tytuły, jak: „La vie Au solei”, „Nat info”. W Australii istnieją: „The Australian Naturist”, „Sun & Health”. W Polsce czasopisma nie mają za dużej popularności. Te, co były, nie zdołały się przebić na rynku, bądź tematy w nich zawarte niekoniecznie dotyczyły naturyzmu. Nie brakuje jednak informacji w Internecie. W sieci znaleźć można kilka polskich stron internetowych o tematyce naturystycznej, blogi, a nawet portale społecznościowe (tylko dla zalogowanych użytkowników). Również na facebooku znajduje się fanpage naturystów. Dla odważnych i gotowych wyznać światu, że są naturystami. Co ciekawe, istnieje nawet Naturystyczna Wikipedia. Uruchomiona została w 2009. Jak na wikipedię przystało, każdy może stać się jej redaktorem. Znaleźć tam można opis historii tej grupy, na świecie i w poszczególnych krajach. Nie brakuje ciekawostek oraz informacji o tematycznych imprezach.
Niektórzy są zdania, iż rodzinne wypoczywanie na plaży nudystów, jest pożywką dla pedofilii. Niektóre takie przypadki kończą się nie tylko oburzeniem, ale i skierowaniem sprawy na drogę sądową.
Naturyści w Polsce plaże dla siebie znajdą w takich miastach, jak: Gdańsk, Zgierz, Zalew Sulejowski, Warszawa, Ustka, Unieście, Rowy, Piaski, Łódź, Kryspinów, Kraków, Kety nad
Sołą, Kazimierz Dolny, Grzybowo, Dębki, Chałupy, Biskupice Wielkopolskie.