Dobre parametry cieplne mają ogromne znaczenie przy zakupie okien. Potwierdzają to między innymi badania przeprowadzone przez Instytutu GFK Polonia dla Związku „Polskie Okna i Drzwi”. Według sondażu, aż 66% pytanych osób uznało energooszczędność za jedną z najważniejszych właściwości okien. Pokazuje to, jak dużą wagę przywiązujemy do rozwiązań, które wpływają na zmniejszenie zużycia energii, co w konsekwencji przekłada się również na znacznie niższe rachunki.
Na potrzeby klientów szybko zareagował rynek. Producenci przygotowali ofertę, w której dostępne są produkty o bardzo dobrych parametrach, z różnym wyposażeniem i przedziałem cenowym. „W wielu przypadkach na pierwszy rzut oka możemy nie rozróżnić okien poszczególnych producentów, tak samo okno energooszczędne nieznacznie różni się od standardowego. W obydwu przypadkach diabeł tkwi w szczegółach. To one decydują o trwałości, niezawodności i parametrach” – tłumaczy Tadeusz Mozerski, kierownik Działu Rozwoju w firmie Sokółka Okna i Drzwi. Producenci dobierają poszczególne elementy okien, często pochodzące od różnych firm, zgodnie z własną wiedzą i doświadczeniem. Tak więc okno o tym samym profilu może posiadać inne rozwiązania, np. pakiet szybowy czy uszczelki, co wpłynie na jego końcowe parametry. Dopiero od odpowiedniego zestawienia wszystkich detali w jedną całości będzie zależała izolacyjność termiczna produktu.
Bardzo podobnie sytuacja wygląda w przypadku drzwi wejściowych. Oferta przygotowana przez producentów jest na tyle różnorodna, że daje możliwość idealnego połączenia parametrów cieplnych z estetyką i ciekawym wzornictwem. Tu także dopiero zestawienie poszczególnych elementów kształtuje ostateczną wartość termiczną produktu.
Fot. Jezierski
Okno z niskim współczynnikiem
Na początku powinniśmy zwrócić uwagę na parametr określający izolacyjność termiczną okna, który wyrażony jest współczynnikiem przenikalności cieplnej U. Określa on wielkość strat ciepła spowodowanych różnicą między temperaturą wewnątrz budynku a panującą na zewnątrz. Dla użytkowników najważniejszy będzie współczynnik dla całego okna – Uw, a nie jego poszczególnych elementów. Im niższa wartość tego współczynnika, tym mniejsze straty ciepła. W tej chwili, zgodnie z obowiązującymi przepisami, okna powinny posiadać parametry na poziomie nie niższym niż Uw=1,8 W/m2K (dla I, II, III strefy klimatycznej) lub 1,7 W/m2K (dla IV i V).
Jednak większość firm ma w swojej ofercie produkty o znacznie lepszych właściwościach. Tadeusz Mozerski, kierownik Działu Rozwoju firmy Sokółka Okna i Drzwi, wyjaśnia, że „o oknach energooszczędnych możemy mówić, kiedy współczynnik przenikania ciepła oscyluje pomiędzy 0,85 a 1,0 W/m2K. Te o Uw=0,8 Wm2K i niższej wartości projektowane są z myślą o najbardziej energooszczędnych budynkach, tworzonych w technologii pasywnej”.
fot. Rehau
Pakiet szybowy
Na ostateczną wartość parametrów cieplnych okna wpływ ma kilka elementów. Jednym z najważniejszych są szyby. Producenci wykorzystują szyby zespolone podwójne lub pakiety 3-szybowe. W przypadku tych produktów tafle szkła zostają oddzielone od siebie ramką dystansową, a przestrzeń między nimi wypełniona zostaje gazem szlachetnym lub powietrzem. Rafał Karaś, menadżer ds. doradztwa technicznego w firmie Oknoplast-Kraków, ocenia, że „najbardziej energooszczędne są pakiety 3-szybowe. Zastosowanie pomiędzy dwoma komorami wypełnienia w postaci gazu szlachetnego – argonu – pozwala uzyskać współczynnik przenikalności cieplnej U=0,6 W/m2K”. Wykorzystanie argonu lub kryptonu zmniejsza ilość ciepła uciekającego z pomieszczenia”.
W celu poprawy parametrów cieplnych stosowane jest szkło niskoemisyjne, refleksyjne (inaczej nazywane wysokoemisyjnym) oraz jedno z najnowszych rozwiązań w postaci powłok dwufunkcyjnych, łączących zalety obu produktów.
fot. Stolbud Włoszczowa
Rama okienna
Kolejnym niezwykle istotnym elementem z punktu widzenia termoizolacyjności jest rama okienna. Do najpopularniejszych należą drewniane oraz wykonane z profili PVC.
W pierwszym przypadku znaczenie ma grubość ramy. Im grubsza, tym okno będzie cieplejsze. W standardzie oferowana jest rama o grubości 68 mm, której współczynnik U dla drewna twardego wynosi ok. 1,8 W/m2K, zaś miękkiego 1,4 W/m2K. Nie brakuje również profili znacznie grubszych – 80, 92 czy nawet 101 mm. „Pamiętajmy, że okna kupujemy na kilka, a w przypadku drewnianych nawet na kilkadziesiąt lat. Aktualnie najlepszym wyborem spośród okien drewnianych są okna o grubości ramy 80 mm. Są jednocześnie przystępne cenowo i posiadają parametry, które za kilka, kilkanaście lat nadal będą lepsze niż wymogi przepisów. Ta grubość pozwala na zainstalowanie energooszczędnego trzyszybowego pakietu oraz innych rozwiązań, które zapewniają bardzo dobre parametry termiczne na poziomie 0,97 W/m2K” – radzi Tadeusz Mozerski, kierownik Działu Rozwoju firmy Sokółka Okna i Drzwi.
W przypadku profili z PVC na polepszenie izolacyjności wpłynie liczba komór. Im większą ilość komór posiadają profile, tym zyski cieplne będą większe. Na rynku dostępne są okna wykonane z profili o ilości komór od dwóch do ośmiu.
Równie ważne znaczenie przy ramach okiennych będzie miała klasa profilu. „Najlepszym rozwiązaniem przy produktach z PCV jest zastosowanie okien wykonanych z profilu klasy A. Jest to najwyższa i najlepsza z dostępnych na rynku klas profili. Ścianki zewnętrzne okien mają co najmniej 3 mm grubości, a szerokość komór wewnętrznych wynosi minimum 5 mm. Właśnie te parametry zapewniają oknom stabilność i trwałość, a także większą ochronę przed hałasem i zmianami temperatur” – twierdzi Rafał Karaś, menadżer ds. doradztwa technicznego w firmie Oknoplast-Kraków.
Warto również zwrócić uwagę na zwiększenie grubości profili oraz materiał i kształt profili wzmacniających. Standardowo w oknach 3-komorowych głębokość profili wynosi 60 mm, w 5-komorowych – 70 mm, natomiast w sześcio- lub więcej – powyżej 70 mm.
Producenci proponują także szereg innych dodatkowych rozwiązań, które obniżą straty ciepła. Stosowane są wzmocnienia stalowe w ościeżnicy i w skrzydle, wkładki termoizolacyjne czy tzw. termoramki ze stali szlachetnej, które dodatkowo znacząco ograniczają zjawisko roszenia szyb.
Drzwi
Izolacyjność termiczną drzwi wejściowych, podobnie jak okien, określa współczynnik przenikania ciepła U. Jego wartość, według ustalonych przepisów, nie powinna przekraczać 2,6 W/m2K i będzie zależała od rodzaju materiału wykorzystanego do produkcji. W przypadku drzwi drewnianych współczynnik ten wynosi od 1,2 do 2,0 W/m2K, z aluminium od 1,1 do 2,5 W/m2K, jeszcze inaczej kształtuje się przy PVC – od 1,3 do 2,5 W/m2K.
„Średni współczynnik przenikania ciepła drzwi w budynkach energooszczędnych powinien być na poziomie U<1,2-1,5 W/m2K” – mówi Sylwester Nicewicz z Zakładu Stolarskiego „Nicewicz”. Im niższa będzie wartość U, tym lepsza izolacyjność. Trzeba się również upewnić, czy podany współczynnik określa całe drzwi, czy np. tylko jeden z fragmentów całej konstrukcji.
Kolejnym elementem, na który należy zwrócić szczególną uwagę, wybierając drzwi pod względem parametrów cieplnych, jest ich grubość i wypełnienie konstrukcji. „Jeżeli rama skrzydła ma grubość 68 mm, a wypełnienie 30-40 mm łącznie z kasetonami, to nie oczekujmy, że spełnią one nasze oczekiwania. Wspomniane drzwi o grubości 68 mm, dobrze ocieplone na całej grubości, z uszczelkami w ościeżnicy i skrzydle (również podwójną w progu) zabezpieczą przed stratą ciepła na poziomie od U<0,9 W/m2K” – tłumaczy Sylwester Nicewicz z Zakładu Stolarskiego „Nicewicz”.
Jeśli nasz wybór padł na drzwi z przeszkleniem, to istotny będzie współczynnik przenikania ciepła szyby. Dobrze, gdy jego wartość nie przekroczy 1,1 W/m2K. Optymalne rozwiązanie to zastosowanie zespolonych szyb dwukomorowych. W przypadku szklenia antywłamaniowego nie należy przesadzać z jego wielkością, bowiem w zestawach dwukomorowych znacznie wzrośnie ciężar samego zespolenia.
fot. Nicewicz Zakład Stolarski
Prawidłowy montaż
Oprócz wyboru odpowiedniego produktu, ogromne znacznie w przypadku energooszczędności stolarki okiennej i drzwiowej będzie miał prawidłowy montaż, który pozwoli uniknąć powstawania mostków termicznych. W przypadku okien ważne jest również ich odpowiednie rozmieszczenie w zależności od funkcji poszczególnych pomieszczeń. Te o najlepszym współczynniku należy stosować w przypadku dużych przeszkleń, np. w elewacji południowej, na którą są zalecane, oraz w miejscach narażonych na największe straty ciepła, np. w elewacji północnej. Okna o nieco gorszych parametrach można wykorzystać w pomieszczeniach nieogrzewanych, a więc w garażu czy kotłowni.
Ewa Kozioł
źródło: www.dobrzemieszkaj.pl
źródło: www.dobrzemieszkaj.pl
