Przyjście na świat dziecka to najważniejszy moment w życiu rodziców. Dotychczas całą miłość przelewali na swojego czworonoga, a teraz jego sytuacja znacznie się zmieni. Podpowiadamy co zrobić, aby pies bezstresowo i w bezpieczny sposób dla naszego dziecka, odnalazł się w nowej sytuacji.
Z punktu widzenia psa, jest on oczkiem w głowie rodziny i dotychczas nie omieszkuje korzystać ze wszystkich przywilejów domowego pupila. Jest adorowany, zwykle znacząco dopieszczany. Poświęcamy mu czas, swoja uwagę i miłość. Pies wychodzi na długie spacery, aktywnie spędza czas na zabawach z opiekunami, czasem ma nawet własne zabawki a i często śpi w łóżku z rodziną. Ludzie i pies spędzają razem mnóstwo czasu. Więc nasz pieszczoch przyzwyczajony od lat do należytego traktowania zupełnie nie rozumie, dlaczego nagle jego pozycja znacznie spada, gdy na horyzoncie pojawia się małe delikatne stworzenie, które rodzice tak bardzo chronią przed jego ciekawym nosem. A jego prawa stają się dużo bardziej ograniczone a nawet zostaje wprowadzony pewien rygor , który ma za zadanie znormalizować tą sytuacje, póki pies nie zrozumie, że jego zadaniem jest teraz chronić rodzinę, szczególnie, że powiększyła się o nowego członka.
To co prawdopodobnie spotyka ( dotychczas „rozpieszczonego”) psa to z pewnością eksmitacja z łóżka, przecież teraz śpi tam dziecko. A pies w łóżku to masa bakterii, roztoczy i pasożytów.
A w dodatku w domu pojawia się nowy, obcy zapach i okazuje się, że jest to coś, od czego pies jest także izolowany. Nagle nikt już się nim tak nie interesuje, nie głaska, nie zabawia. A kontakt przez pierwszych kilka tygodni jest ograniczony przez obowiązki i zmęczenie.
Tymczasem pies za wszelką cenę pies stara się dowiedzieć, co też nowego zawitało do jego
domu, a rodzicom wydaje się, że jest natarczywy i zaczepny wobec dziecka. W takiej niekomfortowej sytuacji pies może potraktować naszego maluszka jako konkurencję do rodzinnych zasobów. Choć nie powinniśmy traktować jako ludzkiej „zazdrości”, ponieważ pies nie zna takiego uczucia. Działa po prostu interesownie, a jego jedynym celem jest uzyskanie utraconego zainteresowania. Tym bardziej, że pies odbiera nas jako drogocenne źródło: żywności, miłości i opieki.
Jak oswoić psa z nowym członkiem rodziny:
- Dobrze wychowany pies, który zna swoją boczną pozycję w rodzinie, nie będzie miał problemów z przyjęciem nowego członka rodziny.
- Na kilka dni przed pojawieniem się dziecka w domu należy przynieść mu do obwąchania rzecz przesiąknięta zapachem noworodka, by pies mógł się z nim zapoznać.
- Po przyjęciu do domu maleństwa należy pozwolić psu powąchać, a nawet polizać rączkę dziecka (pod warunkiem, że był on szczepiony i odrobaczony).
- Powinien on uczestniczyć w obserwacji karmienia, przewijania, mycia i zabawach z dzieckiem. To rozwinie u czworonoga odpowiednią więź z maluchem i rozwinie jego instynkt do opieki nad młodocianym członkiem jego „stada”.
- Pamiętajmy, by jeszcze przed momentem pojawienia się dziecka przygotować psa na zmniejszone pieszczony, poświęcanego mu czasu i uwagi, rzadsze zabawy z nim.
-
Nie zapominajmy, aby nie zamykać psa w pokoju naszego skarba. Zamykajmy drzwi do pokoju noworodka, by pies nie mógł do niego wchodzić, taki zakaz powinien pojawić się jeszcze na długo przed przyjściem dziecka na świat. Uważajmy jednak, by pies nie odebrał tego nieopatrznie. Zwierzak może okazać się ciekawski i w miarę możliwości będzie starał się sam je otworzyć lub wykorzysta moment nieuwagi rodziców, gdy będą uchylone i z zainteresowaniem może chcieć wskoczyć do łóżeczka. Lepiej jednak jeśli nauczmy psa za w czasu, że do tego pokoju nawet przy otwartych drzwiach, wchodzić mu nie wolno. To dodatkowo nauczy go dyscypliny.
- By przyzwyczaić go do mniejszej ilości wspólnego czasu dobrze jest nauczyć go zajmowania się sobą. Przykładowo, kiedy rodzice czytają książkę lub oglądają telewizję, pies powinien nauczyć się przebywać na swoim legowisku i zająć sobą (dobrze jest dostarczyć mu jakiś gryzak, zabawkę).
- Pamiętajmy o tym, by nagradzać psa za każdą informację o płaczu maleństwa. Pies poczuje się wtedy za nie odpowiedzialny i za każdym razem będzie nas informował, że coś jest nie tak, szybciej wytworzy się nimi więź emocjonalna.
- Kontakt psa i malutkiego dziecka musi być zawsze nadzorowany przez osobę dorosłych lub opiekunów. Nie wolno pozostawiać dziecka i psa samym sobie, przynajmniej póki nie wybadamy relacji między dzieckiem a psem. Pies przeważnie waży kilkukrotnie więcej, dlatego, choćby był najłagodniejszym psem na świecie, może niechcący przewrócić dziecko lub je przestraszyć. Z drugiej zaś strony energiczność dziecka i jego słaba koordynacja ruchowa może zagrażać psu. Jeśli dziecko będzie już swobodnie chodzić, to psie zaczepki i anielska cierpliwość przydadzą się w procesie socjalizacji dziecka.
-
Mimo wszystko jeśli zdecydowaliśmy się na psa i dziecko (co zresztą jest polecanym wyborem, ze względu na profity wychowywania się dziecka przy zwierzaku) starajmy się w miarę możliwości, aby pies również otrzymywał odpowiednią dawkę czułości i zainteresowania, a wówczas wszyscy będą szczęśliwi.
Fot. Depositphotos
