Nawet zwolennicy ascetycznych ogrodów doceniają byliny ogrodowe, a cóż dopiero ci, którzy lubią otaczać się wieloma kwitnącymi roślinami! Bo wypielęgnowany trawnik i iglaki, choć ładne, to po jakimś czasie się nudzą. Rabata z bylinami ogrodowymi lub ich kępy posadzone np. na trawniku przełamią monotonię, dodadzą koloru, rozweselą i uatrakcyjnią ogród. W każdym ogrodzie znajdzie się miejsce dla tych roślin. Warto wiedzieć, że na 1 m kw. potrzeba: 15 małych bylin, 9 średnich lub 3 duże. Oczywiście małe można łączyć z większymi.
Jakie rośliny nazywamy bylinami
Byliny ogrodowe to rośliny wieloletnie, rosnące w ogrodzie czasem wiele lat. Co roku wiosną wypuszczają nowe pędy, a następnie zakwitają (wiosną, latem lub jesienią). Zimę przeżywają dzięki ukrytym w glebie lub przy jej powierzchni pączkom, kłączom, bulwom lub cebulom. Nie trzeba ich wykopywać jesienią, przechowywać zimą i ponownie sadzić wiosną. To bardzo różnorodna grupa.
Zasady pielęgnacji bylin
- Przygotowanie gleby. Zanim posadzisz byliny ogrodowe, przygotuj dla nich właściwe podłoże. Przekop głęboko glebę, usuń korzenie chwastów, dodaj kompostu, obornika, torfu lub ziemi próchniczej.
- Odstępy między roślinami. Sadząc byliny pamiętaj, że małe rośliny się rozrosną. Dlatego zostaw odstępy między nimi. Dopóki są małe, możesz wysiać obok nich jednoroczne kwiaty letnie, aby wykorzystać miejsce i zakryć pustą glebę.
- Nawożenie. Ponieważ byliny rosną kilka lat na jednym miejscu, ziemię trzeba nawozić kompostem lub innym nawozem ogrodniczym.
- Ściółkowanie. Duże znaczenie ma również ściółkowanie. Warstwa kory (5 - 7 cm) zapobiega wyrastaniu chwastów i utracie wilgoci. Jednak kora lekko zakwasza podłoże i pochłania część azotu. Dobrze jest więc dodać do niej wapna i intensywniej nawozić rośliny.
- Dzielenie i przesadzanie. W zależności od siły wzrostu byliny trzeba co kilka lat dzielić i przesadzać na nowe miejsce. najlepiej robić to wiosną lub u schyłku lata, gdy rośliny przekwitną.
- Przycinanie. Niektóre byliny, np. ostróżki zakwitają drugi raz jesienią, jeśli zaraz po kwitnieniu przytniemy je tuż przy ziemi.
Byliny łatwe w uprawie
- Astry. To głównie odmiany trzech gatunków: nowoangielskiego, nowobelgijskiego i krzaczastego. Popularnie nazywane marcinkami. Jedne są wysokie, inne stosunkowo niskie, krzaczaste. Kwitną jesienią, głównie w odcieniach fioletu i różu.
- Bodziszek. Dorasta do ok. 50 cm, ale często jest niższy. Tworzy duże kępy, kwitnie latem, obficie, od czerwca do sierpnia. Kwiaty są: różowe, czerwone, niebieskie, fioletowe lub białe.
- Dzwonek karpacki. To niewysoka kępiasta bylina, bardzo obficie kwitnąca. Kwiaty są duże, w kształcie dzwonków, fioletowe. Rozwijają się w czerwcu i lipcu.
- Floks wiechowaty. Dorasta do 120 cm. Kwitnie od czerwca czasem aż do października. Tworzy wiechowate kwiatostany w kolorze białym, różowym, czerwonym i niebieskim. Przyjemnie pachnie. Kiedyś bardzo popularny w ogrodach wiejskich.
- Goździk kropkowany. Wysokość 20 – 50 cm. Kwitnie od czerwca do września. Najlepiej wygląda w grupach. Poza rabatami, pasuje na skalniaki, murki. Kwiaty w wielu kolorach.
- Kocimiętka. Szybko rozrasta się w duże kępy. Kwiaty są białe, różowe lub niebieskofioletowe. Kwitnie od maja przez całe lato, dorasta do 40 – 100 cm. Rośnie niemal na każdym podłożu. Jej zapach przyciąga koty.
- Liliowce. Kwiaty liliowców mają przeróżne barwy, od białokremowych do bardzo ciemnych - brunatnych. Na jednej łodydze może być nawet 40 pąków, które rozwijają się stopniowo przez około dwa miesiące. Są odmiany zakwitające już w maju i czerwcu, jednak większość zaczyna kwitnienie w lipcu. Tworzą duże kępy. Osiągają wysokość 50 – 100 cm.
- Łubin. Zadowala się nawet piaszczystą glebą, osiąga wysokość 70 – 120 cm. Szybko się rozkrzewia i rozsiewa. Dostępnych jest dużo odmian kolorystycznych.
- Rozchodnik wielki. Dorasta do 50-60 cm. Ma liście pokryte woskowatym nalotem i kremowe kwiaty. Kwiatostany mają średnicę ok. 7,5 cm. Kwitną od lipca do września.
- Złocień wielki. Wysokość 50 – 100 cm. Kwiaty są trwałe, biało – żółte. Termin kwitnienia od czerwca do sierpnia.
-
Peonie. Wbrew pozorom także są łatwe w uprawie. Zwłaszcza nasze stare odmiany. Jeśli rosną w glebie zawierającej dużo próchnicy, dość zwięzłej i będziemy je podlewać w czasie suszy, odwdzięczą się wspaniałymi kwiatami, piękniejszymi od róż. Kwitną w maju i czerwcu. Dorastają średnio do 1 m, ale są i wyższe. Ich duże kwiaty mają różne odcienie różu, są też białe i nawet żółte.
Polecamy:
Aranżacja ogrodu - rośliny i mała architektura ogrodowa
Jaki parasol ogrodowy wybrać
