Ściany wewnętrzne większości osób kojarzą się z prostymi płaszczyznami, wytyczającymi podziały między wnętrzami. Nie wszyscy jednak wiedzą, że równie dobrze granica między pokojem, a holem może mieć kształt łuku.
Napięte łuki czy skosy to efekty rozwoju produktów do wykańczania wnętrz z wykorzystaniem gipsu oraz innych materiałów budowlanych: stali, szkła, plexi, luksferów, betonu komórkowego. Materiały te pozwalają ciekawie aranżować przestrzeń. Możemy je wykorzystać do tworzenia falistych, łamanych, przezroczystych i kolorowych aranżacji. O ich coraz większej popularności decyduje też coraz większa znajomość tych technologii.
Płyty gipsowo-kartonowe (g-k) i gipsowo-włóknowe (g-w) to produkt często wykorzystywany przy wykonywaniu półek czy obudów. Jednak nie są to wszystkie możliwości tych produktów. Za sprawą technologii gięcia na sucho lub na mokro można uzyskać nieprostolinijne struktury w postaci fal, łuków, krzywizn, załamań i skosów. Można z nich budować zarówno nowe konstrukcje (np. ścianki i sufity), jak i używać ich jako okładzin istniejących konstrukcji nośnych. Mogą być wygięte w fabryce bądź w trakcie prac budowlanych. Gięcie na sucho (tylko w przypadku niewielkich i łagodnych łuków) wykonuje się poprzez umieszczenie płyt w specjalnie przygotowanych formach na ok. 24 godziny. Profilowanie na mokro odbywa się natomiast przez nacinanie i dziurkowanie materiału, a następnie zwilżanie go wodą od strony ściskanej. Czynność powtarza się kilkakrotnie, aż do uzyskania pożądanej krzywizny. Płyty muszą być zawsze gięte prostopadle do dłuższego boku.
Szklane kształtki budowlane stosuje się coraz częściej w budownictwie. Dzielimy je na pustaki szklane i luksfery. Mogą być ustawiane dwiema metodami: murowaną (tzw. tradycyjną) lub na gotowych profilach. Pierwszy sposób, mimo że jest trudniejszy i bardziej pracochłonny, jest częściej wybierany przez inwestorów. Zadecydowały o tym większe możliwości kształtowania płaszczyzn łukowych i falistych, co w przypadku gotowych profili jest nieco utrudnione.
Istnieją dwa główne sposoby wykonywania ścianki z pustaków szklanych. Pierwszy, postrzegany jako tradycyjny, polega na murowaniu ścianki z kształtek szklanych. Używamy do tego elastycznych zapraw klejowych bądź zapraw do klinkieru i płytek gresowych. Pomiędzy spoinami bez problemu można zainstalować kinkiety, a przy użyciu odpowiednich stelaży nawet cięższy asortyment. Drugim sposobem jest technologia pozwalająca na montaż kształtek w gotowych stelażach z aluminium, drewna i PCV.
Ścianki działowe z betonu komórkowego można wykonywać z bloczków i płytek o grubościach 6, 8 i 12 cm. Najczęściej, – jak zaznacza Tomasz Rybarczyk z firmy Solbet – ze względu na sztywność i stateczność konstrukcji, stosowane są bloczki o grubości 12 cm. Do budowy ścianek działowych potrzebne są jedynie bloczki o wyżej wymienionej grubości, klejowa zaprawa cienkowarstwowa do murowania na cienkie spoiny (lub zwykła zaprawa murarska) oraz łączniki do ścianek działowych, za pomocą których ściankę działową łączy się ze ścianą nośną.
