Niewiele mówi się o roli pierwiastków w organizmie człowieka. Zwykle ograniczamy się do tych, które już od wieków znamy – mianowicie: magnezu, potasu, wapnia i fosforu. Trochę z przymrużeniem oka traktujemy właściwości miedzi, cynku, selenu, czy krzemu. A molibden? Dlaczego wciąż jest mało informacji na jego temat? Przecież to ważny pierwiastek, niezbędny w przemianie materii…
Fot. Depositphotos
Molibden – jak grecka nazwa wskazuje – to pierwiastek „podobny do ołowiu”. Właściwości molibdenu i jego wpływ na zdrowie człowieka, nie są jeszcze tak dobrze poznane, jak w przypadku wapnia, czy magnezu. Wiadomo, że jest niezbędny i może zapobiegać niedokrwistością i wspomagać obronę przed wolnymi rodnikami tlenowymi.
Co zawdzięczamy molibdenowi?
Jest to pierwiastek śladowy, zatem wystarczają nam jego niewielkie ilości, by organizm prawidłowo funkcjonował. Dostrzeżono bowiem, że molibden doskonale „współpracuje” z żelazem, siarką i miedzią, podczas rozmaitych reakcji przemiany materii. Dzięki niemu, żelazo jest prawidłowo wchłaniane, a nie od razu wydalane z organizmu. Jeśli chodzi o siarkę – molibden wchodzi w skład enzymów, których zadaniem jest przyswajanie siarki. Trzeba wiedzieć, że bierze też udział w procesach energetycznych, na poziomie mitochondriów komórek (organella komórek w których zachodzi proces oddychania tlenowego). Uczestniczy w regulacji poziomu kwasu moczowego (który steruje m.in. syntezą białek), tauryny i w przemianach
materiału genetycznego.
Molibden wchodzi w skład kilku ważnych enzymów:
- oksydazy siarczynowej (uczestniczącej w odtruwaniu, czyli detoksykacji organizmu);
- oksydazy ksantynowej (warunkującej przemiany metaboliczne puryn i pirymidyny, obniżającej poziom kwasu moczowego);
- oksydazy aldehydowej (uczestniczącej w utlenianiu aldehydów).
Dna moczanowa – co to takiego i jak się ją leczy?
Źródła molibdenu:
- produkty ziarniste: pieczywo razowe, pełne ziarno, ryże, kasza gryczana,
- rośliny strączkowe: groch, fasola, soja,
- warzywa: czerwona kapusta,
- nabiał: mleko, sery,
- produkty odzwierzęce: wątróbka, jaja, wołowina.
Objawy niedoboru i nadmiaru
Do objawów niedoboru molibdenu, zalicza się niewyjaśnione bóle głowy i dezorientację, drażliwość, nierówne bicie serca, przyspieszenie oddychania – zwykle wynikające z niedokrwistości spowodowanej niedoborem żelaza, a także wymioty i trudności z produkowaniem kwasu moczowego. Z kolei nadmiar tego pierwiastka może skutkować zmniejszeniem się wchłaniania miedzi i żelaza. Do niedoborów molibdenu może dojść po latach stosowania diety bogatej w konserwanty, czyli takiej z przewagą fast-foodów, gotowych dań w słoiku, wędlin w puszkach i konserw.
Normy dziennego spożycia wg Dietary Reference Intakes
Przedstawiciele grupy | µg/ dzień |
---|---|
Dzieci 1-3 lat | 17 |
Dzieci 4-8 lat | 22 |
Chłopcy 9-13 lat | 34 |
Młodzież męska 14-18 lat | 43 |
Mężczyźni 19-30 lat | 45 |
Mężczyźni 31-50 lat | 45 |
Mężczyźni 50-70 lat | 45 |
Mężczyźni powyżej 70 lat | 45 |
Dziewczęta 9-13 lat | 34 |
Młodzież żeńska 14-18 lat | 43 |
Kobiety 19-30 lat | 45 |
Kobiety 31-50 lat | 45 |
Kobiety 50-70 lat | 45 |
Kobiety powyżej 70 lat | 45 |
Kobiety ciężarne do 18 lat | 50 |
Kobiety ciężarne 19-30 lat | 50 |
Kobiety ciężarne 31-50 lat | 50 |
Kobiety karmiące do 18 lat | 50 |
Kobiety karmiące 19-30 lat | 50 |
Kobiety karmiące 31-50 lat | 50 |