Krótka historia „wielkiego życia”
„Macrobios” to słówko pochodzące z greki. Już w czasach starożytnych zajmował się tym Hipokrates. Na przełomie XIX i XX wieku, powrócił do niej japoński filozof i pisarz – George Ohsawa. W obecnych czasach, uczeń Ohsawy – Michio Kushi – opracował zalecenia żywieniowe i całego stylu życia, dla ludzi mieszkających w strefie klimatycznej umiarkowanej z czterema porami roku.
Co to jest makrobiotyka i jakie są jej zasady?
Makrobiotyka to całokształt życia, ze szczególnym naciskiem na specyficzny rodzaj żywienia. Człowiek jest częścią środowiska, w którym żyje. Oddziałuje na niego wiele czynników, np. klimat, stres, społeczeństwo, pożywienie. To co jemy, ma duży wpływ na zdrowie, dlatego makrobiotyka skupia się wokół tego aspektu życia.
Makrobiotyka podkreśla także rolę aktywności fizycznej i bezproblemowego, życzliwego podejścia do świata w dążeniu do zdrowia i jego umacnianiu.
Michio Kushi ustalił propozycje diety makrobiotycznej:
50% - pełne ziarna różnych zbóż (jęczmień, proso, żyto, kukurydza, pszenica, gryka itd)
20-30% - warzywa i owoce (kapusty, kalafior, brokuły, mlecze, biała i czarna rzepa, dynia, cebula)
5-10% - różne zupy z zalecanych składników
5-10% - fasolki (azuki, groch, soczewica, tofu) i warzywa morskie (nori, agar-agar)
Zalecane napoje to herbata zielona i czerwona, kawa zbożowa, napar z korzenia mlecza, prażonego jęczmienia i egzotyczniej: bancha, kukicha, genmaicha. Można pić wodę źródlaną, ale bez lodu.
Produkty, które można okazjonalnie spożywać to ryby – pstrąg, flądra, dorsz, sola; orzechy; prażone nasiona i orzechy oraz desery owocowe.
Dania można przyprawiać następująco:
- słodzenie – syrop jęczmienny, ryżowy, klonowy
- solenie – naturalny sos sojowy, sól morska, sezamowa
- proszki: z wodorostów morskich, sezamowy
- oleje nierafinowane (sezamowy, oliwkowy, kukurydziany, słonecznikowy)
- ocet z ryżu, śliwki japońskiej
- cukier, słodziki, słodycze, miód
- owoce tropikalne
- ziemniaki, bakłażany, pomidory, papryka
- przetworzona żywność
- kawa i herbata
- sztucznie słodzone alkohole
- mleko, nabiał i jaja
- margaryna
- mocno przetworzone produkty sojowe
- mięso i drób
- ryby z hodowli przemysłowej, tłuste, o niebieskiej skórze (łosoś, makrela, sardynki, tuńczyk)
Ten sposób na życie opiera się na zasadach bardzo podobnych do ogólnie znanych zaleceń co do zdrowego stylu życia. Jak już wcześniej wspomniano – istotne są wskazówki dietetyczne.
Posiłki należy przyjmować wtedy, gdy czujemy głód, a ich liczba to 2-3 dziennie. Trzeba wtedy zadbać o odpowiednie warunki – cisza, spokój, „wolność” od innych zajęć. Ważny jest też sposób jedzenia, czyli powolne i dokładne przeżuwanie. Nie wolno się przejadać, a ostatni posiłek powinien być zjedzony około 3 godziny przed odpoczynkiem nocnym. Każdy posiłek ma zawierać warzywa i ziarna, ale trzeba pamiętać o urozmaiceniu i różnorodności oraz unikać słodzenia.
Kushi zaleca jedzenie 1-2 talerzy zupy dziennie i picia napojów wtedy, gdy czujemy pragnienie. Do przyrządzania potraw zaleca się naczynia żelazne i ze stali nierdzewnej, rezygnując z aluminium i teflonu. Zakazane jest także podgrzewanie pokarmów w mikrofalówce.
Poza wskazówkami dietetycznymi, są jeszcze te, które wskazują zdrowy tryb życia i stymulację samego zdrowia:
- nacieranie ciała 2 razy dziennie ręcznikiem uprzednio zamoczonym w gorącej wodzie i wyciśniętym (oczyszczanie skóry, poprawa krążenia)
- unikanie gorących kąpieli – pochwała chłodniejszego, krótkiego prysznica
- stosowanie bawełnianej bielizny i ubrań
- otaczanie się liściastymi, zielonymi kwiatami doniczkowymi (oczyszczają powietrze)
- ograniczenie oglądania TV i pracy z komputerem; stosowanie filtrów elektromagnetycznych
- aktywność fizyczna – spacery, taniec, pływanie, joga – około 30 minut dziennie
- odpoczynek nocny od godziny 22:00-23:00
Katarzyna Ziaja
