Dieta bogatoenergetyczna i bogatobiałkowa, suplementacja witamin rozpuszczalnych w tłuszczach oraz odpowiednia podaż preparatów enzymów trzustkowych - to podstawowe elementy diety chorych na mukowiscydozę.
W mukowiscydozie dieta odgrywa bardzo ważną rolę. Przede wszystkim dlatego, że musi pokryć zwiększone zapotrzebowanie energetyczne. Wynosi ono nawet dwukrotnie więcej niż u zdrowej osoby. Wynika to m.in. z wyższej podstawowej przemiany materii (więcej wydatków energetycznych na podstawowe czynności życiowe), zwiększonego wysiłku przy oddychaniu, upośledzonego wchłaniania substancji pokarmowych w przewodzie pokarmowym i ich strat, a także ze strat związanych z odkrztuszaniem dużej ilości plwociny oraz z częstymi infekcjami. Niestety, dostarczenie odpowiedniej ilości kalorii nie jest łatwe, ponieważ u większości chorych obecny jest również brak apetytu.
Dieta bogata we wszystko
Dieta powinna być bogata w białko, zwłaszcza pochodzenia zwierzęcego, gdyż jest ono najbardziej wartościowe. Białko takie musi znajdować się w każdym posiłku. Można podawać pełnotłuste produkty, gdyż w przypadku osób z mukowiscydozą nie boimy się wzrostu stężenia cholesterolu i lipidów we krwi. Ponadto metabolizm tłuszczów nie wymaga aż tyle tlenu, więc jego wykorzystywanie odciąża układ oddechowy.
Sprawdź: Czy duża ilość białka w diecie jest zdrowa?
Nacisk kładzie się na „zdrowsze” tłuszcze, czyli te pochodzenia roślinnego, chociaż nie należy ograniczać spożywania tłuszczów zwierzęcych. Dzięki tym drugim organizm wchłania niezbędne witaminy (A, D i K). Zazwyczaj potrzebna jest ich suplementacja w preparatach wielowitaminowych.
W razie problemów z przyswajaniem tłuszczów, pomimo stosowania „sztucznych” enzymów trzustkowych - niezbędnych do trawienia, należy zastąpić je specjalnymi preparatami kwasów tłuszczowych, zwanymi MCT.
Polecamy: Mięta i melisa - zielone bogactwo smaku
Poza tym dieta musi zawierać produkty kaloryczne, takie jak węglowodany. Nie ma powodów, żeby ograniczać zawartość cukrów prostych w pożywieniu (owoce, słodycze), chyba że występuje nietolerancja sacharozy. Nie należy spożywać zbyt dużej ilości błonnika pokarmowego, gdyż daje on m.in. wczesne uczucie sytości, niepożądane w przypadku osób z mukowiscydozą.
Dużo i często
Posiłki należy podawać 4-5 razy dziennie, o stałych porach. Zaleca się „podjadanie” między posiłkami – zwłaszcza wysokoenergetycznych przekąsek. Można stosować uzupełniająco odżywki bogate w kalorie, jak również preparaty węglowodanowo-tłuszczowe lub białkowe. W razie niedożywienia stosuje się różne metody „sztucznego” dożywiania, np. przez sondę.
Solniczka na stół
Z powodu zwiększonej utraty chlorków (znany od bardzo dawna i charakterystyczny objaw tej choroby to słony pot), poleca się dosalanie potraw w okresach nadmiernego pocenia, tj. upały, gorączka, wysiłek fizyczny. W normalnych warunkach urozmaicona dieta powinna pokrywać zapotrzebowanie na sól, o ile nie ogranicza się jej.
