Przyczyny zaburzeń emocjonalnych
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała, że za wszelkie choroby, w tym psychiczne, odpowiadają:
- w 25% zanieczyszczenie środowiska – gleby, powietrza, wody,
- w 25% obciążenie genetyczne,
- w 50% styl życia człowieka.
Zdaniem WHO sami siebie narażamy na choroby, w tym schorzenia psychiczne. Wpływ na ich rozwój mają czynniki emocjonalne, rodzinne, społeczne, jak również aktywność fizyczna i spożywany pokarm oraz lekarstwa.
Co mi jest?
Choroby psychiczne bardzo często dotykają dzieci. Mali pacjenci często nie potrafią powiedzieć, co im dolega. Czują się gorzej, ale nie wiedzą dlaczego. Trudności w opisaniu dolegliwości utrudniają leczenie. Zaburzenia emocjonalne są wywoływane przez szkodliwe działanie pokarmu na układ nerwowy. Lekarz może zlecić wykonanie specjalistycznych badań, ale zazwyczaj nie wykazują one zmian w pracy np. mózgu. Wówczas dzieciom często przepisuje się tabletki uspokajające lub nasenne.
Chora dusza - objawy
O zaburzeniach emocjonalnych świadczą problemy z koncentracją i nauką, zachowanie aspołeczne, tiki nerwowe, zaburzenia snu oraz zachowania, a także złe samopoczucie. Objawy te mogą wystąpić na skutek alergii na pokarm. Ich występowanie może być jednak spowodowane infekcjami grzybiczymi płuc, zatok, pochwy, skóry, jak również układu pokarmowego.
Jak leczyć?
Leczenie zaburzeń emocjonalnych może być złożone i długotrwałe. Przede wszystkim wiele zależy od świadomości i postępowania rodziców. W procesie zdrowienia dziecka udział powinien brać również wychowawca, nauczyciel. Kolejnym etapem leczenie zaburzeń emocjonalnych na tle alergii na pokarmy jest stosowanie diety eliminacyjnej. W większości przypadków przynosi ona pozytywne rezultaty. Ponadto kuracja może obejmować również leczenie z pasożytów lub grzybów.
Nie leczone zaburzenia emocjonalne u dzieci z alergią do 2-3 roku życia powodują, że z wiekiem stają się one trudniejsze do wyleczenia.
Źródło: „Alergie” Dr Danuty Myłek, wyd. WAB, Warszawa 2010, wydanie II
