Egzotyczne owoce są źródłem witamin i mają wiele różnych zastosowań, najczęściej w codziennej pielęgnacji ciała, ale przede wszystkim mają liczne wartości odżywcze niezbędne w codziennej diecie.
Grejpfrut powstał prawdopodobnie przez skrzyżowanie pompeli z pomarańczą. Opisano go po raz pierwszy na Barbadosie. Owoc ten ma kolor żółty, różowy lub zielony, Miąższ jest gorzko-kwaśny, koloru żółtego, czerwonego lub różowego. Owoc zawiera małą ilość cukrów. Ma mniej witaminy C niż pomarańcza czy cytryna. Zawiera także witaminy z grupy B, karoteny – głównie likopen dający zabarwienie. Gorycz grejpfruty zawdzięczają naryginie. Związek ten ma również właściwości łagodnie przeczyszczające i wspomagające przemianę materii. Odmiany które mają różową skórkę i różowy lub czerwony miąższ, nie zawierają naryginy. Grejpfruty to owoce deserowe. Produkuje się z nich także soki.
Kaki znany jako persymona lub owoc Szarona pochodzi z Chin i Japonii. Kaki jest koloru pomarańczowo-czerwonego. Przypominają wyglądem dużego pomidora, z czterema listkami na spodzie. Miąższ ma galaretowatą konsystencję i bardzo słodki smak, nieco przypominający morelę i pomidora. Owoce te spożywa się na surowo, gotowane, kandyzowane, w postaci dżemów, galaretek, lodów. Owoce te są źródłem cukrów, karotenów, wapnia i witaminy A i C.
Kakaowiec właściwy pochodzi z Ameryki Południowej. Ma piękne białe lub czerwone kwiatuszki. Owoce kakaowca wyrastają bezpośrednio z pni starszych gałęzi, mają zielony, żółty, czerwony lub fioletowy kolor. W ich środku znajduje się śluzowaty, soczysty miąższ zawierający od 20 do 60 ziaren kakaowych. Z ziaren produkuje się proszek kakaowy, a także masło kakaowe zawierające około 60% tłuszczu. Proszek stosowany jest w deserach lub jest dodawany do mleka. W cukiernictwie stosuje się je do produkcji czekolady, również białej. Natomiast masło kakaowe znalazło zastosowanie w farmacji do produkcji maści, czopków i gałek oraz w kosmetyce do produkcji farb do powiek, szminek, kremów nawilżających.
Nasiona kakaowca są bogate w tłuszcze, białka i węglowodany. Zawiera także pobudzające alkaloidy - teobrominę i kofeinę, których ilość niestety się zmniejsza podczas procesu obróbki. Teobromina działa słabiej od kofeiny, ale za to powoduje szybszą regenerację organizmu po wysiłku umysłowym lub fizycznym, rozszerza naczynia krwionośne i jest dobrym środkiem moczopędnym.
Kwiaty krzewu karamboli kwitną bajecznie na różowo. Karambola określany jest także gwieździstym owocem, ze względu na kształt pięcioramiennej gwiazdy w przekroju poprzecznym. Pochodzi z dalekiej Malezji. Owoc pokrywa żółta, woskowa skórką. Pod nią kryje się słodki lub kwaśny, chrupiący i soczysty miąższ. Owoce wykorzystuje się do letnich deserów i drinków. Sok ma zastosowanie w polerowaniu mosiądzu, jak również usuwa plamy na lnie.
Owoc zawiera cukry oraz dużą ilość witaminy C, a także witaminę A i z grupy B. Jest też źródłem wapnia i kwasu cytrynowego.
Kokosy pochodzą prawdopodobnie z Melanezji. Palmy kokosowe już nigdzie nie występują w stanie dzikim, ale są uprawiane w krajach tropikalnych. Owocem palmy są pestkowce o wadze do 2 kg. Niedojrzałe są koloru zielonego, natomiast dojrzałe żółcieją lub nabierają pomarańczowo-brązowego koloru. Palma może wydawać owoce aż przez 80 lat. Orzech kokosowy w środku jest pusty. Gdy jest dojrzały, pojawia się tam płynne bielmo – mleko kokosowe, składające się z cukrów, aminokwasów, składników mineralnych i witamin. Mleko kokosowe jest świetnym napojem
odżywczym i jest chętnie spożywane w krajach tropikalnych. Po otwarciu kokosa, wydobywa się z niego bielmo, które po odparowaniu daje koprę w której zawiera się około 65% oleju, zwanego masłem kokosowym. Jest to nie tylko tłuszcz wykorzystywany w przepisach kulinarnych. Zastosowanie znalazło także wykorzystanie w przemyśle kosmetycznym do produkcji mydeł i balsamów. Z palmy kokosowej można uzyskać wino palmowe, poprzez nacięcie rośliny pod kwiatostanem. Po jego destylacji otrzymuje się arak (egzotyczna wódka z Azji). Skorupa kokosa po zmieleniu wykorzystywana jest do produkcji plastiku.
Liczi chińskie, jak nazwa wskazuje pochodzi z Chin. Jego owoce stanowią rubinowo-brązowe, małe orzechy o kruchej brodawkowatej skórce. Wewnątrz znajduje się biały, galaretowaty słodko-kwaśny miąższ zawierający cukry, witaminę C, sporo składników mineralnych i małe ilości kwasu jabłkowego.
Liczi jest spożywane w postaci suszonej lub jako sok. Jest to fajny dodatek do drinków.
Limeta (lima) to owoc o żywo zielonej skórce, podobny do cytryny, ale nieco większy, pochodzący z Azji Wschodniej. Gdy są dojrzałe ich barwa staje się żółto-zielona. Jej miąższ jest podobny do miąższu cytryny, tyle że koloru jasnozielonego. Sok z limety stosuje się jako przyprawę do potraw oraz do produkcji marmolad. Sok z limety ma intensywny, orzeźwiający, kwaśny smak. Wykorzystuje się go do drinków oraz potraw mięsnych, rybnych i warzywnych. Ze skórki owocu otrzymuje się olejek eteryczny o świeżym zapachu. Owoc zawiera śladowe ilości cukrów. Jest bogaty w witaminę C, kwas cytrynowy, wapń, potas i fosfor.
Cytryna, znana także pod nazwą limon pochodzi z podnóża Himalajów. Żółty owoc ma miąższ podzielony na segmenty. Sok i skórka z cytryny to znakomite przyprawy do sałatek, ryb, mięs i napojów. Owoc ten zawiera duże ilości kwasu cytrynowego, witaminy C, natomiast mało cukrów oraz witamin A i B. Sok z cytryn, ze względu na obecność kwasu cytrynowego, wykorzystywany jest w branży kosmetycznej jako dodatek do maseczek, płukanek do włosów, kremów rozjaśniających. Olejek eteryczny ze skórki znalazł zastosowanie w przemyśle spożywczym i perfumeryjnym. Warto wiedzieć, że cytrynki z zieloną skórką są dojrzałe i mogą zawierać więcej witaminy C i kwasu cytrynowego niż owoce żółte.
Katarzyna Ziaja
