O ile w pracy czy w szkole dążenie do perfekcji wydaje się być czymś pozytywnym, o tyle w relacjach damsko-męskich nie tylko przeszkadza, ale wręcz może zrujnować związek.
fot. Fotolia
Perfekcjonista w związku
Zwykle spotykamy dwa typy perfekcjonistów. Pierwszy z nich to osoba niedoceniana dostatecznie w przeszłości przez rodziców i czująca w głębi duszy, że nie zasługuje na szczęśliwy związek. Drugi typ – to osoba poszukująca idealnego partnera – takiego, który dorówna jej w perfekcji. Te dwa typy perfekcjonistów łączy jedno. Po pierwszym zauroczeniu przechodzą dogłębny kryzys wiary w sens związku. Czują się rozczarowani partnerem, który nie jest tak idealny, jak sobie wyobrażali. Poczucie oszukania, zawiedzenia, apatia, wycofywanie się z relacji – to częste problemy, z jakimi się na tym etapie spotykają.
Perfekcjonista poszukuje osoby idealnej. Dlatego też nie widzi często wad swojej drugiej połówki lub – jeśli nawet je zauważa - wierzy, że w przyszłości będzie w stanie zmienić partnera. Rzeczywistość często bardzo brutalnie weryfikuje takie oczekiwania. Wtedy rodzą się pretensje i nadmierna krytyka.
Perfekcyjny partner bardzo często wyraża obsesyjny strach przed pokazaniem swojego prawdziwego oblicza. Obawia się, że jeśli ukochany czy ukochana pozna jego prawdziwą – nieidealną przecież – naturę, zreflektuje się i go zostawi. Nic bardziej mylnego. Kochamy przecież ludzi wyraźnych, niepowtarzalnych, z charakterem – nie perfekcyjnych.
Jak postępować z perfekcjonistą?
W gruncie rzeczy perfekcjonista to bardzo często wrażliwa osoba o niskiej samoocenie. Potrzebuje akceptacji i zrozumienia. Niełatwo jest się przebić przez psychiczny mur, jakim się przez lata otoczyła. Nie oznacza to jednak, że nie można go skruszyć. Jak to zrobić? W książce pt. „Przekleństwo perfekcjonizmu” Malwina Huńczak podaje kilka wskazówek. Są wśród nich cierpliwość i wyrozumiałość, okazywanie ciepłych uczuć, aprobaty. Ale – jak się okazuje – to nie wszystko.
Bycie perfekcyjnym jest męczące zarówno dla partnera, jak i dla samej osoby, który próbuje być idealna. Psychiczne napięcie, życie w niepewności i strachu sprawiają, że często osoba ta zachowuje się nienaturalnie. Jej ruchy mogą być nerwowe, mięśnie karku i kręgosłupa mocno spięte. Bóle głowy, częste infekcje – to kolejne skutki, jakie mogą przytrafić się perfekcjoniście. Warto więc zadbać o poprawny kontakt fizyczny, który pozwoli pozbyć się stresu (sport, seks, spędzanie czasu na świeżym powietrzu).
Najważniejsze jednak wydaje się pokazanie perfekcyjnemu partnerowi, że porażki, niedoskonałości, potknięcia czy inne ludzkie wady są jak najbardziej w porządku i to one tworzą kolorowe życie. Podkreśli to próba wyjścia z rutyny, w którą perfekcyjni partnerzy często popadają. Niespodziewany wypad do kina czy weekendowa wycieczka last-minute z pewnością pokażą tej osobie, jak wiele dobrych emocji mogą przynieść podjęte spontaniczne decyzje i ich efekty – często wymykające się spod kontroli.
