Depresja - najbardziej powszechna jesienną. Szczególnie nasila się, gdy za oknem zimno, mokro i ciemno. Jeśli do tego dołączymy pracę, która nie daje nam satysfakcji, a obowiązki przytłaczają i obarczają psychicznie, przyda nam się pozytywne nastawienie do życia i dużo dystansu do otoczenia.
Fot. Depositphotos
Mimo, iż o depresji mówi się coraz więcej i coraz częściej, nadal brak praktycznych wskazówek jak sobie radzić z depresją np. w pracy. Tym bardziej, jeśli wykonywany przez nas zawód jest obciążony negatywnymi emocjami. Do grona tych trudnych zawodów są z pewnością zawody związane ze służbą zdrowia, państwa, sferą sprzedaży czy finansów. Te wszystkie zawody, obarczone są obciążeniem, wynikającym z rożnych, niesprzyjającym ludziom okolicznościom i wymaganiom.
Oto 6 najbardziej depresyjnych zawodów:
Pielęgniarka
Pielęgniarki, terapeuci, podobnie jak lekarze poświęcają dla swego zawodu wiele, choć mają dużo mniejsze mozliwości. Przede wszystkim pracują długo, w nieregularnych godzinach i często od nich zależy ludzkie życie i zdrowie. Zmagając się na co dzień z różnymi chorobami, traumą i śmiercią pacjentów, budują sobie często niezwykle pesymistyczny obraz świata. Jeśli jednak ta szpitalna rzeczywistość ich z początku nie przeraża, z czasem, osoby o słabszej psychice, odczuwają na sobie piętno i reżim codziennych pracowniczych obowiązków.
Często muszą mysleć szybko, również w stresie. Ich świat otacza się wieloma przykrymi sytuacjami, trudnymi momentami, bardzo często za nieadekwatne wynagrodzenie. Mimo, iż ich sytuacja finansowa poprawiła się na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat, to ciężar z jakim często się zmagają jest trudny do udźwignięcia. Choroby, ból, cierpienie (często również małych dzieci) oraz niekiedy śmierć i ta wszechogarniająca bezsilność sprawia, że zwykła rzeczywistość może być przykra i szara. Ochroną dla zdrowej psychiki jest oczywiście rodzina, która daje poczucie bezpieczeństwa i pozwala odnaleźć harmonię, ale co jeśli taka kobieta jest pozostawiona sama sobie? Trudniej wówczas znosi się zdarzenia w pracy.
Co robić w takiej sytuacji? Postawmy na relaksujące hobby. Można zapisać się na zajęcia, które pomogą rozładować negatywne emocje, a ruch zawsze działa zbawiennie, nawet jeśli będzie on ograniczał się do codziennych, długich spacerów z psem czy wyjściu na basen czy saunę.
Opiekunowie osób starszych
Idąc dalej za ciosem, warto przyjrzeć z bliska również osobą, które zawodowo zajmują się osobami starszymi, ponieważ podobnie jak w przypadku pielęgniarek to również zawód w którym ma się do czynienia z dużym obciążeniem psychicznym oraz fizycznym. Blisko 11% wykonujących ten zawód cierpi na depresję. Dlaczego tak się dzieje? Głównie dlatego, że mimo bardzo ciężkiej pracy i starań (dźwiganie, przebieranie, toaleta zazwyczaj ciężko chorych osób) ich wysiłki nie zostają odpowiednio wynagrodzone.
Starsi i schorowani ludzie często nie są w stanie wyrazić swojej wdzięczności. Co gorsze zamiast poprawy, która mogłaby być motywacją dla opiekuna, stan zdrowia podopiecznego niewiele się zmienia lub ulega pogorszeniu. Do tego dochodzą zmiany nastrojów, które u osób starszych są niestety normą. Samo patrzenie na niemoc takich osób przygnębia i wprawia w zadumę, że i nas kiedyś taki los tez może spotkać.
Dlatego szczególnie ważne jest, by osoby pracujące jako opiekun miały dużo samozaparcia, motywacji i optymistycznego poglądu na świat, który będą chciały przenieść do swojego pracowniczego otoczenia, bez względu na okoliczności - co wyjdzie na zdrowie zarówno podopiecznemu jak i opiekunowi. Najlepiej starać się wprowadzać możliwie dużo optymistycznych akcentów w mieszkaniu. Dbać o wietrzenie mieszkania, odpowiednie nasłonecznienie, może świeże kwiaty, kolorowe dodatki w mieszkaniu, ubiór.
Sprzedawca
Każdy kto miał kiedykolwiek okazję stanąć za przysłowiową "ladą", wie czym jest rola pracownika usług i handlu. Ten zwyczajowo niezwykle "niewdzięczny" zawód, bardzo często jest ostatecznością dostępna na rynku pracy. Dochód uzależniony od osiągnięć, duża presja na wyniki i nieregulowany czas pracy, to niektóre z aspektów sprzyjających depresji. Pamiętajmy, że sklepowy sprzedawca często zwyczajnie musi (bez względu na to czy chce) być uśmiechnięty, miły i gotowy pomóc najbardziej marudnym klientom. To nie jest proste. Jeśli doliczymy do tego długie godziny pracy i zmęczenie, nie wiele trzeba do zniechęcenia, przygnębienia i depresji.
Kelner
Podobnie jak sprzedawca ma te same podstawowe obowiązki, musi się ładnie uśmiechać, nienagannie wyglądać. Każdego dnia musi być promienny, sympatyczny i gotowy na "zawołanie". Bardzo często warunki pracy są nieadekwatne do zarobków. Kelnerzy najczęściej pracują więcej niż ustawa przewiduje, zostają po godzinach, a do tego zajmują się nie tylko obsługa klientów, ale często również przygotowaniem szybkich posiłków czy utrzymaniem czystości.
A to wszystko musi odbywać się szybko i sprawie, zgodnie z zadowoleniem klienta i szefostwa, które często bacznie obserwuje, wynajdując pretekst do obcięcia premia czy napiwków. Ten zawód to również odpowiedzialność nie tylko za to jak się podaje, ale i co. Więc jeśli klient będzie niezadowolony, nachalny czy arogancki, kelner musi dzielnie i z opanowaniem znieść wszystko co klient ma do powiedzenia. Wymęczanie fizyczne wynikające z wielogodzinnego stania prowadzi do zmęczenia i wyczerpania, a tu już nie wiele potrzeba do poczucia bezsilności, wiary we własne umiejętności i tym samym depresji.
Makler/ bankowiec
Jak wszystkie zawody wyższego szczebla wymagają więcej, szybciej i efektywniej. Praca skupiona tylko na wynikach i zyskach. Gdzie najważniejsze są pieniądze, a nie koniecznie ludzie. To kolejny z zawodów, które nie jednego przyprawiają nie tylko depresję, ale również o szybszy zawał serca. Do tego muszą nakłaniać potencjalnych klientów, aby powierzyli im swoje zarobki, co nie spotyka się z sympatią.
Po drugie odpowiedzialni są za już powierzone im oszczędności, które niestety czasem klienci tracą. Nikt nie może przecież przewidzieć, co wydarzy się na rynkach finansowych. Pretensje klientów najczęściej kierowane są właśnie na doradców, co często powoduje poczucie winy niekorzystnie wpływające na zdrowie psychiczne tej grupy zawodowej. Stres, wymogi sprawia, że najmniejsze niepowodzenia mogą doprowadzić do kryzysu i upadku samopoczucia. Jeśli w firmie stosowany jest jeszcze mobbing, to wieloletnia praca w takiej presji skutkuje ciężkimi problemami zdrowotnymi i psychicznymi. Szczególnie jeśli wydaje mu się, iż daje z siebie wszystko, a to wciąż za mało.
Nauczyciel
Można by pomyśleć, że zawód nauczyciela ze względu na ilość czasu wolnego to doskonałe rozwiązanie. Teoretycznie przysługują im ferie zimowe, wakacje oraz każde wolne ustawowo. Ale w rzeczywistości, często zostają po godzinach, organizują zajęcia dodatkowe czy kursy wakacyjne dla słabszych uczniów.
A nie możemy zapomnieć również o stresie i obowiązkach. Praca nauczyciela, obarczona ogromnym stresem i odpowiedzialnością za dzieci, które jak dobrze wiemy bywają różne, szczególnie w okresie dorastania i młodzieńczego buntu. Według statystyk połowa nauczycieli przyznaje, że myślała o rzuceniu zawodu z powodu dużego stresu. Ich decyzja często spowodowana jest tym, iż trzeba sobie radzić z niezdyscyplinowanymi uczniami, ich rodzicami, wymaganiami kierownictwa i bardzo napiętym programem nauczania. Po dłuższym czasie w tak trudnych warunkach zaczyna brakować motywacji do pracy.
Jak sobie poradzić z depresją wynikającą z pracy?
Przede wszystkim skup się na sobie, zapytaj siebie czego ci brakuje i co sprawi, że poczujesz się lepiej. A najlepszym rozwiązaniem jest usunąć problem u źródła. Jeśli praca nie przynosi ci satysfakcji, a jest jedynie źródłem bezsenności, zawrotów głowy czy dłuższej nostalgii i braku chęci do życia, nie bój się i zmień ją na inną. Nowa praca pozwoli poznać nowych ludzi, otoczenie i rozwinąć skrzydła. Praca to nie wszystko.
Jeśli jednak zależy ci na pracy lub sytuacja nie pozwala na jej zmianę, postaraj się zmienić nastawienie:
- Jeśli coś leży ci na duszy, a wiesz, że masz rację, nie kłęb emocji w sobie. Porozmawiaj szczerze (ale spokojnie) z szefem, przełożonym, zaufaną koleżanką. Kumulowanie emocji nigdy nie wychodzi na zdrowie.
- Jeśli istnieje taka możliwość, staraj się zrezygnować z tych obowiązków, które cię przytłaczają.
- Jeśli czeka cie ważne spotkanie, przygotuj się wcześniej, postaraj się mieć plan i skrupulatnie go realizować, a satysfakcja z przebiegu zdarzeń zgodnie z nim sprawi ci przyjemność.
- Zadbaj o siebie, bez względu na to czym się zajmujesz, wygląd ma zbawienną moc. Jeśli czujesz się zadbana, będziesz pewna siebie.
- Po pracy staraj się zrelaksować: ulubiony sport czy hobby pozwolą odnaleźć harmonię w trudach codziennego dnia.
Fot. Depositphotos
