Pigułki – najczęściej stosowane są tzw. dwuskładnikowe, czyli z 2 hormonami. Należy je przyjmować przez 21 dni, a potem zrobić tygodniową przerwę. Wystąpi wtedy krwawienie, ale będzie mniej obfite, nie tak bolesne jak zwykły okres. By pigułki były skuteczne, trzeba je zażywać o tej samej porze. Tylko tak można utrzymać we krwi stały poziom hormonów. A to ciekawe: W Polsce można już kupić najnowsze pigułki tzw. niskodawkowe. Zawierają one mniej hormonów. Inaczej też się je zażywa. W opakowaniu znajduje się 28 pigułek – pierwsze 24 są z hormonami, a ostatnie 4 to placebo. Po przyjęciu wszystkich tabletek nie trzeba robić przerwy. 28-dniowy system odpowiada bowiem cyklowi miesięcznemu.
Plastry – są metodą dla kobiet lubiących wygodę. Plaster nalepia się np. na ramieniu. Trzeba go zmieniać raz w tygodniu. Po 3 tygodniach robi się 7-dniową przerwę. Gdy plaster jest przylepiony, stopniowo uwalniają się z niego hormony. Przenikają one przez skórę i trafiają do krwiobiegu.
Pierścień – to kolejny wynalazek dla kobiet, które nie chcą pamiętać o regularnym zażywaniu pigułek. Pierścień (jest do niego dołączona szczegółowa instrukcja) wkłada się samodzielnie do pochwy. Pozostawia się go tam na 3 tygodnie, potem wyjmuje i po tygodniu wkłada kolejny. Pierścień jest prawie niewyczuwalny podczas współżycia. Gdy znajduje się w pochwie, uwalniają się z niego hormony. Ich działanie jest takie samo, jak w przypadku plastrów i pigułek.
Ważne pytania:
Kto nie powinien stosować antykoncepcji hormonalnej?
Medyczne przeciwwskazania to m.in. choroba niedokrwienna serca, nowotwory i kłopoty z wątrobą, zapalenie żylaków oraz zakrzepica. Antykoncepcja hormonalna nie jest też wskazana dla kobiet palących papierosy, ponieważ nałóg ten dodatkowo podwyższa ryzyko problemów z układem krążenia.
Czy środki hormonalne powodują raka?
Nie ma na to jednoznacznych dowodów. Wprawdzie u kobiet stosujących antykoncepcję hormonalną rzeczywiście częściej wykrywa się nowotwory, ale może to wynikać z faktu, że panie te częściej chodzą na badania kontrolne, niż ich niestosujące antykoncepcji rówieśniczki.
Czy po stosowaniu hormonów mogą się pojawić problemy z zajściem w ciążę?
Nie powinny. Hormony nie kumulują się w organizmie. Po ich odstawieniu jajeczka znowu zaczną dojrzewać. Na wszelki wypadek z planowaniem poczęcia należy poczekać 2–3 miesiące. Jeśli po tym czasie cykl się nie unormuje, trzeba się skonsultować z ginekologiem.
Czy to prawda, że pigułka tuczy, pogarsza nastrój i zmniejsza ochotę na seks?
Takie skutki uboczne miało wiele pigułek starej generacji. Te przepisywane obecnie zawierają jednak o wiele mniejsze dawki hormonów, nie powinny więc powodować podobnych objawów. Jeśli tak się jednak dzieje, trzeba się skonsultować z ginekologiem i wybrać inny preparat.
Czy antybiotyki zmniejszają skuteczność pigułek?
Tak, większość z nich tak działa, zwłaszcza jeśli terapię zaczniemy w pierwszej połowie cyklu. Aby nie zajść wtedy w ciążę, warto oprócz pigułek postawić też na dodatkowe zabezpieczenie, np. prezerwatywę.
Kiedy plaster może nie zadziałać?
Jeśli zostanie źle przyklejony (nie przylega całą powierzchnią do skóry). Jego skuteczność może też być mniejsza u kobiet ważących ponad 90 kg. Grubsza tkanka tłuszczowa utrudnia bowiem przenikanie hormonów do krwi.
Czy pierścień może się sam wysunąć?
Zdarza się to wyjątkowo rzadko, ale jest możliwe. Jeśli do tego dojdzie, należy pierścień opłukać i włożyć ponownie do pochwy.
Co to jest tzw. pigułka po stosunku?
To środek zawierający bardzo dużą dawkę hormonów. Nie dopuszczają one do zapłodnienia jajeczka lub jego zagnieżdżenia. Ale tylko wtedy, gdy pigułkę zażyje się w ciągu 72 godzin od stosunku. Uwaga! Przyjmowanie dużej dawki hormonów może mieć skutki uboczne (np. mdłości, podwyższone ryzyko wystąpienia niektórych chorób). Dlatego metodę tę stosuje się tylko awaryjnie, np. gdy pęknie prezerwatywa.
