Przede wszystkim przy doborze imienia dla maleństwa kierujcie się własnym gustem. Nie ulegajcie namowom dziadków, przyjaciół. Ta decyzja należy wyłącznie do rodziców. Nie chcecie chyba za kilka lat żałować, że inna osoba postanowiła, jak wasze dziecko do końca życia będzie nazywane.
Jeśli nie macie pomysłu na imię, inspiracji możecie poszukać w historii, zwłaszcza historii waszej rodziny. Podtrzymywanie rodzinnych tradycji jest czymś bardzo cennym i wartościowym. Ale nie popadajmy też w przesadę – jeśli w rodzinie było już 20 Janów, może pójdźmy innym tropem. I przede wszystkim unikajmy archaicznych imion – Mieszko, Bolesław czy Zbigniew zapewne w przeszłości nie ucieszą Twego dziecka.
Przy podejmowaniu decyzji o wyborze imienia dla swojego dziecka bierzcie pod uwagę trendy panujące w tej dziedzinie. Nie namawiam do wybierania najbardziej popularnego imienia. Nie chcecie chyba, aby wasze dziecko było dziesiątym Piotrusiem w klasie? Oczywiście, jeśli macie jakiś sentyment do popularnego imienia, to możecie je wybrać mimo to. Ale wówczas zaleta oryginalnego imienia odpada.
A propos oryginalności poruszonej w punkcie powyżej – z nią moim zdaniem także nie można przesadzać. Egzotyczne imię może być powodem wstydu waszego dziecka i szykan ze strony rówieśników. Dodatkowo dochodzą problemy z urzędnikami, którzy nierzadko popełniają różnego rodzaju pomyłki.
Na koniec chciałabym się podzielić osobistą refleksją. Otóż rodzice często chcą uczcić pamięć przodków i nadają swemu dziecku drugie imię np. po babci. Tak było w moim przypadku – nazwano mnie Jadwiga i szczerze mówiąc zawsze czułam się z tego powodu pokrzywdzona. Nie znoszę mojego drugiego imienia. Poza tym zawsze zastanawiam się, w których formularzach, dokumentach itd. wpisywać drugie imię, a w których je pominąć. Uważam, że nie warto dziecku przysparzać dodatkowych kłopotów, bo w życiu i tak wielu doświadczy. Dlatego przemyślcie decyzję o nadaniu dziecku drugiego imienia.