Jak obserwujemy co tydzień w kościele, wielu z nas nie potrafiłoby poprawnie odpowiedzieć na postawione wyżej pytania. Nie umiemy wejść do kościoła z należną temu miejscu czcią, nie potrafimy w skupieniu i zadumie przeżyć tej jednej godziny w tygodniu, a co najgorsze często nie dostrzegamy w swoim zachowaniu żadnych uchybień. Zachowanie to można tłumaczyć naszą arogancką postawą wobec panujących norm obyczajowych i zasad wiary.
Musimy bowiem pamiętać, że przekraczając próg kościoła powinniśmy stosować wszystkie zasady savoir-vivre, którymi kierujemy się w życiu towarzyskim i publicznym, ale z jeszcze większą starannością. W końcu wchodzimy do mieszkania Boga, któremu należy się największa cześć. Oprócz tego w kościele obowiązują pewne dodatkowe normy i wskazania nakazane przez samą wiarę
Przygotowanie do Mszy Świętej
Szykując się do kościoła powinniśmy z niezwykłą starannością zaplanować swoje ubranie, które powinno być stosowne do tak doniosłej chwili jak Msza Święta. Pamiętajmy przy tym, że jest to wydarzenie niezwykłe, które wymaga od nas doboru odświętnegoeleganckiego ubioru. Nikt z nas nie założyłby krótkich spodenek do teatru czy filharmonii, do kościoła też nie powinien. Jak ubrać się by było poprawnie?
Ubierając się do kościoła należy zapomnieć o strojachplażowych: krótkich spodenkach, krótkich spódnicach, bluzkach odsłaniających brzuch czy ramiona, stroju roboczym, treningowym, wyciągniętym podkoszulku, podartych dżinsach czy adidasach. Do kościoła zakładamy ubranie eleganckie i odświętne, bo Msza Święta jest właśnie takim wydarzeniem. I tak mężczyzna powinien zakładać garnitur, elegancką koszulękrawat, półbuty, na wierzch zarzucając płaszcz. Kolor garnituru latem powinien być ciemny: od czerni do różnych odcieni szarości, latem można wybrać kolory jaśniejsze.
Panie z kolei powinny swój strój dobierać zgodnie z etykietą biznesową. Zatem najlepiej wybrać kostium, nieobcisły i nieprześwitujący, w stonowanych spokojnych barwach, dbając o to, aby zasłonić ramiona, dekolt oraz plecy. Buty powinny zakrywać palce i pięty, a nogi nie powinny być gołe. Nawet w lato kobiety powinny zakładać rajstopy lub pończochy. Bardzo ważne jest także ograniczenie ozdób i biżuterii. W tym względzie powinniśmy podobnie jak w stroju służbowym zachować umiar i smak. Nie wskazany jest też zbyt krzykliwy makijaż i mocne perfumy. Jeśli zamierzamy się malować i perfumować róbmy to z umiarem
Elegancki strój obowiązuje również wśród dzieci, dlatego je również musimy ubierać z niezwykłą dbałością. Przed wyjściem do kościoła, należy także dziecko odpowiednio przygotować na wizytę w Domu Bożym. Wyjaśnić mu po co w ogóle idzie do kościoła, jak powinien się tam zachowywać, co nie należy w świątyni robić. Pamiętajmy także, aby przygotowania do wyjścia na Mszę Świętą rozpocząć odpowiednio wcześniej, aby nie spóźniać się do kościoła. Byłoby to naprawdę wielkim uchybieniem.
W progu kościoła
Co jednak zrobić kiedy spóźniliśmy się na mszę? Przede wszystkim nie możemy swoim wejściem przeszkadzać księdzu w prowadzeniu mszy i innym członkom wspólnoty parafialnej w jej przeżywaniu. Wchodzimy do kościoła cichutko, tak aby nikt nas nie spostrzegł i nie słyszał nas, po czym stajemy blisko drzwi. W żadnym wypadku nie powinniśmy przepychać się przez cały kościół w poszukiwaniu wolnego miejsca siedzącego.
Pamiętajmy, że teren kościoła, to nie tylko jego wnętrze, ale całe otoczenie tej budowli. Już przekraczając furtkę terenu kościelnego powinniśmy poczuć respekt dla odwiedzanego miejsca i zachować powagę. Na terenie kościoła nie śmiejemy się, nie rozmawiamy głośno, nie palimy papierosów.
Zbliżając się do drzwi świątyni przepuszczamy w nich osoby starsze, kobiety. Nie pchamy się i nie rozpychamy łokciami, aby pierwszym wejść do środka. Jeśli właśnie skończyła się poprzednia msza, bezwzględnie musimy przepuścić wszystkie osoby wychodzące. Po wejściu nie blokujemy przejścia innym, klękając przy samym wejściu, ale udajemy się głębiej, wybierając dogodne miejsce dla siebie. Tam klękamy i zwracając się w stronę Najświętszego Sakramentu, witamy się z Panem Bogiem. Ze szczególną dbałością czynimy znaku krzyża. Robimy to z niezwykłą starannością i powoli. Prawą dłonią wskazując po kolei: czoło, korpus oraz ramiona.
Przy zajmowaniu miejsc siedzących zwróćmy szczególną uwagę na to, czy dane miejsce nie zostało wcześniej zajęte przez kogoś. Być może ktoś wyszedł na chwilę spotkać się z księdzem, albo zajął miejsce dla kogoś bliskiego. Nie zmieniamy raz zajętego miejsca.
Zachowanie podczas Mszy Świętej
Msza Święta jest prawdziwym sprawdzianem naszych dobrych manier. Podczas jej trwania wychodzą wszystkie uchybienia. Co zabronione jest na Mszy Świętej?
- Prowadzenie życia towarzyskiego. W kościele powinniśmy skupić się na Bogu i to co ma On nam do przekazania. Nie prowadzimy rozmów ze znajomymi, nie rozglądamy się po kościele za sąsiadami, nie witamy się z kolegami. Możemy zrobić to po mszy w drodze do domu.
- Demonstrowanie swoich uczuć. Pary nie powinny przytulać się do siebie, ani trzymać za rękę.
- Jedzenie i picie. Nawet małym dzieciom nie dajemy nic do jedzenia, jest na to miejsce poza kościołem. W kościele dopuszczalne jest jedynie, ale tylko w uzasadnionych przypadkach, przyjmowanie wody i koniecznych lekarstw.
- Zaznaczanie swojej indywidualności podczas modlitwy. Śpiewając i modląc się nie przekrzykujemy innych, nie zmieniamy melodii pieśni.
- Żucie gumy.
- Trzymanie dłoni w kieszeni.
- Posiadanie włączonego telefonu komórkowego. Najlepiej w ogóle go nie zabierać, dzięki temu będziemy mieli pewność, że się nie skompromitujemy, kiedy telefon niespodziewanie zadzwoni.
- Filmowanie lub fotografowanie w sposób rozpraszający innych uczestników mszy, a także
- czynienie tego bez zezwolenia.
- Pozwolenie dziecku na chodzenie po kościele, rozmowy z innymi dziećmi, bieganie, siedzenie lub leżnie na podłodze. Przynoszenie mu zabawek, książeczek, jedzenia itp.
- Uczestniczenie we Mszy Świętej na zewnątrz kościoła. Takie uczestnictwo dopuszczalne jest tylko i wyłącznie wtedy kiedy np. uspakajamy kapryszące dziecko, poczujemy się słabo, albo gdy przed świątynią są specjalnie przygotowane do tego ławki. W innych przypadkach takie uczestnictwo nie można w ogóle nazwać uczestnictwem we Mszy Świętej.
