Definicja
EEG Biofeedback (inaczej: neurofeedback) jest metodą, która umożliwia zmianę charakterystyk własnych fal mózgowych poprzez korzystanie z otrzymanych zwrotnie informacji o przebiegu pracy mózgu. Osoba trenująca, poprzez aktywny udział w treningu, uczy się modyfikować wzorzec fal mózgowych. Fale mózgowe to inaczej czynność bioelektryczna mózgu. Proces bioelektryczny komórek nerwowych zapisany w postaci fali opisują dwa podstawowe parametry: częstotliwość (Hz.) oraz amplituda (µV.).
Pasmo fal rozciąga się od 0,5 Hz do 40 Hz < (i więcej). W tej przestrzeni wyróżniamy cztery podstawowe fale generowane przez mózg: 0,5 – 3 Hz.= Delta, 7 Hz. = Theta, 13 Hz. = Alpha, 14 – 30 Hz. = Beta. Dominacja każdej z tych fal mózgowych warunkuje inne zachowania, reakcje fizjologiczne, stany patologiczne. Zatem głównym celem treningów Biofeedback jest pobudzenie jednych, a uspokojenie innych fal – tak by otrzymać stan równowagi.
Początki metody
Teoria warunkowania instrumentalnego B. F. Skindera to początki metody biofeedback. Korzysta ona także z założeń Neala E. Millera wedle, których autonomiczny układ nerwowy może w pewnym zakresie podlegać kontroli, co zostało udowodnione przez tego badacza w prowadzonych eksperymentach. Idzie tu głównie o to, by wyzwolić pożądaną reakcję mózgu na określone bodźce.
Dalsze prace prowadził od 1958 roku na Uniwersytecie San Francisco Joe Kamiya. Rozkwit metody za sprawą studiów prowadzonych przez prof. Barrego Stermana dla Amerykańskiego Ośrodka Lotów Kosmicznych NASA miał miejsce w latach osiemdziesiątych. Okazało się, że trening fal SMR skutkuje podwyższeniem progu drgawkowego, co oznacza redukcję (60%) napadów u osób chorujących na epilepsję. Z kolei współpracownik prof. Stermana, dr Joel Lubar wykazał, że metoda ta może być z powodzeniem stosowana także u osób ze stwierdzonym ADHD i ADD.
Przeprowadzono również serię treningów u weteranów wojennych w Wietnamie, co dało podstawy do uznania efektywności zastosowań metody EEG Biofeedback u osób z syndromem stresu pourazowego i zaburzeniami lękowymi. Kolejny badacz – Tansey – z pozytywnym efektem wykorzystał EEG Biofeedback w terapii dzieci z trudnościami pisania i czytania (dysleksja).
