Twórcy "Zmruż oczy" - najczęściej nagradzanego polskiego filmu ostatnich lat - powracają pełnym błyskotliwego humoru filmem o samochodach, kobietach i miłości. Jest to również opowieść o tym, jak można rzucić wyzwanie losowi, oszukać go lub przekupić, a czasem nawet zagrać va banque z przeznaczeniem.
"Sztuczki" Andrzeja Jakimowskiego sprawiają, że łzy śmiechu mieszają się ze łzami wzruszenia, a dialogi pamięta się długo po wyjściu z kina. Doskonałe, skąpane w letnim słońcu zdjęcia Adama Bajerskiego oraz nastrojowa muzyka Tomasza Gąssowskiego napełniają nas dobrą energią.
"Sztuczki" to film zrealizowany poza strukturami państwowej kinematografii i bez wsparcia instytucji filmowych debiut Jakimowskiego był filmowym wydarzeniem 2003 roku. Producentem filmu było nieznane wówczas Zjednoczenie Artystów i Rzemieślników (Associated Artists & Artisans) - instytucja założona na gruncie prawa handlowego, ale zarazem formacja artystyczna powołana do tworzenia sztuki filmowej.
"Zmruż oczy" otrzymało kilkadziesiąt nagród na festiwalach filmowych w Polsce i za granicą, wygrywając między innymi festiwal w San Francisco 2004 (nagroda główna - Skyy Prize) i w Soczi 2004 (nagroda główna - White Rose). Film zdobył uznanie krytyki filmowej (wyróżnienie Fipresci na festiwalu w Mannheim-Heidelberg 2002, "Złota Taśma" Koła Piśmiennictwa SFP (Polish section of Fipresci) za najlepszy polski film 2003 r.) Polska Akademia Filmowa nagrodziła film pięcioma najwyższymi nagrodami przyznanymi w 2004 roku – Orły za Najlepszy Film, Najlepszą Reżyserię, Najlepszy Scenariusz, Najlepszego Aktora oraz nagroda publiczności. Jakimowskiemu udało się też podbić serca widzów – otrzymał nagrody publiczności na festiwalu w Kazimierzu i we Wrześni.
Najczystszy smak życia
Jest w filmie Andrzeja Jakimowskiego przekonanie o tym, że w świecie głównych bohaterów uda się spełnić najskrytsze marzenia i odnaleźć najczystszy smak życia. Nie ma w tym świecie gwałtu ani przemocy, pijaństwa i innych patologii, jest natomiast spory zakres swobody, możliwość głębszego wejrzenia w rządzące nim mechanizmy, ufność, życzliwość, radość i poczucie humoru.
Jakimowski nie waha się powierzyć głównych ról amatorom – pozwala mu to czerpać z ich autentyzmu, spontaniczności i niepowtarzalności. Dzięki temu ma się wrażenie, że Damian Ul nie odgrywa swej roli, lecz naprawdę staje się filmowym Stefkiem. Chłopiec został obsadzony niemal w ostatniej chwili, gdy szeroko zakrojone poszukiwania nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Jego niezwykły talent urzekł ekipę. Elkę zagrała również nieprofesjonalna aktorka - Ewelina Walendziak. Towarzyszy im Rafał Guźniczak – odkrycie aktorskie ze "Zmruż oczy" i zarazem ulubieniec publiczności doceniającej szorstki, surowy, ale pełen wdzięku charakter tego młodego, nieprofesjonalnego aktora.
Naturalność zachowania przed kamerą tej trójki rzuca wyzwanie aktorom profesjonalnym. W filmie wystąpili między innymi Tomasz Sapryk – aktor związany ze stołecznym Teatrem Powszechnym, Joanna Liszowska w doskonałej autoironicznej kreacji, Iwona Fornalczyk, Jerzy Golejewski, Krzysztof Ławniczak, Marzena Sztuka, grupa aktorów rzadko stających przed kamerą ale wnoszących do filmu niezaprzeczalną świeżość.
Za kamerą stanął Adam Bajerski, współtwórca nagradzanych zdjęć do "Zmruż oczy", muzykę zaś skomponował Tomasz Gąssowski – muzyk jazzowy, autor ścieżki dźwiękowej "Zmruż oczy".
O reżyserze
Andrzej Jakimowski - absolwent filozofii na Uniwersytecie Warszawskim oraz reżyserii na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jest twórcą krótkich filmów fabularnych i dokumentalnych: 1991 – "Pogłos" (fab., I nagroda na MFF "Jazz Film Salon", 1991), 1994 – "Miasto cieni" (dok., Nagroda Główna na MFF i Programów Etnicznych "At Home" w Krakowie, 1998), 1997 – "Dzyń, dzyń..."(dok.), 1998 – "Wilcza" 32 (dok., Grand Prix Małego Przeglądu Form Dokumentalnych w Szczecinie, 1999). Współzałożyciel Zjednoczenia Artystów Rzemieślników i spółki z o.o., gdzie zrealizował swój debiut fabularny "Zmruż oczy" (2002/3). Film przyniósł mu liczne nagrody i wyróżnienia w kraju i za granicą, m.in. wyróżnienie FIPRESCI na MFF w Mannheim 2002, Złoty Debiut Cierlickiego Lata Filmowego, Srebrne Grono LLF w Łagowie, nagrodę publiczności na Lecie Filmowym w Kazimierzu n. Wisłą, Nagrodę Specjalną Jury, nagrody za scenariusz i reżyserię na FPFF w Gdyni, Nagrodę Specjalną Jury KSF „Młodzi i Film” w Koszalinie, nagrodę dziennikarzy na Festiwalu "Prowincjonalnia" we Wrześni 2003, Syrenkę Warszawską Koła Krytyki Filmowej SDP, Złotą Taśmę Koła Piśmiennictwa SFP, Złotą Kaczkę czytelników miesięcznika FILM, Orła – Polską Nagrodę Filmową za scenariusz, reżyserię i film roku oraz najlepszy film w ocenie publiczności, Nagrodę Główną SKYY PRIZE na MFF w San Francisco oraz Grand Prix WHITE ROSE na MFF w Soczi 2004. Jakimowski jest też laureatem Paszportu POLITYKI (2004) w kategorii filmu.
Następne filmy fabularne: 2005 – "Torba" (w "Solidarność, Solidarność..."), 2007 - "Sztuczki".
W rolach głównych:
Damian Ul jako Stefek
Ewelina Walendziak jako Elka
Joanna Liszowska jako Violka
Tomasz Sapryk jako ojciec Stefka
Rafał Guźniczak jako Jerzy
"Sztuczki". Reżyseria: Andrzej Jakimowski, Premiera w Polsce: 26 października 2007 r., Produkcja: Polska/2007, Dystrybucja w Polsce: Kino Świat Sp. z o.o. Czas trwania: 95 min.