Choć zwykle kojarzona jest z osobami starszymi, dziś coraz częściej dotyka również dzieci. Przyjrzyjmy się w czym tkwi problem i jak sobie z nim poradzić.
Odpowiedz na pytanie: skąd się bierze osteoporoza, jest niestety smutna i prosta - z zaniedbania, złej diety, niedożywienia i braku odpowiedniego ruchu. Tak więc można nieśmiało zaliczać ją powoli do chorób cywilizacyjnych. Odpowiednie żywienie dziecka już od najmłodszych lat ma niezwykle ważny wpływ na prawidłowy wzrost i funkcjonowanie dziecka w czasie dorastania oraz dorosłego życia, to inwestycja w ich zdrową przyszłość.
Z biologicznego punktu widzenia:
Aby kości były mocne, musi być zachowana równowaga pomiędzy komórkami, które są odpowiedzialne za procesy ich tworzenia ,a komórkami odpowiedzialnymi za ich niszczenie. Równowaga ta zależy od prawidłowego stężenia hormonów w organizmie oraz obciążania szkieletu, a więc tego jak często i jak intensywnie uprawiamy sport. Nie bez znaczenia jest również wartość odpowiedniej ilości zjadanego białka i wapnia oraz witamin, a w szczególności witaminy D3
Nie można również zapominać, iż na stan naszych kości pracujemy od urodzenia. Szczytowy moment wzrostu człowieka przypada na trzecia dekadę życia i wtedy właśnie nasz kościec jest najmocniejszy. Kryzys zaczyna się po ukończeniu 30-tego roku życia, ponieważ to właśnie wtedy powoli dają się znać ubytki w kośćcu.U kobiet po menopauzie taki proces przyspiesza dziesięciokrotnie, nawet do 3–5 proc. na rok. Dlatego jest tak szczególnie ważne jest, aby zadbać o kościec już od najmłodszych lat.
U dzieci rozróżniamy dwa typy osteoporozy:
- Wtórna - to taka, która rozwija się w skutek już istniejącej choroby lub przyjmowanych leków. Jest to najczęstszy typ osteoporozy u dzieci.
- Idiopatyczna występuje u dzieci bardzo rzadko (w roku 1997 było jedynie 150 opisanych przypadków na całym świecie). Ten typ osteoporozy dotyka częściej chłopców. Gęstość kości spada tuż przed okresem pokwitania, ale w okresie dojrzewania zwiększa się i końcowa, szczytowa masa kostna jest niewiele niższa niż u zdrowych rówieśników.
Głównym problemem osteoporozy u dzieci jest fakt, iż prawie 100% masy kostnej produkowane jest do okresu 18-20 lat. Wszelkie ubytki które wynikną w tym czasie, są niemożliwe do odbudowania w późniejszym okresie życia, co zwiększa ryzyko osteoporozy w wieku dorosłym.
Trudno zdefiniować osteoporozę u dzieci. Najczęściej diagnozuje się ją u dzieci kiedy wystąpią objawy sugerujące niedostateczną mineralizację kości, tak jak przy przy złamaniu, które powstaje bez konkretnej przyczyny, urazu lub upadku.
Jak poradzić sobie z objawami osteoporozy:
- Przede wszystkim należy skupić się na odpowiednio zbilansowanej. Należy pamiętać, że dzieci powinny jeść m.in.1500 mg wapnia dziennie. Znajdziemy go w:
- Mleku i jego przetworach takich jak kefirze, jogurtach i serach białym i żółtym
- Soku pomarańczowym
- Warzywach takich jak: brokuły, ziarna soi, ciecierzycy, białej fasoli czy suszonych figach
- Tofu i produktach sojowych
- To co jest konieczne do prawidłowego przyswajania wapnia to oczywiście witamina D. Znajdziemy ją w rybach: węgorz, szprotki, sardynki, śledź, łosoś, makrela oraz w tuńczyku. Witamina D wytwarza się również pod wpływem oddziaływania słońca, dlatego tak ważne jest, aby dziecko spędzało na świeżym powietrzu przynajmniej godzinę dziennie. Tym bardziej, że aktywność fizyczna jest również szczególnie ważna w procesie profilaktycznym.
- Lekarze odradzają stosowanie leków na ubytki w kościach, szczegolnie przy małych dzieciach. Dlatego kluczową sprawą jest odpowiednie odżywianie i sport.
Fot. Depositphotos
