Czas, kiedy większość dzieci naturalnie dojrzewa do korzystania z nocnika, to druga połowa trzeciego roku życia. Kontrolowanie fizjologii nie jest łatwe, zatem nie naciskaj. Na każdego malucha przyjdzie pora. A gdy już będzie gotowy, pomóż mu. Jak?
Dobry przykład
Opowiedz dziecku, jak fajnie jest chodzić bez pieluchy i jak korzystasz z toalety ty lub tata. Możesz nawet zabrać ze sobą pociechę do łazienki i pokazać. Niektóre dzieci tak bardzo chcą naśladować dorosłych, że od razu siusiają do sedesu (kup wtedy nakładkę na deskę, by maluch stabilnie siedział). Na początek wygodniejszy jest jednak nocnik, bo maluch sam może z niego korzystać. Wspólnie wysadzajcie na niego misie czy lalki. Kup książeczki, których bohaterowie opanowują sztukę siusiania do nocnika – może malec będzie ich naśladować?
Wygodny nocnik
Najlepszy jest tradycyjny. Możesz zabrać dziecko na zakupy. Jeśli samo wybierze nocnik, łatwiej go zaakceptuje. Ale jest też ryzyko, że wybierze np. grający i trudno będzie ci je odwieść od zakupu. Pamiętaj, by nocnik regularnie myć – najlepiej od razu, jak malec z niego skorzysta.
Łagodna zachęta
Nie pytaj co chwilę, czy maluch chce siusiu. Obserwuj go i proponuj korzystanie z nocnika, gdy widzisz, że będzie taka potrzeba. Możesz puścić wodę z kranu – to często działa. Ważne są pochwały – gdy maluch widzi, jak wielką radość ci sprawił, robiąc siusiu tam, gdzie prosiłaś, znów się postara. Powstrzymaj się natomiast od robienia min lub uwag na temat zapachu kupki.
Atrakcyjna nagroda
Każda kropla, która znajdzie się w nocniku, niech wzbudza twój zachwyt. Bij brawo, mów, że jesteś dumna. A gdy dziecko pierwszy raz samo zrobi siusiu na nocnik, nagrodź je szczególnie, np. upominkiem.
Pielucha na noc
Na początku jest niezbędna, nawet jeśli dziecko w dzień już jej nie nosi. Dopiero gdy na sucho prześpi kilka nocy, spróbuj położyć je bez niej. Zabezpiecz materac, bo mokre wpadki mogą się zdarzać nawet do piątego roku życia.
Wygodne ubranko
Przyda się specjalna treningowa garderoba: kilka par majteczek i łatwe do ściągnięcia spodenki na gumce. Gdy jest ciepło, po domu dziecko może biegać z gołą pupą.
Duża cierpliwość
Jeśli maluch nie zdąży na nocnik, nie krzycz, nie wzdychaj, nie zawstydzaj (i nie pozwól, by robili to inni). Dziecku i tak jest ciężko. Trudne przeżycia (np. pojawienie się rodzeństwa) lub choroba mogą sprawić, że malec znów przestanie kontrolować potrzeby fizjologiczne. Bądź cierpliwa.
konsultacja: dr Aleksandra Jasielska, psycholog, wykłada na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Nocnikowanie - krok po kroku
Jest kilka spraw, o które warto zadbać, jeśli chcesz pomóc dziecku pożegnać się z pieluchą. Ale najważniejsza zasada to: nic na siłę. Mądra zachęta jest na wagę złota.
