Na co zwracasz szczególną uwagę podczas oglądania książeczki razem z małymi dziećmi? Wszyscy dokładnie wiemy, że najważniejszy jest obrazek - ładne słoneczko, czerwony domek, ciężarowe autko itd. Dlaczego całkowicie ignorujemy tekst książeczki? Nie zachęcamy malca, by zwrócił uwagę również na tekst?
Odpowiedź wydaje się być prosta a nawet banalna. Przecież małe dziecko nie potrafi czytać. Dlatego nie ma potrzeby zwracać jego uwagi na tekst. Czy aby na pewno nie ma sensu zatrzymywać wzroku na tekście? Psycholodzy- państwo Minge, którzy są autorami poradnika pt: ”Jak kreatywnie wspierać rozwój dziecka?” zachęcają rodziców by jak najwcześniej zwracali uwagę dziecka na tekst umieszczony obok obrazków w ulubionych książeczkach malucha. Z ich doświadczeń wynika, że wczesny kontakt malca z tekstem ułatwia naukę czytania.
Czy wiesz o tym, że dziecko, którego mama jest stale smutna, ma problemy w nawiązywaniu kontaktu z otoczeniem? Bowiem małe dziecko do rozwoju potrzebuje oglądać różnorodną mimikę np. u rodziców.
Co z umiejętnością pełzania u noworodka? Pozwolić jej zaniknąć? A może warto rozwijać tę umiejętność? Jak mówić do dziecka? Czy używać dziecięcego języka typu „am-am” i stosować nadmierne zmiękczanie i zniekształcanie słów? Zachęcać dziecko do głośnego czytania? A może to powszechny błąd w rozwijaniu umiejętności czytania. Z dzieciństwa doskonale pamiętam stres związany z głośnym czytaniem. Jak to oceni pani? - obawa przed krytyką. Zawsze skupiałam się nad tym, by przeczytać ładnie, ale o czym było opowiadanie nie zawsze pamiętałam. Jeśli zachęcasz do głośnego czytania dziecko, które dopiero rozwija umiejętność czytania, nie zdziw się gdy ono znienawidzi czytanie książeczek.
Na czym polega czytanie globalne? Czy warto uczyć czytania niemowlę trzy miesięczne? Ma to jakiś sens? Na te pytania i nie tylko te, odpowiedzi można znaleźć w poradniku „Jak kreatywnie wspierać rozwój dziecka?”. Podczas czytania poradnika, momentami dochodziło do rewolucji w mojej poukładanej wiedzy. Jak gdyby wywracała się ona do góry nogami. Odruch pełzania? No tak jest, zanika i go nie ma. Ale żeby starać się go rozwijać?
Myślę, że poradnik w interesujący sposób przedstawia potencjał małych dzieci. Państwo Minge zachęcają rodziców, by ten potencjał rozwijać, a jednocześnie przestrzegają przed tym, by przekazywanie wiedzy maluchom nie było dla nich stresujące, a przy tym zniechęcające. Nic na siłę. Nie próbujmy robić z dzieci geniuszy.
Poradnik pokazuje, jak poprzez wspólne zabawy i gry można wspomagać rozwój małego dziecka. Autorzy podają liczne przykłady gier i zabaw, które nie wymagają ogromnych nakładów finansowych.
„Jak kreatywnie wspierać rozwój dziecka?” to pozycja napisana jasnym i zrozumiałym językiem. Tą książkę może przeczytać każdy. Po przeczytaniu zrozumie pewne mechanizmy rozwoju dzieci.
Istotny jest fakt, że autorzy poradnika to również rodzice. A więc treść poradnika to nie tylko teoria, ale również praktyka. Nikt więc nie może zarzucić autorom, że „Mądrują się a dzieci nie mają”.
Wiedza zawarta w poradniku jest podparta doświadczeniami np. prowadzonymi w świecie zwierząt (koty). Podane są źródła, z których autorzy czerpią informację. Poprzez to ciekawy rodzic ma możliwość odszukać kolejne publikacje, które omawiają zagadnienia dotyczące małych dzieci.
Rozdziały poradnika w podsumowaniu zawierają najważniejsze fakty z danego tematu, które warto zapamiętać. Dzięki temu, że wiadomości te zawarte są w ramce, można łatwo do nich wrócić nawet po dłuższym czasie.
Osobiście zachęcam do zapoznania się z poradnikiem „Jak kreatywnie wspierać rozwój dziecka?”. Oczywiście rodzice nie muszą skorzystać z wszystkich porad państwa Minge. Myślę jednak, że czytając poradnik każdy zaczerpnie coś, co po zastosowaniu w praktyce przyczyni się do wsparcia rozwoju jego dziecka. Proszę pamiętać o zasadzie- by nauka była zabawą, a zabawa nauką.
O autorach poradnika "Jak kreatywnie wspierać rozwój dziecka?"
Natalia i Krzysztof Minge - psycholodzy specjalizujący się we wspomaganiu rozwoju intelektualnego najmłodszych dzieci, prowadzą poradnię dla rodziców Hipokampus. Swoje autorskie programy nauczania konstruują w oparciu o doświadczenie takich autorytetów jak Glenn Doman, Edward de Bono czy Gordon Dryden. Są też szczęśliwymi rodzicami trójki dzieci, które są dla nich niewyczerpanym źródłem inspiracji.
