Czym jest AZS?
Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest schorzeniem przewlekłym i nawracającym. Objawy są bardzo charakterystyczne – jest to przede wszystkim mocno nasilony świąd, który sprawia, że chory ma ochotę wciąż się drapać. Wystąpienie choroby jest uwarunkowane czynnikami genetycznymi – w wywiadzie lekarz często stwierdza obecność chorób alergicznych w rodzinie, m.in. astmy, egzemy, kataru siennego. U chorych skóra staje się sucha, z tendencją do zliszajowacenia na kolanach i łokciach. Często występują objawy kontaktowego zapalenia skóry z podrażnienia – podrażnić skórę mogą kosmetyki czy nawet silny wiatr. Następstwem AZS u pacjentów jest zwykle pojawienie się astmy oskrzelowej i alergicznego nieżytu nosa.
Czy to częste schorzenie?
Częstość występowania szacuje się na 10-12% populacji. W Polsce AZS dotyka co piąte lub szóste dziecko przed siódmym rokiem życia. Około 50 % zachorowań występuje w pierwszym roku życia; u 90% przed piątym rokiem życia. Im wcześniej rozpoczyna się choroba, tym cięższy będzie jej przebieg. W ostatnich latach obserwowany jest gwałtowny wzrost zachorowalności.
Diagnoza lekarska
W rozpoznaniu choroby pomocne mogą być kryteria, podzielone na 2 grupy. Pierwszą z nich stanowią kryteria podstawowe – większe, do których zaliczane są: świąd skóry, uporczywy i nawrotowy przebieg, charakterystyczne umiejscowienie i wygląd zmian oraz występowanie chorób alergicznych w rodzinie. Druga grupa to 23 kryteria mniejsze, m.in.: suchość skóry, rybia łuska, nietolerancja pokarmu, nawracające zakażenia skórne, wyprysk rąk i stóp, przebarwienia skóry wokół oczu, zaćma, rumień twarzy. Do rozpoznania AZS wystarcza spełnienie 3 kryteriów większych oraz 3 kryteriów mniejszych u danego pacjenta.
Czytaj więcej: Jak rozpoznać atopowe zapalenie skóry?
Objawy - jak rozpoznać, że to AZS?
W zależności od wieku zmiany skórne przybierają różny charakter. Wyróżnia się 3 fazy w przebiegu choroby: niemowlęcą – do 2 roku życia; późnego dzieciństwa do 12 roku życia; młodzieńczą i wieku dorosłego. Wszystkim tym fazom towarzyszy jednak wybitne swędzenie skóry. Dzieci drapią się nieustannie, wynikiem czego jest jeszcze większe podrażnienie i zapalenie skóry. Mogą pojawiać się pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym, pękające, sączące. Drapanie prowadzi do uszkodzenia skóry, na której łatwo może rozwinąć się infekcja bakteryjna lub grzybicza.
Należy pamiętać, iż przebieg AZS jest bardzo indywidualny i trudno przewidywalny, a leczenie powinno być wielokierunkowe. Chory na AZS wymaga zarówno leczenia dermatologicznego, internistycznego jak i dietetycznego.
Polecamy: Codzienne życie z atopowym zapaleniem skóry
