Ustawa podaje następujące przepisy:
Art. 38.
1. Urodzenie dziecka należy zgłosić w ciągu 14 dni od dnia urodzenia (w Urzędzie Stanu Cywilnego).
Art. 50.
1. Kierownik urzędu stanu cywilnego odmawia przyjęcia oświadczenia o wyborze dla dziecka więcej niż dwóch imion, imienia ośmieszającego, nieprzyzwoitego, w formie zdrobniałej oraz imienia niepozwalającego odróżnić płci dziecka.
2. Jeżeli przy sporządzaniu aktu urodzenia rodzice nie dokonali wyboru imienia (imion) dziecka, kierownik urzędu stanu cywilnego wpisuje do aktu urodzenia jedno z imion zwykle w kraju używanych, czyniąc o tym stosowną wzmiankę dodatkową.
Art. 51.
1. Rodzice dziecka mogą w ciągu 6 miesięcy od daty sporządzenia aktu urodzenia złożyć kierownikowi urzędu stanu cywilnego pisemne oświadczenie o zmianie imienia (imion) dziecka wpisanego do aktu w chwili jego sporządzenia. Przepis art. 50 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2. O zmianie imienia (imion) wpisuje się do aktu urodzenia dziecka wzmiankę dodatkową.
Komentarz
Obecnie nie istnieje żaden urzędowy wykaz imion. Dawniej wykaz taki był zamieszczony w instrukcji MSW z 1959 roku, jednak nie jest on już obowiązujący.
Wybierając imię dziecku warto pamiętać, iż będzie mu ono przypisane do końca życia. Pielęgnując słodkiego bobaska, rodzice nie zawsze potrafią wyobrazić go sobie jako dorosłego człowieka. Toteż zastanawiając się nad imieniem, często zapominają, że ich pociecha kiedyś pójdzie do szkoły, a potem do pracy.
W przypadku zbyt „oryginalnych” imion kierownicy urzędów stanu cywilnego odmawiają ich rejestracji. Odmówiono zarejestrowania m.in. imienia Byczek (dla chłopca) oraz Dzidzia (dla dziewczynki). Nazywając dziecko tak fantazyjnym imieniem, rodzice nie biorą pod uwagę, jak bardzo mogą utrudnić mu życie. Dziwne imię może zabawnie pasować maluchowi, jednak ciężko wyobrazić je sobie w odniesieniu do poważnej, dorosłej osoby. Z pewnością zaś będzie prowokować rówieśników w szkole do drwin i nie zawsze sympatycznych przezwisk, a w starszym wieku spowoduje wiele ośmieszających sytuacji. Jeżeli dziecko kiedyś w przyszłości zostanie artystą – oryginalne imię może mu nawet pomóc w karierze. Jednak większość ludzi wybiera zwyczajne zawody. A wówczas pan dyrektor o imieniu Byczek albo stanowcza pani doktor o imieniu Dzidzia mogą po prostu wywoływać uśmiechy politowania wśród swoich współpracowników. Ludzka psychika jest bowiem tak skonstruowana, że wszystkie „dziwolągi” zawsze skłaniają do kpin i traktowane są lekceważąco. Równie ważny jest właściwy dobór imienia do nazwiska. Oba elementy powinny współgrać ze sobą i tworzyć pewną fonetycznie spójną całość.
Wybierając imię swojemu maluchowi warto więc zastanowić się nad jego wymową, brzmieniem i niektórymi psychologicznymi aspektami. Nie należy za wszelką cenę dążyć do oryginalności czy zaimponowania swoim znajomym, aby w przyszłości nie skazać własnego dziecka na niepotrzebne upokorzenia. Nieprzemyślaną decyzję o nadaniu imienia można skorygować w ciągu 6 miesięcy od daty sporządzenia aktu urodzenia (patrz art. 51 ww. ustawy).
Ustawa z dnia 29 września 1986 roku – Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 1986 r. Nr 36, poz. 180 z późn. zm.)
