Marco Del Giudice z Uniwersytetu w Turynie wykorzystał wskaźniki przezroczystości tkanek do obliczenia, ile światła dociera z zewnątrz do jamy macicy. Z badania wynika, że do brzucha nagiej kobiety o przeciętnej grubości tkanki tłuszczowej, przy świetle dziennym dociera od 0,1 do 1 proc. światła zewnętrznego.
Zdaniem badacza, w jasny, słoneczny dzień w łonie matki może być tak widno, jak w oświetlonym żyrandolem pokoju.
Na tej podstawie Del Giudice wysunął hipotezę, że niektóre płody mają szansę rozwinąć zdolność do odbioru bodźców wzrokowych jeszcze przed przyjściem na świat.
