Na środku, w najwyższym miejscu poddasza, stanęła konstrukcja, która wygląda jak komin, ale kryje schody prowadzące na górę. Jej kształt podyktowały słupy i belki nośne. Zabudowane tylko tam, gdzie to konieczne (tyły szafek i ścianka za płytą kuchenną), tworzą ażurową bryłę, która nie zasłania rzeczywistej wysokości mieszkania i jego drugiego poziomu. Konstrukcję otacza ciąg kuchenny ze zlewem i zmywarką na jednym ramieniu i płytą kuchenną na drugim. Nad płytą zamontowano pochłaniacz, bo w kuchni nie ma przewodów kominowych.
Fronty szafek mają wymiary 60x60 cm. Taki sam podział ma zabudowa na dwóch ścianach. Szafki szczelnie wypełniają nieregularną przestrzeń między słupami nośnymi i skośnym sufitem. Podział na kwadraty jest tylko zewnętrzny, daje geometryczny rysunek, ale w rzeczywistości dwa lub trzy moduły to jedne drzwiczki pojemnych szafek albo sprzętów kuchennych: lodówki (trzy pionowe moduły), cargo (trzy pionowe moduły), wysokiej szafki (dwa pionowe moduły), kuchenki mikrofalowej (jeden moduł). Jednolitą płaszczyznę frontów przełamuje stalowy piekarnik, umieszczony na wysokości wzroku.
Pod skosem powstały trójkątne szafki: najmniejsze z nich to atrapy, większe są użytkowe. Miejsce zostało dobrze wykorzystane, nie było więc potrzeby wstawiania innych mebli.
Estetyka kuchni łączy nowoczesność ze stylowymi elementami – stolikiem, krzesłem, kanapą oraz kryształowym żyrandolem. Obok prostego bloku szafek – fragment ściany z surowych cegieł.
Wnętrze utrzymane jest w białej kolorystyce: biały laminat na frontach szafek, podłoga wylana z białej żywicy. Taki kolor miał „uspokoić” skomplikowany układ ścian, nietypowe rozwiązania i różnorodność stylistyczną.
Tekst i opracowanie Marta Suchodolska
Zdjęcia Rafał Lipski
