Zamek Chojnik (dawniej Chojnasty) znajduje się na szczycie stromej góry o tej samej nazwie (627 m n.p.m.). Niemal pionowe zbocza, tworzące ponad stumetrowe urwiska, sprawiały, że był nie do zdobycia. Dzisiaj to atrakcja turystyczna i świetny
punkt widokowy na Kotlinę Jeleniogórską i Karkonosze.
Historia zamku
Początki zamku na górze Chojnik związane są z piastowskimi książętami świdnicko-jaworskimi. Pod koniec XIII w., prawdopodobnie na zgliszczach wczesnośredniowiecznego grodu plemiennego Bobrzan, książę Bolesław Rogatka wzniósł drewniany dwór obronno-myśliwski, który pod koniec XIII w. rozbudował Bolko I Surowy. Na jego miejscu ok. 1355 r. Bolko II Mały wybudował granitowy zamek jako jeden z elementów systemu fortyfikacji granic księstwa. Na skalistym szczycie opadającym od południa pionową ścianą powstała kamienna twierdza. Niewielka, ale przez swoje położenie niezwykle trudna do zdobycia.
Kolejnymi właścicielami Chojnika był zamożny śląski ród Schaffgotschów, który podczas wojen husyckich, mając oparcie w tej niedostępnej twierdzy, łupił podążających szlakiem handlowym kupców i okoliczną ludność. Pierwsza większa rozbudowa zamku nastąpiła w XV w., kiedy to powstało północne skrzydło i dziedziniec, na którym ok. 1410 r. postawiono blisko czterometrowy pręgierz. W pierwszej połowie XVI w. zapewne z powodu obawy przed Turkami zamek otoczono murami ze strzelnicami dostosowanymi do użycia broni palnej. Następnie rozbudowano go, zwieńczając wszystkie mury renesansową attyką.
31 sierpnia 1675 r. podczas burzy w Chojnik trafił piorun. Wybuchł pożar, w którym ucierpiał zamek górny i zwieńczenie wieży. Po pożarze budowla popadła w ruinę, której już nigdy nie odbudowano. W XIX w. Chojnik stał się atrakcją turystyczną odwiedzaną przez kuracjuszy z pobliskich Cieplic. W 1822 r. w ruinach otwarto gospodę, a w 1860 r. adaptowano basztę na schronisko turystyczne, które funkcjonuje do dziś.
Tu możesz przeczytać o historii innych zamków.
Na Chojniku straszy, czyli co mówią legendy
Okrutna Kunegunda
Na Chojnik przybywało wielu dzielnych rycerzy, którzy pragnęli poślubić księżniczkę Kunegundę, córkę właściciela zamku. Ta piękna panna stawiła za każdym razem śmiałkom jeden warunek. Zostanie żoną tego, kto w pełnej zbroi objedzie konno mury zamkowe. Wszyscy wiedzieli, że to niemożliwe – zamek stał bowiem na urwisku. Mimo to niejeden rycerz próbował swych sił. Kolejni więc śmiałkowie spadali w przepaść i ginęli wśród głazów Piekielnej Doliny. Aż na zamku pojawił się rycerz, który od razu spodobał się Kunegundzie. Chciała nawet dla niego zrezygnować ze śmiertelnej próby, ale dumny mężczyzna podjął wyzwanie. Objechał zamek, a jego koń utrzymał się na urwistym szlaku. Księżniczka pospieszyła mu na powitanie. Ten jednak odrzekł, iż nie chce wiązać się z Kunegundą, gdyż przez jej okrutny pomysł zginęło wielu dzielnych rycerzy. Następnie odjechał, a księżniczka, nie mogąc znieść upokorzenia, rzuciła się w przepaść. Do dziś podobno można zobaczyć ducha jednego z rycerzy, który konno objeżdża zamkowe mury w księżycowe noce.
Piekielna Dolina
W 1241 r. na Chojnik napadają Tatarzy po przegranej bitwie legnickiej. Zamku broni rycerz Baltazar Szafranek wraz z drużyną i szukającą tu schronienia miejscową ludnością. Wydawało się, że nie mają szans. Jednak pod gradem kamieni, smoły i wrzątku Tatarzy rezygnują z oblężenia, zostawiając pod murami stosy poległych. Ich ciała zrzucano z południowej ściany urwiska w przepaść, którą Szafranek uznał za najdogodniejsze miejsce dla pochówku niewiernych, zwąc ją piekielną. Podobno jeszcze przez wiele wieków dochodziły z doliny odgłosy bitwy, jęki rannych oraz rżenie i kwik ginących koni. W późniejszych latach znajdowano tam liczne podkowy tatarskich kucyków. Nazwa Piekielna Dolina utrzymała się do dnia dzisiejszego.
Zwiedzanie i atrakcje
Do dzisiaj zachowały się ściany zamku wysokiego z cylindryczną wieżą, a także dwa pierścienie murów obwodowych z renesansową attyką, fragmenty budynków mieszkalnych.
Co roku podczas wakacji odbywa się tutaj rycerski turniej kuszniczy „O Złoty Bełt Zamku Chojnik”. Oprócz zawodów można podziwiać pokazy poszczególnych bractw, wielobój rycerski, średniowieczny ślub, turniej strzelecki o tytuł „Wielkiego Łowczego”, pokazy tańców dawnych, pasowanie rycerskie. Punktem kulminacyjnym turnieju jest inscenizacja bitwy o Chojnik.
Tutaj przeczytasz o imprezach w innych zamkach.
Godziny otwarcia i cennik
Ruiny są udostępnione w zależności od pory roku.
• listopad – marzec 10:00 – 16:00 (nieczynne w poniedziałki)
• kwiecień – czerwiec, wrzesień – październik 10:00 – 17:00
• lipiec – sierpień 10:00 – 18:00
Bilety
• normalny – 6 zł
• dzieci, uczniowie, studenci – 5 zł
• emeryci i renciści – 4 zł
• parking – 5–10 zł
• wstęp do Karkonoskiego Parku Narodowego
• normalny – 6 zł
• ulgowy - 4 zł ulgowy
Jak tu trafić?
Zamek położony jest w granicach Jeleniej Góry, w południowej dzielnicy Sobieszów, obok szosy prowadzącej do Szklarskiej Poręby. Podróżując pociągiem, należy wysiąść na stacji Jelenia Góra Sobieszów (kierunek Szklarska Poręba), która znajduje się ok. 20 minut drogi od wejścia do Karkonoskiego Parku Narodowego.
W Sobieszowie nieopodal kościoła rozpoczynają się cztery szlaki turystyczne na Chojnik o różnym stopniu trudności i atrakcyjności. Najbardziej znany, ciekawy i najczęściej uczęszczany jest czarny, po drodze mija się malowniczą Zbójecką Grotę, Zbójeckie Skały, Jaskinię Dziurawy Kamień oraz Skalne Grzyby. Wzdłuż niego biegnie zielony szlak dziedzictwa naturalnego. Pozostałe dwa, czerwony (spacerowy) i papieski, są łatwiejsze.
Przeciętny czas wejścia na górę wynosi ok. 40 minut, zależnie od tempa marszu.
Na Chojnik prowadzą także szlaki turystyczne z Zachełmia i Jagniątkowa.
Inne atrakcje
Jelenia Góra – słynie z najstarszego w Polsce Międzynarodowe Festiwalu Teatrów Ulicznych, Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej „Silesia Sonans” i Karkonoskiego Festiwalu Światła
Cieplice – uzdrowisko, termy, parki zdrojowe, cieplickie koncerty organowe
Karpacz – ośrodek turystyczny, z zabytkową świątynią Wang z XII/XIII w.
Śnieżka – najwyższy szczyt w Karkonoszach
Tutaj znajdziesz informacje o atrakcjach turystycznych w Polsce.
.
