W przystępny sposób, w lekkim felietonowym stylu Krystyna Kofta stara się określić, jakie są przyczyny problemów w damsko-męskiej komunikacji, jakie są najbardziej typowe ich przejawy i jakich zwykle szukamy sposobów rozwiązań lub ucieczki od sytuacji. Skąd bierze się cisza przy śniadaniu i zdawkowe rozmowy przy kolacji? Dlaczego on, tak dowcipny i swobodny w towarzystwie, w domu zasłania się gazetą i odpowiada monosylabami? Co stoi za nerwowym kobiecym słowotokiem i męskimi „kazaniami”? Dlaczego w związku pojawia się agresja, upokorzenie, „złe słowa” niszczące związek, wreszcie przemoc? Dlaczego tak wiele kobiet ma poczucie emocjonalnej asymetrii, tego, że dają tak wiele, w zamian dostając zaledwie „łaskę obecności”? Skąd bierze się samotność w związku? Czy powodem jest męski brak wrażliwości, czy może kobieca nadmierna potrzeba kontroli, a zarazem nieumiejętność komunikowania swoich oczekiwań?
Krystyna Kofta szuka przyczyn tych problemów w wychowaniu, psychologii, wciąż ciążących na nas rozmaitych stereotypach, których źródeł poszukuje w między innymi w Biblii. By pokazać charakterystyczne mechanizmy dojrzałego związku, odwołuje się do Szczęśliwych dni Samuela Becketta, sięga także do autentycznych historii znanych i nieznanych kobiet, a także do przykładów z własnego życia. Wzorem kobiety silnej i świadomej siebie staje się dla niej Molly Bloom z Ulissesa Jamesa Joyce’a, której słynny monolog pozostaje wciąż zdumiewająco aktualny i świeży. Autorka ukazuje dynamikę związku dwojga ludzi: od narzeczeńskiej sielanki, która często przechodzi (choć nie musi) w smutną i nudną rzeczywistość życia małżeńskiego, przez kolejne etapy dojrzałego związku, aż do momentu, gdy związek ten dociera do punktu przełomowego – ostatecznego kryzysu lub ślepej uliczki. Wtedy właśnie, jeśli nie decydujemy się na rozwód, szukamy sposobów ucieczki: w romans, chorobę, pracę zawodową, wychowanie dzieci. Wtedy także nadchodzi moment odszukania tego, na czym można by od nowa odbudować porozumienie.
Gdyby zamilkły kobiety to książka dla kobiet dojrzałych i doświadczonych, które zapewne odnajdą w opisywanych przez Krystynę Koftę sytuacjach wiele z własnego życia, i dla tych, które dopiero wchodzą w związki – może uda im się uniknąć rozczarowań i pułapek
Krystyna Kofta (ur. 1942) - pisarka. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Debiutowała na łamach "Kultury" opowiadaniem Lustro (1976). Jest autorką powieści: Wizjer (1978), Wióry (pierwsze wydanie 1980), Pawilon małych drapieżców (1988), Ciało niczyje (1988), Złodziejka pamięci (1998) oraz zbióru opowiadań Człowiek, który nie umarł (1990), a także dramatów i scenariuszy filmowych. Wraz z Malgorzatą Domagalik wydała książkę Harpie, piranie i anioły. Jej dramat Pępowina ukazał się w zbiorze Eastern Promise. Seven Plays from Central and Eastern Europe (wyd. Aurora Media Press, 1999).Książka Wychowanie seksualne dla klasy wyższej, średniej i niższej, ukazała się z rysunkami Andrzeja Czeczota. Autorka współpracuje z miesięcznikiem Twój Styl. Maluje, rysuje i pasjonuje się polityką.
Wydawnictwo W.A.B.