Betty Boop była po części fizyczną i mentalną kopią gwiazdy kina niemego Clary Bow a po części piosenkarki Helen Kane.
Betty Boop to kwintesencja nowoczesnej kobiety lat 30., tzw. "dziewczyny, która ma to coś" (It-girl). It-girl to przydomek amerykańskiej aktorki filmowej Clary Bow (1905-65), nadany po jej sukcesie w filmie "It" z powodu jej sex-appealu, kokieteryjnego stylu, żywiołowej osobowości i humoru. W latach 1927-30 była jeden z pięciu najpopularniejszych i najbardziej kasowych gwiazd Hollywood, uosabiającą drapieżnego podlotka, o wielkich oczach, zmysłowych ustach, krótkich, rudych włosach, ustrojonego w kolie i bransolety.
Clara Bow ucieleśniała Wiek Jazzu i styl flapper-girl - nowoczesną, prowokująca ubiorem i stylem życia kobietę lat 30., stąd jej inny przydomek "Jazz Baby". Rozpowszechniła modę na malowanie ust na kształt serca (pomysł charakteryzatorów Max Factor), mocny kontur oczu, fryzurę bob i krótkie, sięgające kolan proste sukienki. Także imię Betty Boob było inspirowane imieniem aktorki.
Swój piskliwy głosik, brookliński akcent i pewne cechy fizyczne Betty Boop zawdzięcza amerykańskiej piosenkarce Helen Kane. W 1930 r. animator Fleischer Studio, Grim Natwick, stworzył karykaturę Helen Kane, która po raz pierwszy pojawia się w kreskówce z 1930 r. "Dizzy Dishes". Wtedy jeszcze Betty Boop była zantropomorfizowanym pudlem. Jako człowiek pojawia się w 1932 r. w kreskówce "Any Rags".
Po wielkim sukcesie postaci z kreskówki, Helen Kane zażądała od wytwórni 250 tys. dolarów zadośćuczynienia za bezprawne wykorzystanie przez twórców jej charakterystycznego stylu mówienia. Sąd jednak nie uznał jej stylu za unikalny, więc naśladowanie jej głosu w kreskówce nie zostało uznane za naruszanie dóbr osobistych.
