15 października 1917 r. do strzelnicy we francuskich koszarach w Vincennes rozstrzelano Matę Hari - super-szpiega, luksusową prostytutkę i tancerkę, która miała działać jako podwójny agent na usługach wywiadu francuskiego i niemieckiego. Jej działalność szpiegowska miała być przyczyną śmierci tysięcy żołnierzy na frontach I wojny światowej. Wśród kochanków Maty Hari znaleźli politycy i wysocy urzędnicy państwowi w tym francuski ambasador w Berlinie, prefekt policji berlińskiej, a nawet szef kontrwywiadu niemieckiego. Dzięki tym znajomością Hari żyła w luksusie i zyskała znaczącą pozycję w wyższych sferach. Niestety te kontakty miały z czasem doprowadzić ją do zguby.
Matę Hari skazano po tym, jak angielski wywiad przechwycił nadawane przez Niemców z Madrytu depesze o istnieniu rzekomego niemieckiego agenta, który zdołał dostać się do francuskiego wywiadu. Tym agentem miała być według Anglików właśnie Mata Hari, która przebywała w tym czasie w Madrycie. Sama Mata Hari nie przyznała się do zarzucanych jej czynów. Z pewnością była szpiegiem, lecz nie o tak dużym znaczeniu jak przedstawiał to wywiad francuski. Do dziś nieznane są jej raporty, które rzekomo miały mieć ogromną wartość dla Niemców i uczynić wiele szkód aliantom. Wątpliwe jest nawet to, czy Mata Hari w ogóle przekazała Niemcom jakąkolwiek wartościową informację.
Podczas egzekucji Mata Hari nie zgodziła się, by przywiązano ją do drzewa i nie chciała założyć opaski na oczy. Spojrzała hardo na pluton egzekucyjny i po raz ostatni postanowiła wykorzystać swój zniewalający urok. Tylko jeden z 12 żołnierzy strzelił celnie. Reszta kul ominęła Matę Hari.
